De Omwenteling (Jan Rotmans)
Ik las de omwenteling vorig jaar, om te zien of het nu echt zo interessant was. Dat klinkt wat plastisch, maar Rotmans, de auteur en transitie-wetenschapper, investeert zo diep in zijn transitiemarketing, dat een boek al snel tegen kan vallen.
En wat mij betreft gebeurt dat ook bij dit boek. Er zitten wel degelijk interessante thema's in, maar het boek is wat mij betreft teveel een consultancy-object. Alles gaat om transitie. En er zijn zelfs transitie-personen, dat is het punt waar ik dacht, waar hebben we het hier over? Wat is nu precies iemand die wel of niet transitie-achtig is?
Een ander groot bezwaar tegen dit verhaal, is dat alles wat niet over transitie gaat of iedereen of elk bedrijf die daar tegen is, wordt weggezet als slecht. Er zit een groot normatief element in het verhaal.
Ik denk dan alvast aan de beurs, de hele miljardenindustrie waar het kapitalisme op draait. En hoe dat gaat kantelen in deze vorm: klein beginnen met initiatieven en die voeden... en dan opeens gaat de rest om. Er zitten wel degelijk leerzame punten in, "dat je niet met een groot draagvlak veranderingen moet inzetten," bijvoorbeeld. Dat was nog de oude manier van doen.
En dan zijn er de vele case studies, en de verhalen van de persoonlijke betrokkenheid van Rotmans. Ja natuurlijk zijn die er. Zoals de zorgondernemer die het voor elkaar kreeg om een nieuwe zorginstelling op te bouwen. Rotmans zegt van dat verhaal dat hij schrok, en dat hij zich verantwoordelijk voelde voor het persoonlijk leed van de ondernemer. Want hij was zijn familie kwijt geraakt bij deze onderneming.
Dat zie je trouwens vaak. Ondernemers kiezen voor een ondernemend leven, en dat is meestal niet te combineren met een stabiel gezinsleven.
Ook de persoonlijke anekdote van de val van Rotmans spreekt tot de verbeelding, wanneer hij zijn fietsongeluk beschrijft. Dat geeft het verhaal een persoonlijke en menselijke dimensie.
Maar per saldo is het een adviesverhaal. Rotmans ziet maar al te graag zijn transitie en grote veranderingen. Megalomaan zelfs. Hoe groter hoe beter. In dit tijdperk gaat alles veranderen. En alles blijft hetzelfde, denk ik dan maar (vrij naar el Gatopardo).
... Bijna een jaar later en te midden van het Coronavirus merk je dat het momentum voor zo'n groot transitieverhaal op losse schroeven komt. Er zijn belangrijkere zaken dan kantelen. Overleven bijvoorbeeld.
--
2018/04/transitiekunde
En wat mij betreft gebeurt dat ook bij dit boek. Er zitten wel degelijk interessante thema's in, maar het boek is wat mij betreft teveel een consultancy-object. Alles gaat om transitie. En er zijn zelfs transitie-personen, dat is het punt waar ik dacht, waar hebben we het hier over? Wat is nu precies iemand die wel of niet transitie-achtig is?
Een ander groot bezwaar tegen dit verhaal, is dat alles wat niet over transitie gaat of iedereen of elk bedrijf die daar tegen is, wordt weggezet als slecht. Er zit een groot normatief element in het verhaal.Ik denk dan alvast aan de beurs, de hele miljardenindustrie waar het kapitalisme op draait. En hoe dat gaat kantelen in deze vorm: klein beginnen met initiatieven en die voeden... en dan opeens gaat de rest om. Er zitten wel degelijk leerzame punten in, "dat je niet met een groot draagvlak veranderingen moet inzetten," bijvoorbeeld. Dat was nog de oude manier van doen.
En dan zijn er de vele case studies, en de verhalen van de persoonlijke betrokkenheid van Rotmans. Ja natuurlijk zijn die er. Zoals de zorgondernemer die het voor elkaar kreeg om een nieuwe zorginstelling op te bouwen. Rotmans zegt van dat verhaal dat hij schrok, en dat hij zich verantwoordelijk voelde voor het persoonlijk leed van de ondernemer. Want hij was zijn familie kwijt geraakt bij deze onderneming.
Dat zie je trouwens vaak. Ondernemers kiezen voor een ondernemend leven, en dat is meestal niet te combineren met een stabiel gezinsleven.
Ook de persoonlijke anekdote van de val van Rotmans spreekt tot de verbeelding, wanneer hij zijn fietsongeluk beschrijft. Dat geeft het verhaal een persoonlijke en menselijke dimensie.
Maar per saldo is het een adviesverhaal. Rotmans ziet maar al te graag zijn transitie en grote veranderingen. Megalomaan zelfs. Hoe groter hoe beter. In dit tijdperk gaat alles veranderen. En alles blijft hetzelfde, denk ik dan maar (vrij naar el Gatopardo).
... Bijna een jaar later en te midden van het Coronavirus merk je dat het momentum voor zo'n groot transitieverhaal op losse schroeven komt. Er zijn belangrijkere zaken dan kantelen. Overleven bijvoorbeeld.
--
2018/04/transitiekunde
28 sept 2020, een tweet van Rotmans, over zijn geloof:
Reacties