The American paradox (David Myers)

 Zeven jaar eerder schreef hij het boek, the pursuit of happiness. Myers is psycholoog aan de Hope University en schreef talloze psychologische tekstboeken. The american paradox is een meer generiek of general purpose boek. De lijst van deze laatste laat zien wat ik bij het lezen van dit specifieke boek al ervaarde, de grote mate van religieuze nabijheid:

  • A Friendly Letter to Skeptics and Atheists: Musings on Why God is Good and Faith Isn’t Evil, (2008)
  • In What God Has Joined Together: The Christian Case for Gay Marriage ... in an effort to bridge the divide between marriage-supporting and gay-supporting people of faith, by showing why both sides have important things to say. 
  • Psychology Through the Eyes of Faith ... offers 32 essays on the relationships between what psychologists are discovering and what Christians believe.
  • Intuition: Its Powers and Perils (Yale University Press, 2002) explores our remarkable capacity for unconscious, automatic thinking along with the potential pitfalls of unchecked intuition. He also offers focused analyses of intuitions related to investing, interviewing, risk-taking, gambling, sports, and clinical and psychic judgments.
  • A Quiet World: Living with Hearing Loss () offers a first-person account of the hard of hearing experience and information about new assistive technologies. 
  • The Pursuit of Happiness: Who Is Happy–and Why (Morrow, 1992; Avon, 1993), and nearly 600 related media interviews and invited lectures, have challenged America’s individualism and materialism and affirmed the significance of positive traits, committed relationships, and religious faith.  

De Amerikaanse paradox, dus, uit 2000 vertelt het verhaal hoe de Amerikanen steeds rijker werden maar ook spiritueel steeds armer (hij refereert aan spiritual vacuum, een term van Hillary Clinton). Dat is op zich al een verhaal waar normen en vooral waarden aan de basis staan en dat geeft de auteur ook direct toe aan het begin: Values-R-US. In de inleiding schrijft hij op wiens schouders hij stond bij het schrijven van dit verhaal, en daarin herkende ik alleen Martin Seligman.

The best of times, the worst of times gaat in op deze dichotomy. De welvaart nam toe, de bevolking ook, maar de voedselproductie groeide harder (of de percentages kloppen, is de vraag, want hij schrijft verdubbeling van de bevolking en verdrievoudiging van de voedselproductie sinds de WOII). De keerzijde is dat het aantal scheiding ook verdubbelden.  Waarom dit slecht is wordt dan nog niet duidelijk, maar er volgen veel andere statistieken zoals zelfmoord onder kinderen, waardoor er een bel gaat rinkelen.

De oorzaak: toenemend individualisme, waar de balans tussen me thinking en we thinking ontregeld lijkt.
De sexual swing, gaat vervolgens in op de veranderende seksualiteit. Dat heeft alles met technologie (de pil) te maken, maar ook met de familie. Als basis voor de boek, het fundament van de maatschappij. Het huwelijk als motor hapert, terwijl "het mindere" samenwonen groeit. Mindere, omdat het minder commitment vraagt, precies hét probleem.

The sexual revolution has sparked a culture war in the 1990s over sex in the classroom, sex in the media, and sex on the Internet. The war also rages inside each of us, for human nature is a battlefield of opposing tendencies seeking balance. Our arousing (sympathetic) and calming (parasympathetic) nervous systems, our neural equilibrium between excitation and inhibition, our regulation of hunger and satiety, our tension between sexuality and restraint—id and superego—all involve carefully negotiated balances between opposing forces...

Het verleden en de toekomst van het huwelijk, gaat dieper in op de achtergrond, en de samenhang met ellende van afnemende huwelijken. Fiscale regelingen spelen hier een grote rol, en Staten in de VS hebben elk een ander beleid.
Het gaat slechter met kinderen. Dat hoofdstuk (America's Childern) laat volgens mij de grafiek zien die niet zozeer revealing is als wel typisch het gezichtspunt van de auteur benadert:

Vooral Mother only en Father only is hier belangrijk en ondersteunend voor het gehele betoog. Family structure heeft effect op school performance. Structure-performance is een ijzersterk argument, maar de onderbouwing vraagt ook de nodige zorgvuldigheid.

Violence (hoofdstuk 5) neemt ook toe, en voor mij vooral interessant was hoofdstuk zes:  Money and Misery. Dat begint met econoom Thomas Naylor die corporate strategy onderwijst en als persoonlijke strategie uit onderzoek van zijn studenten leert dat die "money, power en things." najagen. Frank (Cornell) en Thomas Gilovich vonden daarnaast dat economie professoren verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor het materialisme van hun studenten. Vermogen en welzijn gaan wel samen op, laat een figuur zien, maar ook hier is de paradox van econoom Galbraith zelf (The affluent society), dat we door het stijging van inkomen per inwoner dat verdubbeld is, niet ook twee keer zo gelukkig zijn geworden. Lester Thurow wordt ook aangehaald, niet expliciet door zijn third way (een Japans-Europese variant van overheidsinmenging) als ook George Soros die destijds al meende dat de samenleving op een gevaarlijk onevenwicht zit... Een combinatie van academische en niet academische auteurs voor een enkel doel: hoe kunnen overheden opnieuw leven in families blazen.

Individualisme en gemeenschap. We are a nation created by individualists...en is terug te vinden in verhalen van Bunyan, Boone, Alger the Lone Ranger and Luke Skywalker. Maar ook in gezegden: do your own thing, of in politics: this is the age of the individual (Reagan) en in populaire psychologie door het afwenden van het juk van repressieve normen (van de maatschappij) in New Age de verbinding met het Inner Self, meer dan een overstijgende God.

Alexis de Tocqueville was al verbaasd toen hij het land doorreisde (anno 1831) door onafhankelijke geest van de natie en hij "coined" de term individualism. Ook uit een IBM onderzoek (Hofstede?) komt dat de VS en Australië de meest individualistische landen zijn. Dit past bij westerse culturen en begon al zo vroeg als bij de GRieken, de Illias en Odyssee verhalen over individuele en zelf-afhankelijke helden culminerend in Howard Roark de held van Ayn Rand's The Fountainhead. zij wordt als de moeder van het kapitalisme gezien. Andere culturen juist in Azië en Afrika overheerst meer het collectieve.
Dus zien self-esteem-bewegingen opgang in het land en deze cultuur.
Feminisme moet dan ook als een "dochter" van het individualisme gezien worden.

Individualistische culturen zijn meer complex, want mensen verbinden zich via meer netwerken. Geografie heeft ook invloed. Steden zijn meer individualistisch dan agrarische (rural seettings) omgevingen. Televisie isoleert mensen, ook. 

Wat zijn de kosten-baten van individualisme? die vraag komt in een enkele paragraaf niet duidelijk bven, de lezer mag zelf bepalen of deze in Singapore (vol regels) of America (vrijheid blijheid) wil leven. Maar uit een grafiek "Trust in others over time" mag je opmaken dat most people can be trusted, afneemt en men voorzichtiger wordt in de omgang met anderen. Dat is ook complexiteit. het hoofdstuk eindigt met de decline of commons en our need to belong. De paradox, wederom.

Hoofdstuk acht, media, mind and the public good gaat oa in op het effect vna de media op ons gedrag. En aansluitend negen "Educating for amoral compass," probeert een oplossing te vinden. Kunnen we niet waarden aanleren? Karakter is belangrijker dan intelligentie (Emerson) maar in de praktijk blijken andere waarden belangrijk. Sex en seksuele opvoeding is waar deze waarden verschil kunnen maken. Maar hoeveel?
Geloof en maatschappij (tien) gaat in op het tekort aan spiritualiteit en hier is een belangrijke grafiek die waar de toename van kerkbezoek ook het geluk doet stijgen.

Het boek is product van een fin-de-siecle mentaliteit: America heeft zichzelf in een crisis gebracht die geen precedent kent. Een heuse watershed (Solzhenitsyn) en we moeten naar een nieuw antropologisch stadium. 
In die zin heeft de psycholoog zeker de juiste richting gevonden. De echte crisis kwam misschien alleen twintig jaar later.

-- 7 dec. Er is ook een book review via de site van de auteur bereikbaar, geschreven door: Linda J. Waite:

Het is een ambitieus boek. ... Myers vertelt dat hij een experimenteel sociaal psycholoog is, wantrouwend tegenover de kleurrijke anekdote, met een sterke voorkeur voor bewijs uit bevolkingsonderzoeken, gegevens en onderzoek. Hij beoordeelt dit bewijs vanuit een nuchter maar zachtaardig perspectief, met aandacht voor de echte mensen achter de figuren, en vanuit een persoonlijk religieus geloofsfundament.
... We hebben het heiligdom van radicaal individualisme aanbeden, met als gevolg een verlies aan collectief welzijn dat uiteindelijk ook individuen schaadt. Dit enorme, indrukwekkende materiële succes in combinatie met een verontrustend, ondermijnend sociaal falen vormt de paradox in de titel van het boek.
... Myers koppelt het huidige hoge percentage depressies en afname van persoonlijk geluk aan echtscheiding en, uiteindelijk, aan de relatieve zeldzaamheid van hechte, stabiele, toegewijde huwelijken. Getrouwde mensen zijn gemiddeld genomen gelukkiger dan alleenstaanden, en hoewel we zouden kunnen verwachten dat een hoog aantal echtscheidingen ongelukkige huwelijken zal uitroeien, waardoor degenen die nog getrouwd zijn de stralende voorbeelden van het beste van het beste blijven, is het geluk van de getrouwden in de loop van de tijd afgenomen. laatste 30 jaar. ... Myers geeft toe dat oplossingen om het huwelijk te versterken zonder een van de deelnemers tot slachtoffer te maken verre van eenvoudig zijn...
Misschien zijn de kinderen wel de grootste verliezers geweest in Amerika's haast naar radicaal individualisme. Myers wijst op een gestage stijging sinds 1970 van het aantal kinderen dat in armoede leeft [en ook het] aantal meldingen van kindermisbruik is enorm gestegen, en arrestaties voor gewelddadige jeugdcriminaliteit, zelfmoord onder tieners ...
meer op: https://muse.jhu.edu/article/26054.

Er is ook een prezi samenvatting, waarvan hier een enkele vraag (2):


https://prezi.com/ylkb2b9uzwpy/the-american-paradox-spiritual-hunger-in-an-age-of-plenty/

-- Myers, gebruikt ook het begrip, Sociale recessie. En dat is wel een knappe uitvinding (wiens eigenaarschap niet direct duidelijk is, wel dat deze sinds Corona tot stand is gekomen.

--

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?