Kinderopvang in crisis
Wat "iedereen" doet, mag je cultuur noemen. En ontwikkelingen kunnen snel gaan. "Iedereen" begon te bloggen, vervolgens te hyvesen en nu te twitteren.
Binnen bedrijven kwam er de trend om zaken die "niet tot de kern behoorden," uit te besteden: zo kwam er een outsourcing-cultuur.
Kinderopvang is in die zin ook te zien als een moderne trend, net als de trend om ouderen naar een verzorgingstehuis te sturen.
Ook al is deze crisis net begonnen en misschien geen echte crisis, maar wellicht een incident, heeft dit incident de mogelijkheid om zich te meten met de financiële crisis. Ook daar dacht men dat er nooit iets fout kon gaan en bracht men zonder nadenken het geld naar Iceland, in leaseconstructies en (het pensioengeld) massaal naar de beurs.
Vertrouwen is de verbindende schakel. Onoplettendheid ook. Men geloofde in de competenties van Madoff en in de integriteit van de professional in de financiële wereld en op een kleine schaal vertrouwde men in de professionele uitstraling van de begeleider in de kinderopvang.
Outsourcing betekent dat je productieve rolverdeling wijzigt: als je een taak door iemand anders laat doen, dan vervalt die taak weliswaar bij jou, maar je krijgt er een nieuwe bij: controle, aansturing en relatiebeheer. Meestal vergeten mensen dat. Ze vergeten ook dat het niet minder tijd kost: vooral relatiebeheer (hoe gaat het, wie is die nieuwe jongen..?) kost tijd.
Wij wilden (ook) altijd precies weten hoe onze oppas te werk ging. Helemaal wist je nooit waar het vriendelijke voorkomen bij de intake voor plaats zou maken. Een begeleiding waar je geen zicht meer op had. We hadden wel een idee, hoe zo'n iemand was. Een beetje streng vonden we niet erg. En we kozen een vrouw. Dat is discriminatie, maar wel veilig. Als het om echt belangrijke zaken gaat, kiest je voor zekerheid. Al weet je het nooit...
Maar een incident als dit is altijd nodig voor mensen om nog eens goed na te denken en heroverwegen.
Van der Laan: Beerput gaat open (Richard van de Crommert en Tjerk de Vries)
Ouders waren bij de verdachte slaapfeestjes van kinderdagverblijfhouder Albert Drent niet welkom. Op een grote kamer in het huis lagen allemaal matrassen klaar. Peuters van vier jaar werden in groepjes van circa tien uitgenodigd voor de slaapfeestjes.
Drent, de directeur van het in opspraak geraakte Amsterdamse kinderdagverblijf Het Hofnarretje, heeft gisteren na een indringend gesprek met burgemeester Van der Laan per direct ontslag genomen.
Met het opstappen van Drent wordt de ontuchtzaak die afgelopen weekeinde aan het licht kwam groter en groter. Van der Laan noemt de zaak inmiddels een beerput. "Het organiseren van een slaapfeestje bij jou thuis is als je een professional bent, geen professionele aangelegenheid", liet hij weten.
De feestjes werden georganiseerd als een soort schoolreisje om het einde van de crèchetijd van de kinderen te vieren. Verdachte Edwin R. was bij verschillende van die feestjes aanwezig.
Binnen bedrijven kwam er de trend om zaken die "niet tot de kern behoorden," uit te besteden: zo kwam er een outsourcing-cultuur.
Kinderopvang is in die zin ook te zien als een moderne trend, net als de trend om ouderen naar een verzorgingstehuis te sturen.
Ook al is deze crisis net begonnen en misschien geen echte crisis, maar wellicht een incident, heeft dit incident de mogelijkheid om zich te meten met de financiële crisis. Ook daar dacht men dat er nooit iets fout kon gaan en bracht men zonder nadenken het geld naar Iceland, in leaseconstructies en (het pensioengeld) massaal naar de beurs.
Vertrouwen is de verbindende schakel. Onoplettendheid ook. Men geloofde in de competenties van Madoff en in de integriteit van de professional in de financiële wereld en op een kleine schaal vertrouwde men in de professionele uitstraling van de begeleider in de kinderopvang.
Outsourcing betekent dat je productieve rolverdeling wijzigt: als je een taak door iemand anders laat doen, dan vervalt die taak weliswaar bij jou, maar je krijgt er een nieuwe bij: controle, aansturing en relatiebeheer. Meestal vergeten mensen dat. Ze vergeten ook dat het niet minder tijd kost: vooral relatiebeheer (hoe gaat het, wie is die nieuwe jongen..?) kost tijd.
Wij wilden (ook) altijd precies weten hoe onze oppas te werk ging. Helemaal wist je nooit waar het vriendelijke voorkomen bij de intake voor plaats zou maken. Een begeleiding waar je geen zicht meer op had. We hadden wel een idee, hoe zo'n iemand was. Een beetje streng vonden we niet erg. En we kozen een vrouw. Dat is discriminatie, maar wel veilig. Als het om echt belangrijke zaken gaat, kiest je voor zekerheid. Al weet je het nooit...
Maar een incident als dit is altijd nodig voor mensen om nog eens goed na te denken en heroverwegen.
Van der Laan: Beerput gaat open (Richard van de Crommert en Tjerk de Vries)
Ouders waren bij de verdachte slaapfeestjes van kinderdagverblijfhouder Albert Drent niet welkom. Op een grote kamer in het huis lagen allemaal matrassen klaar. Peuters van vier jaar werden in groepjes van circa tien uitgenodigd voor de slaapfeestjes.
Drent, de directeur van het in opspraak geraakte Amsterdamse kinderdagverblijf Het Hofnarretje, heeft gisteren na een indringend gesprek met burgemeester Van der Laan per direct ontslag genomen.
Met het opstappen van Drent wordt de ontuchtzaak die afgelopen weekeinde aan het licht kwam groter en groter. Van der Laan noemt de zaak inmiddels een beerput. "Het organiseren van een slaapfeestje bij jou thuis is als je een professional bent, geen professionele aangelegenheid", liet hij weten.
De feestjes werden georganiseerd als een soort schoolreisje om het einde van de crèchetijd van de kinderen te vieren. Verdachte Edwin R. was bij verschillende van die feestjes aanwezig.
-- nov 2023.
Dat was 2010, maar ook nu nog (2022 in België, zie foto) en 2023 in NL blijken er regelmatig probleemgevallen met kinderopvang, terwijl je zou verwachten dat deze sector volwassen is geworden...
Reacties