Een Nederlands cultuurprobleem?
In België is het tenminste duidelijk, daar zijn twee tot drie partijen duidelijk te onderscheiden. Maar ik vraag me af of het puur gaat over de economische steun die de Vlamingen te veel is geworden. Cultuurproblemen hebben vaak een diepere wortel.
Mijn column "Wouter Fortuyn" kreeg zover een reactie, van iemand die het er niet mee eens was. Ze vroeg ook wat ik met het Nederlandse cultuurprobleem dan precies bedoelde.
Onder andere dit:
Cultuur herken je bij uitzonderingen en bij extreme situaties. Zoals nu met de Nationalisatie van ABN Amro. Maar denk ook eens als er binnen uw bedrijf een buitenlandse gast binnenkomt en die mag een presentatie bijwonen. Er zijn negen mensen of meer in de vergadering en er schuift iemand bij. Hij spreekt wel Engels.
In de meeste gevallen wordt de vergadering of presentatie gewijzigd door de taal te veranderen. Dit kan betekenen dat:
Spreken we de taal even goed als onze moederstaal? We denken vaak van wel, maar de realiteit is dat we met een andere taal ook het risico lopen dat men het minder begrijpt. Het dilemma is dus letten op onze eigen achterban – de interne organisatie – dan wel dat we op de hoogte willen blijven van nieuwe ontwikkelingen uit het buitenland en de visie van buitenstaanders.
Het is ook op een bepaalde manier stoer dat we anderen (denken) te begrijpen. En dat we mee kunnen doen op internationaal niveau (moet ik zeggen). Maar meespelen op hoog niveau (voetballers) en winnen in de eerste league (verliezen tegen Rusland) zijn twee verschillende zaken.
http://www.managementsite.nl/content/html/276.asp
-- 25 januari 2018
Cultuurproblemen worden pas op termijn zichtbaar, maar evenzo komen op termijn weerstanden boven die er eerst niet waren, zoals het gebruik van Engels als voertaal op de universiteit. "Studenten van de Radboud Universiteit protesteren tegen Engelstalige hoorcolleges. It goes out of hand..." (NRC 21 oktober 2017) Het blijkt dat docenten termen niet goed uitspreken en dat werkt verwarrend!
Mijn column "Wouter Fortuyn" kreeg zover een reactie, van iemand die het er niet mee eens was. Ze vroeg ook wat ik met het Nederlandse cultuurprobleem dan precies bedoelde.
Onder andere dit:
Cultuur herken je bij uitzonderingen en bij extreme situaties. Zoals nu met de Nationalisatie van ABN Amro. Maar denk ook eens als er binnen uw bedrijf een buitenlandse gast binnenkomt en die mag een presentatie bijwonen. Er zijn negen mensen of meer in de vergadering en er schuift iemand bij. Hij spreekt wel Engels.
In de meeste gevallen wordt de vergadering of presentatie gewijzigd door de taal te veranderen. Dit kan betekenen dat:
- Men iedereen er bij wil betrekken. We staan open voor buitenstaanders en laten ze meedenken en meedoen.
- Men vindt de buitenlandse inbreng onontbeerlijk voor de voortgang van de vergadering of presentatie. De betreffende persoon is zeer speciaal.
Spreken we de taal even goed als onze moederstaal? We denken vaak van wel, maar de realiteit is dat we met een andere taal ook het risico lopen dat men het minder begrijpt. Het dilemma is dus letten op onze eigen achterban – de interne organisatie – dan wel dat we op de hoogte willen blijven van nieuwe ontwikkelingen uit het buitenland en de visie van buitenstaanders.
Het is ook op een bepaalde manier stoer dat we anderen (denken) te begrijpen. En dat we mee kunnen doen op internationaal niveau (moet ik zeggen). Maar meespelen op hoog niveau (voetballers) en winnen in de eerste league (verliezen tegen Rusland) zijn twee verschillende zaken.
http://www.managementsite.nl/content/html/276.asp
-- 25 januari 2018
Cultuurproblemen worden pas op termijn zichtbaar, maar evenzo komen op termijn weerstanden boven die er eerst niet waren, zoals het gebruik van Engels als voertaal op de universiteit. "Studenten van de Radboud Universiteit protesteren tegen Engelstalige hoorcolleges. It goes out of hand..." (NRC 21 oktober 2017) Het blijkt dat docenten termen niet goed uitspreken en dat werkt verwarrend!
Reacties