De Openbaring van Catherine
Climate, Democracy, and Other Last Chances
Zij noemt dit dreamreading, de woorden van het laatste Bijbelboek moeten niet opgevat worden als waarschuwing zoals de meeste mensen dat nu doen, dat de eindtijd aanbreekt, maar als bespiegeling van onze cultuur.
De klimaatcrisis met haar ontkenners aan de ene kant en de nihilisten aan de andere zijde die niet meer geloven dat er een oplossing is voor de problemen van nu staat natuurlijk wel model voor het apocalyptische denken. Net als dat de Bijbeltekst product is van een tijd waarin er grote veranderingen voltrokken zoals de ineenstorting van het Romeinse Rijk, betekent niet dat de problemen van elke tijd leiden tot catastrofes.
Juist geloof in een betere wereld kan inspiratie bieden voor positieve verandering. En in die zin probeert de theologe een oplossing te bieden voor het fatalistische denken van onze tijd. Dat de literatuur uit de Bijbelse hoek komt is niet geheel on-toevallig. Want juist dat boek heeft alle eerdere apocalypsen overleeft, zou je kunnen denken. Dat ik hier nu over de bijbel schrijf, betekent toch wel wat.
In de krant - waar ik een artikel vond over dit boek - staat de Shell-uitspraak als voorbeeld waarin we op positieve veranderingen moeten rekenen in deze moeilijke tijden.
E.e.a. is natuurlijk ook een product van een tijdgeest waar spirituele waarden onder druk zijn gekomen.
Er wordt gezegd dat Calvijn het Bijbelboek Openbaring niet "aangeraakt" heeft.
Reacties