Ambitie en cultuur

Ambitie is een term die veel in personeelsadvertenties gebruikt wordt. Ambitieus schetst met een enkel woord een heel beeld aan eigenschappen. Op het internet zijn er diverse analyses te vinden die deze term in relatie tot werk uitpluizen. Het gaat dan vooral om:
doelgerichtheid, resultaatgerichtheid en durf. Innovatie lees ik ook, maar lijkt me veel minder algemeen aanvaard, als het gaat om ambitie.

[ABN Amro: verschillende culturen één ambitie:

]

Ambitie is dus gezond, want werkgevers weten wat ze zoeken, mag je veronderstellen.

Als synoniemen en of nadere kenmerken van ambitie kom je diverse begrippen tegen, zoals eerzucht, streberig, trots, roem, veeleisend, de wil om iets te bereiken...

Het allereerste artikel op deze site waar ik de term ambitie in tegen kwam was die over de "ambitieuze" plannen van een drietal bankiers die de ABN wilde overnemen. Doelgerichtheid is daarbij duidelijk een essentieel ingrediënt. Alle drie de partijen - hoe verschillend individueel ze ook waren, ze deelden één en hetzelfde doel. Opslokken die handel, De bank was De "prooi" geworden.

Daarmee zie je het risico van het begrip; teveel aan ambitie is minder gezond.

Een ander voorbeeld van ambitie is die van een professional die zich uit een club ontheft omdat ...
het vele werk voor ... verdraagt zich niet met een sluimerende academische ambitie. Hier gaat het om een carrière.

Als het gaat om cultuur dan speelt het individuele voorbeeld tot rolmodel voor de rest van de groep: we moeten af van de zesjes-cultuur. Daarvoor heb je een ambitie nodig. Hoe ambitie als een soort kernwaarde binnen een organisatie stroomt is lastig te beoordelen of te onderzoeken. Ambitie kom je niet vaak als kernwaarde tegen, dat komt waarschijnlijk omdat het meerdere onderdelen of onderwerpen in zich herbergt.

Welke emoties zouden een rol spelen bij ambitie? In ieder geval "verlangen," maar volgens de bovenstaande opsommingen (zoals eerzucht) ook "trots." Verlangen is nodig om verder te komen, om iets echt te willen, trots is meer de uitstraling naar anderen toe. Hier ligt wellicht een link tussen ambitie en cultuur.
Wanneer men binnen organisaties ambitieuze professionals zoekt, dan is juist dit effect wat besmettend kan werken: de ambitieuze medewerker schaamt zich niet voor zijn doelgerichtheid en verlangen om te stijgen op de carrière-ladder.

Ambitie heeft alles met de toekomst te maken. Ambitie wordt geremd door ontwikkelingen zoals Mindfulness waar je wordt "gedwongen" om in het nu te leven. Bij ambitie kijk je vooruit. Niet naar wat je nu hebt of bent.

Ook hier zie je een link naar organisatiecultuur. De status quo is niet genoeg, men wil veranderen, men wil beter en of anders. Het gras bij de buren....

Wat je bij organisaties kan zien is dat ambitie zorgt dat die medewerkers snel doorgroeien, maar dat die persoonlijke ambitie niet altijd gelijk op gaat met de bedrijfsdoelstellingen. Een ambitieuze professional kan juist groeien en ruimte innemen die ten koste gaat van anderen en soms het geheel; doelgerichtheid en resultaatgerichtheid kan conflicteren met teamwork en het klimaat van de organisatie verharden.

Naast gezonde ambitie is er dan denk ik ook minder gezonde ambitie. Gezonde ambitie komt door gezonde gevoelens van verlangen, ongezonde ambitie heeft meer met begeerte te maken. Uiteindelijk zal dat gevoel een terugkoppeling moeten krijgen van het verstand. Doen we nog zinvolle dingen en jagen we de juiste zaken na? Bij de overname van de ABN ging het alleen nog maar om gevoel van macht. Dat is een valkuil bij ambitie. Onder het mom van doelgericht en resultaatgericht gaat zozeer het niet om "performance" maar vooral om "status." 

(Of een recent voorbeeld, Donald Trump, ambitie ten voeten uit. En dat betekent dus niet alleen het verlangen om te winnen en winst, maar ook een praktijk / realisatie van winnen en winstgevendheid...)

--
2012/04/aimabel-en-ambitieus 

-- (nog uit de oude doos, Ambitie kent geen tijd. Onderzoek naar de relaties tussen ambities, deeltijdwerk en gender In opdracht van de Taskforce DeeltijdPlus Oktober 2009):
Vrouwen net zo ambitieus, maar dan wel in deeltijd. Vrouwen vinden het net zo belangrijk om zich persoonlijk en professioneel te ontwikkelen als mannen. Vrouwen zijn in hun werk wel sterker gericht op horizontale groei en verdieping. Ze werken in deeltijd en vinden dat prima, want ze willen maximaal 2 uren langer aan het werk.
... Ambitie is geen voorspeller van het aantal werkuren, zo blijkt uit het onderzoek. Vrouwelijke deeltijders geven aan dat zij zichzelf als ambitieus beschouwen en geen relatie zien tussen het aantal uren dat ze werken en hun ambities in het werk. De populariteit van deeltijdwerk onder vrouwen kan dan ook niet gelijk worden gesteld aan een gebrek aan ambitie, zo blijkt uit het onderzoek.
Mensen die door hun partner of leidinggevende gestimuleerd worden om ambities te tonen en de mogelijkheid krijgen om die ambities waar te maken, pakken meer kansen om hun ambities verder te ontwikkelen en te benutten.
Maximaal 2 uur langer werken. (2009,http://www.personeelsnet.nl/dossier.php?Id=4489&waar=9)

-- "Ambitie" in het nieuws
Maar het lijkt er eerder op dat beide Arabische machten hun warme banden met Trump aangrijpen om lang gekoesterde strategische ambities na te jagen.(Trouw)