Waarom de rijken rijker worden
Dit boek is van de bestseller-auteur Robert Kiyosaki, met het boek Rich Dad, Poor Dad (RDPD). En terwijl ik dit schrijf - maar niet tijdens het lezen - moet ik direct denken aan de TV-serie uit de jaren 80 (?) Rich Man, Poor Man, met Nick Nolte (Poor) en Peter Straus (Rich).
Het boek is geschreven om als best-seller te promoten. Er zijn ellenlange herhalingen en je wordt als lezer getrakteerd op verwachtingen die dan toch niet zo spannend zijn als je dacht.
Het boek gaat verder in op het Cashflow-kwadrant dat auteur ook in zijn bestseller gebruikte: De vier kwadranten van Werknemer / Zelfstandige / Business Owner / Investeerder. Het is een populaire indeling waaraan vaak gerefereerd wordt. De essentie van dit boek is niet anders dan zijn bestseller: je moet in het rechterkwadrant zien te komen want anders wordt je armer. Dat komt door twee factoren: Belasting en schuld. En "geld = schuld." Het belastingpercentage is het hoogste voor de werknemer en zelfstandige, en bij deze laatste zijn de inkomsten ook nog eens riskanter. Hij geeft duidelijke voorbeelden voor de (lees) Nederlandse ZZP-er, dat deze armer en armer wordt. Behalve die ZZP'er (dat woord komt natuurlijk niet in die vorm voor) die zich tot ondernemer en dus als business owner ontpopt.
Maar de heilige graal, waar je echt rijk wordt is in het kwadrant vier: de investeerder. Kiyosaki is goede vriend van Donald Trump en die heeft dezelfde formule gebruikt. Iedereen die een beetje Trump´s voorgeschiedenis kent kent dit verhaal wel, De Trump Tower staat symbool voor zijn methode om rijkdom te vergaren. Je koopt onroerend goed, je stopt er geen tot bijna geen eigen geld in, en je leent zo veel mogelijk. Vervolgens laat je de huurders je aflossingen betalen en de belasting - die voor ondernemers al lager is - valt helemaal weg door de afschrijving op het pand. (Bij Trump komt er dan nog een faillisements-methode bij waar Kiyosaki niet op ingaat).
"Ik heb zelf ca. 10.000 van dit soort panden, samen met Kim," schrijft hij ergens in het boek. Overigens gaat hij nergens op het detail in hoe hij aan die leningen komt. Die komen zomaar uit de lucht vallen.
Het ontbreekt aan de massa aan financiële kennis. Dat is de premisse van het boek en die kennis krijgt de lezer hier aangereikt. De belangrijkste onderdelen daarvan is dat armen in termen van kosten en inkomsten denken, terwijl deze het belangrijkste vergeten: CASHFLOW en assets en liabilities. Activa en Passiva. De eigenaar van een huis is niet zoals veel mensen denken iemand met een asset, maar iemand met een passiva. Activa zijn "zaken" die cashflow genereren zoals onroerend goed die verhuurd worden.
De kennis gaat natuurlijk verder.
Ook het kwadrant wordt verder ingekleurd, met kernwaarden, zoals hij ze noemt. De werknemer zoekt "zekerheid", de zelfstandige "onafhankelijkheid," de ondernemer heeft een "team" nodig en de investeerder zoekt "ondernemers."
Waarom wordt niet iedereen rijk zoals de schrijver en Trump? Omdat je - en dit is de basis , het fundament van alles: je moet een goede verkoper zijn (daarnaast komt het aan op: leiderschap, om kunnen gaan met afwijzing en het kunnen accepteren van uitgestelde gratificatie. Hij schrijft dit zonder enige verder uitleg...)
Productief gezien, is het daarom logisch dat niet iedereen in de twee rechter kwadranten terechtkomt, want "verkopen" is een productieve rol, die maar weinig mensen van nature hebben en veel inspanning kost om aan te leren. Dat is de rede dat het leven van werknemer nar zelfstandig al vaak zo verkeerd afloopt: men is niet getraind in het verkopen van zichzelf.
Aan het begin van het boek, gaat de schrijver in op een ander boek dat rond dezelfde tijd uitkwam als RDPD, The Millionaire Next Door, van Thomas J. Stanley en William D. Danko. Hij is nogal negatief op dit werk, want het zijn twee academici. En Academici, zelfs als zijn het investeerders, zijn niet financieel alfabeet, volgens zijn criterium.
Het is maar een bestseller denk ik - mocht het echt een best-seller worden. De schrijver is duidelijk een goede verkoper, want het interesseert hem niet of de inhoud nu wel of niet bij iemand past. Ik denk dat daar duidelijke criteria voor zijn, desalniettemin schrijft hij het alsof het een universele waarheid is en iedereen maar achter Trump wil aanlopen. Godzijdank niet, denk ik dan.
De duiding van de context, het Why van het boek is wel duidelijk: de babyboomer hebben geluk gehad en rijk worden voor het jaar 2000 was inderdaad wel mogelijk voor de Werknemer en Zelfstandige. Maar die tijd is voorbij. Of je nu massaal met leningen in onroerend goed moet investeren vraag ik me persoonlijk af. Toch heeft het boek leuke inzichten.
Het boek gaat verder in op het Cashflow-kwadrant dat auteur ook in zijn bestseller gebruikte: De vier kwadranten van Werknemer / Zelfstandige / Business Owner / Investeerder. Het is een populaire indeling waaraan vaak gerefereerd wordt. De essentie van dit boek is niet anders dan zijn bestseller: je moet in het rechterkwadrant zien te komen want anders wordt je armer. Dat komt door twee factoren: Belasting en schuld. En "geld = schuld." Het belastingpercentage is het hoogste voor de werknemer en zelfstandige, en bij deze laatste zijn de inkomsten ook nog eens riskanter. Hij geeft duidelijke voorbeelden voor de (lees) Nederlandse ZZP-er, dat deze armer en armer wordt. Behalve die ZZP'er (dat woord komt natuurlijk niet in die vorm voor) die zich tot ondernemer en dus als business owner ontpopt.
Maar de heilige graal, waar je echt rijk wordt is in het kwadrant vier: de investeerder. Kiyosaki is goede vriend van Donald Trump en die heeft dezelfde formule gebruikt. Iedereen die een beetje Trump´s voorgeschiedenis kent kent dit verhaal wel, De Trump Tower staat symbool voor zijn methode om rijkdom te vergaren. Je koopt onroerend goed, je stopt er geen tot bijna geen eigen geld in, en je leent zo veel mogelijk. Vervolgens laat je de huurders je aflossingen betalen en de belasting - die voor ondernemers al lager is - valt helemaal weg door de afschrijving op het pand. (Bij Trump komt er dan nog een faillisements-methode bij waar Kiyosaki niet op ingaat).
"Ik heb zelf ca. 10.000 van dit soort panden, samen met Kim," schrijft hij ergens in het boek. Overigens gaat hij nergens op het detail in hoe hij aan die leningen komt. Die komen zomaar uit de lucht vallen.
Het ontbreekt aan de massa aan financiële kennis. Dat is de premisse van het boek en die kennis krijgt de lezer hier aangereikt. De belangrijkste onderdelen daarvan is dat armen in termen van kosten en inkomsten denken, terwijl deze het belangrijkste vergeten: CASHFLOW en assets en liabilities. Activa en Passiva. De eigenaar van een huis is niet zoals veel mensen denken iemand met een asset, maar iemand met een passiva. Activa zijn "zaken" die cashflow genereren zoals onroerend goed die verhuurd worden.
De kennis gaat natuurlijk verder.
Ook het kwadrant wordt verder ingekleurd, met kernwaarden, zoals hij ze noemt. De werknemer zoekt "zekerheid", de zelfstandige "onafhankelijkheid," de ondernemer heeft een "team" nodig en de investeerder zoekt "ondernemers."
Waarom wordt niet iedereen rijk zoals de schrijver en Trump? Omdat je - en dit is de basis , het fundament van alles: je moet een goede verkoper zijn (daarnaast komt het aan op: leiderschap, om kunnen gaan met afwijzing en het kunnen accepteren van uitgestelde gratificatie. Hij schrijft dit zonder enige verder uitleg...)
Productief gezien, is het daarom logisch dat niet iedereen in de twee rechter kwadranten terechtkomt, want "verkopen" is een productieve rol, die maar weinig mensen van nature hebben en veel inspanning kost om aan te leren. Dat is de rede dat het leven van werknemer nar zelfstandig al vaak zo verkeerd afloopt: men is niet getraind in het verkopen van zichzelf.
Aan het begin van het boek, gaat de schrijver in op een ander boek dat rond dezelfde tijd uitkwam als RDPD, The Millionaire Next Door, van Thomas J. Stanley en William D. Danko. Hij is nogal negatief op dit werk, want het zijn twee academici. En Academici, zelfs als zijn het investeerders, zijn niet financieel alfabeet, volgens zijn criterium.
Het is maar een bestseller denk ik - mocht het echt een best-seller worden. De schrijver is duidelijk een goede verkoper, want het interesseert hem niet of de inhoud nu wel of niet bij iemand past. Ik denk dat daar duidelijke criteria voor zijn, desalniettemin schrijft hij het alsof het een universele waarheid is en iedereen maar achter Trump wil aanlopen. Godzijdank niet, denk ik dan.
De duiding van de context, het Why van het boek is wel duidelijk: de babyboomer hebben geluk gehad en rijk worden voor het jaar 2000 was inderdaad wel mogelijk voor de Werknemer en Zelfstandige. Maar die tijd is voorbij. Of je nu massaal met leningen in onroerend goed moet investeren vraag ik me persoonlijk af. Toch heeft het boek leuke inzichten.
Reacties