Naar de Nederlandse winkel
De verschillen tussen Spanje en Nederland zijn groot en dat zal niemand verbazen. Ook op het culinaire gebied en dat vertaalt zich naar wat er in de winkels (kruidenier, supermarkt) te vinden is. Gechargeerd gesteld zijn er in de Spaanse winkels enkel producten van eigen bodem te vinden, terwijl in de Nederlandse winkel dat precies andersom is; daar zit het Nederlandse product verstopt tussen de buitenlandse (exotische) lekkernijen.
Om een voorbeeld te noemen: in de Spaanse supermarkt vind je geen Franse wijnen, maar enkel wijn van Spaanse bodem, pas al er iets niet is komt de import in de aanmerking. Toevallig vond ik laatst op de onderste “plank” een fles port. Een grote zeldzaamheid.
Sinds de crisis is het aanbod van buitenlandse producten sterk geslonken.
Na enige tijd in het buitenland wonen vergeet je de puur Hollandse eetgewoonten; langzamerhand pas je je aan, maar er zijn momenten van heimwee waar je blij bent een Nederlandse supermarkt te vinden met die producten waar je het bestaan bijna was vergeten. Voor kinderen is dat bijvoorbeeld: hagelslag, frikadellen en pannenkoekenbeslag. Bij mij wordt die heimwee steeds minder, en dus bezoek ik ook steeds minder de Nederlandse winkel, of de Spar Holandès zoals die hier heet.
De Nederlandse winkel is een eiland binnen de overheersende Spaanse cultuur. Dat is te merken aan de ligging van de Nederlandse winkel, geheel geïsoleerd buiten de stad.*
Wanneer je er binnenkomt voel je je weer even echt Nederlander. Ik – dus ook - kan het dan niet laten om vooral op de prijzen te letten en ik merkte direct dat het niet veel uitmaakt wat je precies koopt; de prijs is doorgaans òf 2,95 òf 3,95€.
Allereerst is die afronding op vijf cent een toonbeeld van luxe. Het is net alsof je even zelf het vliegtuig hebt genomen en op bezoek bent in je eigen land, en die ervaring mag wat kosten. Luxe heeft zijn prijs. Een prijskaartje van 2,98€ past niet in dat beeld, dat komt te goedkoop over. Het zijn dan ook bijna allemaal officiële merkproducten naast een enkel huismerk van Spar zelf.
Die isolatie van die Nederlandse winkel geeft mijns inziens ook aan dat de Nederlanders die er komen ook geïsoleerd leven in de Spaanse gemeenschap. Er ligt wel een boek uitgestald "... Spanje," maar ook de Avro-bode: De Nederlander verschilt daarin niet veel van al die andere buitenlanders die naar een land emigreren. Het grote verschil is dat u van de Nederlander in Spanje geen last heeft; hij kijkt via de satelliet (schotel) naar de Nederlandse tv. maar hij betaalt netjes zijn rekeningen, en het belangrijkste verschil is natuurlijk dat hij niet domineert of intimideert; hij leeft op gepast afstand en als hij zijn natje en droogje krijgt is het goed.
Antoine Bodar bij Pauw en Witteman: Protestanten zijn veel meer individueel gericht dan katholieken voor wie het groepsgevoel veel belangrijker is. Misschien verklaart dat die isolatie.
Torremolinos staat bekend om een plaats waar veel Nederlanders leven, maar ze domineren niet het straatbeeld, dat voornamelijk uit toeristen bestaat, en dus zijn er Hollanders. En laten we eerlijk zijn: de Spanjaarden leven van het toerisme. Dat is bij de immigratie van buitenlanders in Nederland niet zo duidelijk...
Ook de Nederlandse krant geeft een indruk van de Nederlandse cultuur in het buitenland: de enige krant die “overal” verkrijgbaar is, is de Telegraaf.
* - de waarheid is natuurlijk dat de winkel gevestigd is naast een andere Nederlandse zaak.
... dan helemaal nooit heimwee?
Om een voorbeeld te noemen: in de Spaanse supermarkt vind je geen Franse wijnen, maar enkel wijn van Spaanse bodem, pas al er iets niet is komt de import in de aanmerking. Toevallig vond ik laatst op de onderste “plank” een fles port. Een grote zeldzaamheid.
Sinds de crisis is het aanbod van buitenlandse producten sterk geslonken.
Na enige tijd in het buitenland wonen vergeet je de puur Hollandse eetgewoonten; langzamerhand pas je je aan, maar er zijn momenten van heimwee waar je blij bent een Nederlandse supermarkt te vinden met die producten waar je het bestaan bijna was vergeten. Voor kinderen is dat bijvoorbeeld: hagelslag, frikadellen en pannenkoekenbeslag. Bij mij wordt die heimwee steeds minder, en dus bezoek ik ook steeds minder de Nederlandse winkel, of de Spar Holandès zoals die hier heet.
De Nederlandse winkel is een eiland binnen de overheersende Spaanse cultuur. Dat is te merken aan de ligging van de Nederlandse winkel, geheel geïsoleerd buiten de stad.*
Wanneer je er binnenkomt voel je je weer even echt Nederlander. Ik – dus ook - kan het dan niet laten om vooral op de prijzen te letten en ik merkte direct dat het niet veel uitmaakt wat je precies koopt; de prijs is doorgaans òf 2,95 òf 3,95€.
Allereerst is die afronding op vijf cent een toonbeeld van luxe. Het is net alsof je even zelf het vliegtuig hebt genomen en op bezoek bent in je eigen land, en die ervaring mag wat kosten. Luxe heeft zijn prijs. Een prijskaartje van 2,98€ past niet in dat beeld, dat komt te goedkoop over. Het zijn dan ook bijna allemaal officiële merkproducten naast een enkel huismerk van Spar zelf.
Die isolatie van die Nederlandse winkel geeft mijns inziens ook aan dat de Nederlanders die er komen ook geïsoleerd leven in de Spaanse gemeenschap. Er ligt wel een boek uitgestald "... Spanje," maar ook de Avro-bode: De Nederlander verschilt daarin niet veel van al die andere buitenlanders die naar een land emigreren. Het grote verschil is dat u van de Nederlander in Spanje geen last heeft; hij kijkt via de satelliet (schotel) naar de Nederlandse tv. maar hij betaalt netjes zijn rekeningen, en het belangrijkste verschil is natuurlijk dat hij niet domineert of intimideert; hij leeft op gepast afstand en als hij zijn natje en droogje krijgt is het goed.
Antoine Bodar bij Pauw en Witteman: Protestanten zijn veel meer individueel gericht dan katholieken voor wie het groepsgevoel veel belangrijker is. Misschien verklaart dat die isolatie.
Torremolinos staat bekend om een plaats waar veel Nederlanders leven, maar ze domineren niet het straatbeeld, dat voornamelijk uit toeristen bestaat, en dus zijn er Hollanders. En laten we eerlijk zijn: de Spanjaarden leven van het toerisme. Dat is bij de immigratie van buitenlanders in Nederland niet zo duidelijk...
Ook de Nederlandse krant geeft een indruk van de Nederlandse cultuur in het buitenland: de enige krant die “overal” verkrijgbaar is, is de Telegraaf.
* - de waarheid is natuurlijk dat de winkel gevestigd is naast een andere Nederlandse zaak.
... dan helemaal nooit heimwee?
Reacties