Vaticaan onder vuur
Uitgelekte vertrouwelijke documenten brachten het Vaticaan de afgelopen weken ernstig in verlegenheid. Begrijpelijk, maar historisch gezien beslist niet uniek. Journalist Tom Heneghan zette de intriges en controverses eens op een rij. (Trouw)
Paus Benedictus XVI zou door Italiaanse functionarissen binnen het Vaticaan niet volledig zou worden geaccepteerd en 'de mof' worden genoemd. Kardinalen zouden tegenover elkaar staan, beslissingen zouden zijn genomen aan de hand van vriendjespolitiek. De pauselijke butler zou uit de school zijn geklapt, maar zeker niet alleen hebben gehandeld.
De 'Vatileaks' vormen de ernstigste crisis die Benedictus tijdens zijn pausschap voor zijn kiezen heeft gekregen, meent Heneghan. Maar ze verbleken bij de misère die het Vaticaan in vroeger tijden trof.
De journalist gaat verder met een geschiedenis van fraudezaken en andere onbetamelijkheden in de historie van het Vaticaan.
"Hoe heiliger het doel, hoe aardser de middellen," is een gedachte die mij te binnen schiet. En hoe verhoudt deze informatie zich - in de context van de meest conservatieve organisatie ter wereld - tot het gerucht dat er een zwarte Paus op komst is.
Maar is ook de (centrale) organisatievorm van het Vaticaan niet mede oorzaak van dit soort praktijken? De kerk staat te ver van haar klanten af. Het Vaticaan is van nature een van de meeste conservatieve organisaties, maar nu in het huidige tijdsbeeld met de technologie van social media waar decentralisatie De organisatievorm is, wel helemaal uit de tijd.
Misschien een idee om te zien hoe de (decentrale) islam-organisatie dit oplost. De islam als religie groeit. En Henk en Ingrid denken dat dit een groot gevaar is, maar dat is enkel het imago van de islam: het is een gefragmenteerde organisatie die als kleine koninkrijkjes heersen, decentraal, met ieder zijn eigen dialect, maar dat naar buiten toe als één groot bedrijf (bedreiging) wordt gezien.
Paus Benedictus XVI zou door Italiaanse functionarissen binnen het Vaticaan niet volledig zou worden geaccepteerd en 'de mof' worden genoemd. Kardinalen zouden tegenover elkaar staan, beslissingen zouden zijn genomen aan de hand van vriendjespolitiek. De pauselijke butler zou uit de school zijn geklapt, maar zeker niet alleen hebben gehandeld.
De 'Vatileaks' vormen de ernstigste crisis die Benedictus tijdens zijn pausschap voor zijn kiezen heeft gekregen, meent Heneghan. Maar ze verbleken bij de misère die het Vaticaan in vroeger tijden trof.
De journalist gaat verder met een geschiedenis van fraudezaken en andere onbetamelijkheden in de historie van het Vaticaan.
"Hoe heiliger het doel, hoe aardser de middellen," is een gedachte die mij te binnen schiet. En hoe verhoudt deze informatie zich - in de context van de meest conservatieve organisatie ter wereld - tot het gerucht dat er een zwarte Paus op komst is.
Maar is ook de (centrale) organisatievorm van het Vaticaan niet mede oorzaak van dit soort praktijken? De kerk staat te ver van haar klanten af. Het Vaticaan is van nature een van de meeste conservatieve organisaties, maar nu in het huidige tijdsbeeld met de technologie van social media waar decentralisatie De organisatievorm is, wel helemaal uit de tijd.
Misschien een idee om te zien hoe de (decentrale) islam-organisatie dit oplost. De islam als religie groeit. En Henk en Ingrid denken dat dit een groot gevaar is, maar dat is enkel het imago van de islam: het is een gefragmenteerde organisatie die als kleine koninkrijkjes heersen, decentraal, met ieder zijn eigen dialect, maar dat naar buiten toe als één groot bedrijf (bedreiging) wordt gezien.
Reacties