Stijlkenmerken: moedig (1)
- Ok, jij die alles van stijl en productiviteit af weet, kan je mij vertellen of je voor alle beroepen evenveel moed nodig hebt?
“Kan je me eerst wat vertellen waarom je me dat vraagt?”
- De moed zakt me vaak in de schoenen. Heel eerlijk gezegd durf ik wel wanneer er iemand toekijkt, maar zonder steun of publiek durf ik veel minder. Niks soms.
“waar jij het over hebt is het verschil tussen lef en moed. Moed gaat uit van een innerlijke drijfveer. Bij lef is die drijfveer veel meer extern bepaald. Wanneer je alleen iets durft wanneer men je “aanmoedigt” dan is er toch iets fout.”
- ik weet nog vroeger bij het ijsschotsen lopen. Dat was altijd leuker met publiek. Behalve als je in het water viel.
“Toch is er wel iets zinnigs over te zeggen. Niet elk beroep vraagt evenveel moed. De voor de hand liggende voorbeelden zijn: de brandweer, die heeft moed nodig, maar toch kan iemand bij de brandweer werken zonder dat deze moedig ingesteld is. Een arts moet ook de moed kunnen opbrengen op tegen een patiënt te zeggen dat deze dodelijk ziek is, hij moet het slechte nieuws kunnen brengen en er niet omheen draaien.”
- geldt dat ook niet voor een manager. Soms krijg ik het gevoel dat ik gespaard wordt of dat ik het echte verhaal niet krijg te horen.
“dat geldt zelfs voor iedere medewerker. Er is moed voor nodig om als klokkenluider op te treden. Je zondert je af van de rest van je collega’s en je staat er vanaf het moment dat je aan de bel trekt alleen voor.”
- waar heb je nog meer moed voor nodig?
“Een chirurg mag niet aarzelen. Ook daar is een bepaalde moed voor nodig.”
- sommige mensen zijn hoogmoedig over overmoedig. Ach ik ben het zelf wel merk ik. Dan ben ik enthousiast dat ik iets goed kan en dan schiet ik door. Maar zijn er beroepen waar je geen moed voor nodig hebt? Zoals een onderzoeker, die heeft het maar makkelijk, die onderzoekt wat en ...
“Er is natuurlijk een onderscheid tussen mensen die in de vuurlinie staan en anderen die op de achtergrond meebewegen. Net zoals een militaire operatie. Sommigen militairen hebben een puur logistieke taak, dan zou je kunnen zeggen dat ze minder moed nodig hebben.”
Heel even dacht ik aan militaire dienst. Die was inmiddels afgeschaft, maar niet in mijn tijd. Ik besloot daar nu geen vragen over te stellen.
“Die onderzoeker waar jij het over hebt, die kan meer of minder moedig een scriptie of dissertatie schrijven.”
- ...
“Er is allereerst moed voor nodig om iets te onderzoeken dat totaal niet populair is. Ook dit is een soort van aandacht vragen. En een onderwerp kan controversieel zijn en dan is het moedig om een afwijkend standpunt in te nemen. Wanneer je iedereen te vriend houd, omdat je niet de moed kan opbrengen om echt te zeggen wat er op je hart ligt, dan zal men dat niet waarderen. Juist omdat zoveel mensen vaak niet de moed kunnen opbrengen waarderen ze het wanneer anderen het wel gebruiken.”
- Zijn er ook organisaties die moediger zijn dan andere, puur een willekeurige organisatie, zou dat ergens aan af te leiden zijn?
“Heb je daar zelf ideeën over? Je vraagt het niet zomaar.”
- Ben ik zo’n open boek? Ik vroeg het me wel eens af inderdaad. Ik heb gewerkt bij een bedrijf waar veel academici werkten en die .. ik weet niet, ik kreeg soms het gevoel dat ... ik weet niet wat ik wil zeggen.
“hmm. Dat begrijp ik niet. Je mag niet te snel oordelen. En zeker niet weet wanneer je je gedachten niet helder kan formuleren.”
- Ok. Hoe word ik moediger?
“Dat heeft alles met gevoel te maken. Ik heb wel eens iets gelezen wat me erg heeft beïnvloed. Namelijk dat er een niveau in gevoelens bestaat. Als een soort hiërarchie.”
- ja, en
“Moed is dus een stadium dat je kan overwinnen. Maar alvorens dat te bereiken zal je een aantal barrières tegenkomen. Angst bijvoorbeeld.”
- En als je het angst-stadium hebt overwonnen dan...?
“Dan kom je nog drie andere niveaus tegen alvorens het stadium van moedig te bereiken.”
...
“Kan je me eerst wat vertellen waarom je me dat vraagt?”
- De moed zakt me vaak in de schoenen. Heel eerlijk gezegd durf ik wel wanneer er iemand toekijkt, maar zonder steun of publiek durf ik veel minder. Niks soms.
“waar jij het over hebt is het verschil tussen lef en moed. Moed gaat uit van een innerlijke drijfveer. Bij lef is die drijfveer veel meer extern bepaald. Wanneer je alleen iets durft wanneer men je “aanmoedigt” dan is er toch iets fout.”
- ik weet nog vroeger bij het ijsschotsen lopen. Dat was altijd leuker met publiek. Behalve als je in het water viel.
“Toch is er wel iets zinnigs over te zeggen. Niet elk beroep vraagt evenveel moed. De voor de hand liggende voorbeelden zijn: de brandweer, die heeft moed nodig, maar toch kan iemand bij de brandweer werken zonder dat deze moedig ingesteld is. Een arts moet ook de moed kunnen opbrengen op tegen een patiënt te zeggen dat deze dodelijk ziek is, hij moet het slechte nieuws kunnen brengen en er niet omheen draaien.”
- geldt dat ook niet voor een manager. Soms krijg ik het gevoel dat ik gespaard wordt of dat ik het echte verhaal niet krijg te horen.
“dat geldt zelfs voor iedere medewerker. Er is moed voor nodig om als klokkenluider op te treden. Je zondert je af van de rest van je collega’s en je staat er vanaf het moment dat je aan de bel trekt alleen voor.”
- waar heb je nog meer moed voor nodig?
“Een chirurg mag niet aarzelen. Ook daar is een bepaalde moed voor nodig.”
- sommige mensen zijn hoogmoedig over overmoedig. Ach ik ben het zelf wel merk ik. Dan ben ik enthousiast dat ik iets goed kan en dan schiet ik door. Maar zijn er beroepen waar je geen moed voor nodig hebt? Zoals een onderzoeker, die heeft het maar makkelijk, die onderzoekt wat en ...
“Er is natuurlijk een onderscheid tussen mensen die in de vuurlinie staan en anderen die op de achtergrond meebewegen. Net zoals een militaire operatie. Sommigen militairen hebben een puur logistieke taak, dan zou je kunnen zeggen dat ze minder moed nodig hebben.”
Heel even dacht ik aan militaire dienst. Die was inmiddels afgeschaft, maar niet in mijn tijd. Ik besloot daar nu geen vragen over te stellen.
“Die onderzoeker waar jij het over hebt, die kan meer of minder moedig een scriptie of dissertatie schrijven.”
- ...
“Er is allereerst moed voor nodig om iets te onderzoeken dat totaal niet populair is. Ook dit is een soort van aandacht vragen. En een onderwerp kan controversieel zijn en dan is het moedig om een afwijkend standpunt in te nemen. Wanneer je iedereen te vriend houd, omdat je niet de moed kan opbrengen om echt te zeggen wat er op je hart ligt, dan zal men dat niet waarderen. Juist omdat zoveel mensen vaak niet de moed kunnen opbrengen waarderen ze het wanneer anderen het wel gebruiken.”
- Zijn er ook organisaties die moediger zijn dan andere, puur een willekeurige organisatie, zou dat ergens aan af te leiden zijn?
“Heb je daar zelf ideeën over? Je vraagt het niet zomaar.”
- Ben ik zo’n open boek? Ik vroeg het me wel eens af inderdaad. Ik heb gewerkt bij een bedrijf waar veel academici werkten en die .. ik weet niet, ik kreeg soms het gevoel dat ... ik weet niet wat ik wil zeggen.
“hmm. Dat begrijp ik niet. Je mag niet te snel oordelen. En zeker niet weet wanneer je je gedachten niet helder kan formuleren.”
- Ok. Hoe word ik moediger?
“Dat heeft alles met gevoel te maken. Ik heb wel eens iets gelezen wat me erg heeft beïnvloed. Namelijk dat er een niveau in gevoelens bestaat. Als een soort hiërarchie.”
- ja, en
“Moed is dus een stadium dat je kan overwinnen. Maar alvorens dat te bereiken zal je een aantal barrières tegenkomen. Angst bijvoorbeeld.”
- En als je het angst-stadium hebt overwonnen dan...?
“Dan kom je nog drie andere niveaus tegen alvorens het stadium van moedig te bereiken.”
...
Reacties