Promoveren als bijbaan

Iemand wees me op dit boek.

En het sprak me direct aan. Ik heb het nog niet gelezen, maar ik voel me een beetje tot de doelgroep, in ieder geval niet meer als potentiele promovendus, maar als buitenstaander die dat ook ooit gewild heeft: promoveren. Het mythische bestaan van de onderzoeker in opleiding die zich een weg baant door het oerwoud van kennis en relaties en dan eenmaal terug in de normale wereld, gevierd wordt als een marathonloper (zie de inhoudsopgave) die applaus ontvangt door een groot publiek dat hem of haar staat op te wachten.

En er dan opeens bij hoort.

Of toch niet helemaal?

Steeds meer juristen ambiëren een academische schaduwcarrière. Zij zetten zich aan het schrijven van een academisch proefschrift en worden daarmee ‘buiten promovendus’; iemand die niet door de universiteit wordt betaald, maar promoveert naast een andere baan. 

Van buitenpromovendus naar buitenbeentje is een kleine stap. Ze worden door de universiteiten niet altijd betrokken bij het academisch bedrijf. Maar ook door hun directe collega’s worden zij veelal beschouwd als excentriekelingen die een wonderlijke droom najagen. Het bestaan als buiten promovendus blijft in de kern eenzaam geploeter in de schaarse avonduren en vrije dagen.

...

Meike Bokhorst (WRR en UU) en Pauline Westerman (RUG) verzamelden ervaringsverhalen van buitenpromovendi. Het gaat veelal om ... die een ... baan hebben gecombineerd met het promoveren. Hen is gevraagd te reflecteren op hun promotietraject en waarschuwingen en adviezen te geven aan toekomstige buitenpromovendi. De verhalen in dit boek zijn van waarde voor iedereen die zich zet aan het schrijven van een proefschrift.

Het boek bestaat uit losse ervaringen die door steeds een andere promovendus:

  • Promoveren in de buitendienst: ervaringen en adviezen
  • Iedereen kan een proefschrift schrijven? De kunst van het promoveren
  • Terugblik op een buitenpromotie
  • Mijn marathon
  • Genieten van weerstand
  • Duale promotie als bron van intellectuele zelfverrijking
  • Promoveren op rechtsrelativering
  • Een verrijkende ontdekkingstocht
  • Eenzaam en zelfredzaam maar ook leerzaam en eerzaam

Wat me ook opvalt is dat dit juristen zijn. Zou er ook zoiets voor economen zijn? Voor ingenieurs is het eenvoudiger om te promoveren buiten de academische wereld, en binnen of aan het bedrijfsleven grenzend.

Promoveren is een proeve der bekwaamheid om zelfstandig onderzoek te doen. Maar hoe dat precies in zijn werk gaat is veel minder duidelijk. Er zijn ongetwijfeld richtlijnen en voorschriften. Maar hoe lang mag zoiets duren? Kan het inderdaad in drie jaar zoals je soms wel hoort?



 


 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?