"Oude" Leiders die (nog) geen afscheid nemen

In Nederland hoorden we recentelijk over het vertrek van twee business leiders; Harry Noy van Arcadis en Floris Deckers van Van Lanschot. Deze laatste vond dat het veranderingsproces dat nog extra nodig was bij de bank beter door iemand geleid kon worden "die het ook kan afmaken." Begin 2011 dacht hij dat hij dat zelf was. Maar de tijden zijn "blijvend" veranderd.

Wat motiveert een CEO om eerder dan wel later op te stappen? Uitzicht op pensioen is een duidelijk motief dat werkt voor beide kanten: wel of niet stoppen.

Er zijn ook (Oude) leiders die van geen ophouden weten. Onderstaand voorbeeld ten overvloedde uit de Zuidelijke hoek, goed voor de Noord-Zuid-discussie.

In Spanje zijn ze niet zeldzaam, bijvoorbeeld in de bankwereld, twee voorbeelden:
Emilio Botín, bestuursvoorzitter van Banco Santander, geboren in 1934 en inmiddels dus 77 jaar.
Francisco González, bestuursvoorzitter van de direct concurrent BBVA is tien jaar jonger, geboren in 1944. Hij heeft de statuten van de bank laten veranderen zodat hij pas met 75 jaar met pensioen hoeft. Als argument heeft hij gezegd dat dit is om de kennis van de crisis en diegenen die toen aan de leiding waren niet te verliezen. (denk aan shell's geheugen). Maar misschien speelt ook de rivaliteit met santander en Botín een rol: Botín blijft aan, dus González ook?

Ongetwijfeld zijn er nog andere voorbeelden... ik zal ze opzoeken.

-- 27 sep 2018
Gonzalez neemt nu op vierenzeventigjarige leeftijd (alsnog) afscheid. Zijn opvolger is iemand die de digitale tak van de bank opgezet heeft, Carlos Torres.

-- Nov 2023. Een ander business voorbeeld is AMG daar weet CEO Dr. Heinz C. Schimmelbusch (1944) niet te stoppen, waarschijnlijk omdat er geen alternatief is. Maar de manager is nu dus al sinds 2006, 17 jaar aan het stuur en heeft inmiddels de leeftijd van 79 jaar bereikt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?