Moeilijke modellen: Enneagram en Belbin
Niet iedereen is gecharmeerd van modellen, sommige mensen / professionals wel, de meerderheid niet.
Een van de nadelen van modellen is de complexiteit, hetgeen vaak ook hun kracht is, om complexiteit inzichtelijk te maken. Bij de studie economie leert men dat hoe complexer het model, hoe beter het de werkelijkheid beschrijft, maar met als nadeel dat het niet meer te begrijpen is voor de leek. En juist voor die leek wil je vaak met een model de werkelijkheid verhelderen.
Het Enneagram, net als Belbin heeft een beetje dat probleem in zich. Er zijn maar weinig mensen die de negen rollen, categorieën of de onderliggende dimensies weet te onthouden.
Belbin ken ik persoonlijk het beste. De methode gaat ervan uit dat een werknemer of professional een aantal rollen vervult, waaronder de vakinhoudelijke rol (specialist), een organisatorische rol (teamleider of hoofd van een afdeling) en een teamrol waarmee de persoon zich in zijn werkomgeving profileert.
Belbin gaat uit van een schillenmodel dat uit vier elementaire vermogens en twee (primaire en secundaire) producerende kwaliteiten bestaat. Iedere professional heeft een subset van deze kwaliteiten en schiet daardoor per definitie te kort om alles te kunnen. Belbin laat zien dat mensen met verschillende kwaliteiten elkaar nodig hebben. Aan de hand van een typering verschijnen er negen teamrollen - zoals de bedrijfsman, brononderzoeker, plant, monitor, e.d. - waarmee het productieve leven binnen een organisatie in kaart gebracht kan worden.
Het grote voordeel is dat aan de hand van een dergelijk model iedere professional zijn eigen functioneren kan spiegelen en voor een team de productieve gaten inzichtelijk gemaakt kunnen worden.
Als het ware leert de organisatieadviseur een nieuwe taal en brengt deze over aan de medewerkers. De voordelen zijn er in het feit dat de werknemer afstand kan doen van zijn situatie en via een onafhankelijke taal duidelijk gemaakt kan worden wat hij beter kan doen. Waar zij op kan letten om te leren.
Het grote nadeel van deze methode, maar ook van het gebruik van het Enneagram zit in de complexiteit en de onafhankelijkheid.
Allereerst zorgen de negen rollen voor een bepaalde complexiteit. het leren van deze nieuwe taal kost tijd en geld alvorens men de vruchten kan plukken van de investering. Niet iedereen kan negen rollen onthouden en verliest zich in het overzicht.
Een nog groter nadeel is deze taal niet de taal is die men op de werkvloer spreekt. Het is niet de taal van de business. En dus is het dus maar de vraag of de problemen en uitdagingen vanuit de business (klant, markt) opgelost kunnen worden.
Een van de nadelen van modellen is de complexiteit, hetgeen vaak ook hun kracht is, om complexiteit inzichtelijk te maken. Bij de studie economie leert men dat hoe complexer het model, hoe beter het de werkelijkheid beschrijft, maar met als nadeel dat het niet meer te begrijpen is voor de leek. En juist voor die leek wil je vaak met een model de werkelijkheid verhelderen.
Het Enneagram, net als Belbin heeft een beetje dat probleem in zich. Er zijn maar weinig mensen die de negen rollen, categorieën of de onderliggende dimensies weet te onthouden.
Belbin ken ik persoonlijk het beste. De methode gaat ervan uit dat een werknemer of professional een aantal rollen vervult, waaronder de vakinhoudelijke rol (specialist), een organisatorische rol (teamleider of hoofd van een afdeling) en een teamrol waarmee de persoon zich in zijn werkomgeving profileert.
Belbin gaat uit van een schillenmodel dat uit vier elementaire vermogens en twee (primaire en secundaire) producerende kwaliteiten bestaat. Iedere professional heeft een subset van deze kwaliteiten en schiet daardoor per definitie te kort om alles te kunnen. Belbin laat zien dat mensen met verschillende kwaliteiten elkaar nodig hebben. Aan de hand van een typering verschijnen er negen teamrollen - zoals de bedrijfsman, brononderzoeker, plant, monitor, e.d. - waarmee het productieve leven binnen een organisatie in kaart gebracht kan worden.
Het grote voordeel is dat aan de hand van een dergelijk model iedere professional zijn eigen functioneren kan spiegelen en voor een team de productieve gaten inzichtelijk gemaakt kunnen worden.
Als het ware leert de organisatieadviseur een nieuwe taal en brengt deze over aan de medewerkers. De voordelen zijn er in het feit dat de werknemer afstand kan doen van zijn situatie en via een onafhankelijke taal duidelijk gemaakt kan worden wat hij beter kan doen. Waar zij op kan letten om te leren.
Het grote nadeel van deze methode, maar ook van het gebruik van het Enneagram zit in de complexiteit en de onafhankelijkheid.
Allereerst zorgen de negen rollen voor een bepaalde complexiteit. het leren van deze nieuwe taal kost tijd en geld alvorens men de vruchten kan plukken van de investering. Niet iedereen kan negen rollen onthouden en verliest zich in het overzicht.
Een nog groter nadeel is deze taal niet de taal is die men op de werkvloer spreekt. Het is niet de taal van de business. En dus is het dus maar de vraag of de problemen en uitdagingen vanuit de business (klant, markt) opgelost kunnen worden.
Reacties