FD Columnist heeft inderdaad niets te verliezen

Ik heb wel respect voor mensen die ik niet ken, puur om wat ze doen, zoals Lukas Daalder, de / een CIO van Robeco. Op zo'n plek kom je namelijk niet zomaar. Niet bij Robeco en niet zomaar als Chief Investment Officer.
Ik heb ook respect voor iemand als Nassim Taleb. Een heel andere professional, beide in de wereld van investeren, al noemt deze laatste zich tegenwoordig een scholar, een soort academicus / onderzoeker...
Academici zijn ze allebei, maar de tweede vindt dat de eerste Geen Skin In The Game heeft. Dat zeg ik even naar aanleiding van de eerdere boeken van Taleb waar dit laatste boek een logisch vervolg is. Taleb schrijft steeds dieper in en rond hetzelfde probleemgebied.

Wat is Skin in The Game, hoe vertaal je dat? Ik denk o.a. met: ZELF iets te verliezen hebben.

Skin in the game is de titel van het nieuwste boek van de Libanees-Amerikaanse auteur, wetenschapper en voormalig derivatenhandelaar Nassim Taleb. Ik heb het niet gelezen en als ik het even voor het zeggen heb, ga ik dat ook zeker niet doen. (Daalder, FD)

En dan denk ik, ja logisch, jij bent onderdeel van de doelgroep, van de targetgroep die Taleb in zijn vizier heeft. Mensen die niets te verliezen hebben.

Wat is skin in the game? Een ceo of fondsbeheerder die skin in the game heeft, is iemand die een deel van zijn vermogen geïnvesteerd heeft in het bedrijf of fonds waar hij verantwoordelijk is. Zo profiteert hij bij succes, maar voelt ook net zo hard de pijn als zijn beleid faalt. Ik geloof zo dat het werkt.
Wat is skin in the game niet? Het betekent zeker niet dat iemand het gelijk aan zijn zijde heeft.

En dat b.v. Bernie Madoff skin in the game had. Omdat ... Zijn vermogen, zijn familie, zijn reputatie: ik denk dat je moeilijk kunt ontkennen dat hij hoog scoort als het gaat om het meedelen in de pijn. Het heeft hem niet weerhouden.

Maar dat is het niet. Niet iedereen die een blunder gemaakt heeft en zijn geloofwaardigheid verliest heeft skin in the game. Gehad. Want dat moet je die wetenschapper die plagiaat gepleegd heeft er ook onder scharen.

Nee. Madoff had niets te verliezen, want zijn business was puur een marketingmachine, in feite net als Robeco. Alleen het trackrecord van Robeco zorgt dat de marketingmachine blijft werken, bij Madoff werd die machine gestopt door fraude. Maar Madoff had geen skin in the game omdat hij geen investeerder was die beslissingen nam en die verkeerd uit konden pakken. En dat hij zelf zou voelen, wanneer zijn investeringsbeslissing verkeer zou uitvallen.

Mensen die de andere boeken van Taleb kennen weten dat hij academici als Myron Scholes bedoelt, die van LTCM dat failliet ging, en NIET mensen zoals Madoff! LTCM ging failliet door een academische formule die niet in de praktijk en niet met eigen geld getest was.

Het ontbreken van skin in the game gaat dus denk ik juist over Robeco en de columnist die voor het FD schrijft / puur op eigen titel. Wanneer het logo van Robeco wegvalt dan blijft er weinig over.

Het ontbreken van SitG is dat je als beleidsmaker niet zelf voelt wat de maatregelen doen, omdat je er toch niet door geraakt wordt. Bij Robeco ontvangt de medewerker zoals de CIO een bonus, wanneer de marketingafdeling meer vermogen heeft aangetrokken EN tegelijkertijd er outflow is van vermogen. De marketing van Robeco is dus mede/bepalend voor de bonus en niet het resultaat alleen. Dat is het ontbreken van skin in the game.

Het gaat zelfs verder dan dat. Wanneer Robeco net zo goed presteert als de markt of net iets beter krijgt iedereen een bonus, maar dat kan betekenen dat de markt toch -20% maakt en Robeco slechts -18% want dan heeft ze beter "gepresteerd."

Je huid op het spel zetten is volgens mij een concept wat best nog wel wat onder de aandacht mag worden gebracht, in deze wereld waar niemand wat te verliezen heeft. De Centrale Banken niet, De ING topman niet, met zijn nieuwe jaarsalaris van 3 miljoen, en ook de meeste financiële instellingen niet omdat in het ultieme geval de belastingbetaler wel voor de problemen opdraait.

Gelukkig twittert Lex Hoogduin op de reactie van de FD column het volgende: toch maar even lezen.

--
16 maart: CEO Deutsche Bank verdient in 2017 3,4 miljoen. Aandeel daalt 20% (via twitter)


--
21 sept 2018. Biografie van een professional:
Over Lukas Daalder. Hij maakt nu de overstap naar Blackrock, dat zetelt in de rembrandttoren in Amsterdam. Best wel opvallend was zijn move, om eerst op te zeggen bij Robeco voordat hij iets anders had. Dat geeft wel blijk van vertrouwen.
Zelf vind ik het bijzonder dat hij het "Rotterdamse" Robeco verlaat om dan in Amsterdam terecht te komen. Dat geeft toch wel het nodig inzicht in zijn filosofie. Als geboren Amsterdammer - vaak klagend over de stiptheid van het openbaar vervoer - kon het natuurlijk niet dat hij in Rotterdam werkte. Die stad is trouwens ook geen financieel centrum. Het echte  centrum zit in Amsterdam. Rotterdam, Robeco was de entree. Amsterdam het hoofdgerecht.

-- nov 2023. Niet te verliezen hebben, ... en toch bang. Het concept ' wel of niets te verliezen hebben ' is ook populair te zien aan deze boektitel. In de financiele wereld, is juist die angst vaak achterwege...

-- 7 februari 2024. Een biografische wending van formaat:

" Beleggingsstrateeg Lukas Daalder vertrekt bij ... BlackRock. De econoom, ook al jarenlang columnist bij het FD, meldde woensdag met al zijn werkzaamheden in de beleggingswereld te stoppen.

'Ik ga in ieder geval een aantal maanden helemaal niets doen', zegt Daalder (56) over zijn besluit. ... Daalder is naar eigen zeggen na een dertigjarige carrière in de financiële sector op zoek naar wat rust. Al sinds de jaren negentig volgt hij alle hectiek op de financiële markten op de voet.

Daalder is een bekende spreekbuis voor het (empirisch) duiden van beurstrends. Hij begon ooit bij Rabobank als macro-econoom. Daarna volgden onder meer dienstverbanden bij Bank Oyens & Van Eeghen en beurshandelsbedrijf IMC. Bij vermogensbeheerder Robeco schopte hij het tot chief investment officer. Deze functie vervulde hij vanaf 2014 vijf jaar lang.

In 2018 stapte Daalder over naar BlackRock, dat met indexbeleggen steeds meer vermogen naar zich toe heeft getrokken. Daar was hij de afgelopen jaren bij de Nederlandse tak chief investment strategist. Half maart legt hij die functie neer. BlackRock zegt onder meer zijn 'intellectuele nieuwsgierigheid' en 'gevoel voor humor' te gaan missen.

Daalder zegt nu te gaan voor een 'financiële detox'. ... Hij blijft waarschijnlijk nog tot mei columnist op de beleggingspagina's van het FD. Dan is hij tien jaar op deze wijze aan de krant verbonden geweest. Daalder zal ook stoppen met zijn eigen podcast 'Daalder denkt hardop'." (bron: https://fd.nl/financiele-markten/1506831/lukas-daalder-stapt-uit-financiele-wereld)

Toch wel opmerkelijk. Wat ik zie twee onderdelen: stoppen bij Blackrock en stoppen met Finance. Later horen we natuurlijk wat precies de motieven zijn geweest. "Detox," klinkt in ieder geval emotioneel.