De Trump Crash
Op moment van schrijven staat de beurs in Tokyo, de Nikkei -8% als reactie op de Sell-off van 4% op Wall street gisterenavond. De AEX (Futures) noteert -6%, dat is 11% lager dan de recente top. En hoe nu verder?
Dit jaar begonnen de beurzen, en vooral die in de Verenigde Staten zeer positief, het laatste zetje van Trump, de belastingverlaging was nog niet in geprijst en gaf nog eens extra momentum aan het geheel dat toch al in beweging was. Afgelopen vrijdag, kwam er echter een eerste wake-up-call, die laatste belastingverlaging zou wel eens kunnen leiden tot loonsverhogingen en daarmee tot inflatie, een fenomeen waar niemand meer op had gerekend in deze wereld met negatieve rentes. En als de rentes beginnen te stijgen - ook nog eens van super lage niveaus waar het hoge aandelenniveau op gebaseerd is - dan kan het hard naar beneden gaan. Een eerste indicatie krijgen we nu. Misschien valt het mee.
Maar als de beurs verder zakt dan de voorlopige 10% dan gaan we richting een Crash, de Trump Crash. De president van de VS was zo uitbundig over zijn behaalde resultaat, van ook nog eens een belastingverlaging naast de de-regulering, dat hij zich persoonlijk verantwoordelijk voelde voor de stijging van de Dow.
Daar komt dan nu een einde aan. Een beeld dat perfect zal passen bij de stijl van Trump: uitbundigheid die geen mate kent, en tot een gevaarlijke cocktail kan leiden, namelijk die van instabiliteit. Het beste medicijn tegen een groeiende economie is natuurlijk een contrair begrotingsbeleid, maar dat is totaal niet sexy.
De grote vraag is of we al echt bang moeten zijn voor inflatie. Maar die vraag lijkt er vooralsnog even niet toe te doen.
Mijn verwachting, dit is/wordt niet de crash zoals in 2008, maar ik acht de kans zeer groot dat Trump in zijn presidentiele periode een echte crash gaat meemaken. Dit wordt waarschijnlijk een wake-up-call.
--
2013/05/er-komt-geen-nieuwe-beurscrash
--
7 maart 2018. Een nieuwe ontwikkeling in de mogelijke aanloop naar de Trump-crash; Trump verzint allerlei maatregelen dan wel om zijn eigen ego te tonen dan wel om serieus economisch beleid uit te stippelen. Een zo'n maatregel is om invoerheffingen op staal in te stellen. De meeste economen zien daar het nut niet van in. Het is tegen de WTO-regels in, maar zelfs los daarvan helpen heffingen op staal niet omdat de producten in de VS hierdoor duurder worden, hetgeen Trump blijkbaar niet begrijpt.
Zijn economisch adviseur, de man die carriere maakte tot de top van Goldman Sachs, Gary Cohn was blijkbaar tegen deze plannen en is gisteren afgetreden.
De Trump-soap gaat door.
E.e.a. versterkt mijn idee dat er inderdaad een Trump-crash komt.
--
13 maart. Slechts een paar dagen later, staat dit in de krant (Trouw):
De Amerikaanse president Donald Trump heeft zijn minister van buitenlandse zaken aan de kant geschoven. Tillerson moet weg, maar weet nog niet waarom...
--
5 sept 2018. Weer een boek, dit keer van Bob Woodward (Watergate) over het fatale beleid en de chaos op het witte huis; Fear, Trump in the White House. Maar hoeveel van het is waar? Trump doet het af met een tweet waarin hij zegt, typisch een Democraat, die vlak voor de verkiezingen met deze leugens komt (oid).
--
29 oktober. Nog geen crash, maar wel veel en grote dalingen op de beurzen.
--
24 december 2018. Het lijkt er nu echt op dat er zich een crash in slow-motion op de beurs afspeelt. En dat Trump hier duidelijk een factor in is...
--
23 aug 2019. Een half jaar later is de crash ontweken, maar zit de wereld bevangen in een handelsoorlog die Trump gestart is. Op het moment dat het weer spannend werd op de beurs (forse koersdalingen) kondigde de president een staakt het vuren aan. Toevallig? Vandaag zie ik op twitter het volgende boek: Resitance (at all cost), How Trump haters are breaking America. Een verhaal over de tegenstanders van America, enfin de titel zegt het eigenlijk al. Niet Trump is de boosdoener, maar zijn tegenstanders. Een boek van Kimberly Strassel.
Dit jaar begonnen de beurzen, en vooral die in de Verenigde Staten zeer positief, het laatste zetje van Trump, de belastingverlaging was nog niet in geprijst en gaf nog eens extra momentum aan het geheel dat toch al in beweging was. Afgelopen vrijdag, kwam er echter een eerste wake-up-call, die laatste belastingverlaging zou wel eens kunnen leiden tot loonsverhogingen en daarmee tot inflatie, een fenomeen waar niemand meer op had gerekend in deze wereld met negatieve rentes. En als de rentes beginnen te stijgen - ook nog eens van super lage niveaus waar het hoge aandelenniveau op gebaseerd is - dan kan het hard naar beneden gaan. Een eerste indicatie krijgen we nu. Misschien valt het mee.
Maar als de beurs verder zakt dan de voorlopige 10% dan gaan we richting een Crash, de Trump Crash. De president van de VS was zo uitbundig over zijn behaalde resultaat, van ook nog eens een belastingverlaging naast de de-regulering, dat hij zich persoonlijk verantwoordelijk voelde voor de stijging van de Dow.
Daar komt dan nu een einde aan. Een beeld dat perfect zal passen bij de stijl van Trump: uitbundigheid die geen mate kent, en tot een gevaarlijke cocktail kan leiden, namelijk die van instabiliteit. Het beste medicijn tegen een groeiende economie is natuurlijk een contrair begrotingsbeleid, maar dat is totaal niet sexy.
De grote vraag is of we al echt bang moeten zijn voor inflatie. Maar die vraag lijkt er vooralsnog even niet toe te doen.
Mijn verwachting, dit is/wordt niet de crash zoals in 2008, maar ik acht de kans zeer groot dat Trump in zijn presidentiele periode een echte crash gaat meemaken. Dit wordt waarschijnlijk een wake-up-call.
--
2013/05/er-komt-geen-nieuwe-beurscrash
--
7 maart 2018. Een nieuwe ontwikkeling in de mogelijke aanloop naar de Trump-crash; Trump verzint allerlei maatregelen dan wel om zijn eigen ego te tonen dan wel om serieus economisch beleid uit te stippelen. Een zo'n maatregel is om invoerheffingen op staal in te stellen. De meeste economen zien daar het nut niet van in. Het is tegen de WTO-regels in, maar zelfs los daarvan helpen heffingen op staal niet omdat de producten in de VS hierdoor duurder worden, hetgeen Trump blijkbaar niet begrijpt.
Zijn economisch adviseur, de man die carriere maakte tot de top van Goldman Sachs, Gary Cohn was blijkbaar tegen deze plannen en is gisteren afgetreden.
De Trump-soap gaat door.
E.e.a. versterkt mijn idee dat er inderdaad een Trump-crash komt.
--
13 maart. Slechts een paar dagen later, staat dit in de krant (Trouw):
De Amerikaanse president Donald Trump heeft zijn minister van buitenlandse zaken aan de kant geschoven. Tillerson moet weg, maar weet nog niet waarom...
--
5 sept 2018. Weer een boek, dit keer van Bob Woodward (Watergate) over het fatale beleid en de chaos op het witte huis; Fear, Trump in the White House. Maar hoeveel van het is waar? Trump doet het af met een tweet waarin hij zegt, typisch een Democraat, die vlak voor de verkiezingen met deze leugens komt (oid).
--
29 oktober. Nog geen crash, maar wel veel en grote dalingen op de beurzen.
--
24 december 2018. Het lijkt er nu echt op dat er zich een crash in slow-motion op de beurs afspeelt. En dat Trump hier duidelijk een factor in is...
--
23 aug 2019. Een half jaar later is de crash ontweken, maar zit de wereld bevangen in een handelsoorlog die Trump gestart is. Op het moment dat het weer spannend werd op de beurs (forse koersdalingen) kondigde de president een staakt het vuren aan. Toevallig? Vandaag zie ik op twitter het volgende boek: Resitance (at all cost), How Trump haters are breaking America. Een verhaal over de tegenstanders van America, enfin de titel zegt het eigenlijk al. Niet Trump is de boosdoener, maar zijn tegenstanders. Een boek van Kimberly Strassel.
Reacties