Hollandse managers bij Duitse bedrijven
Op de radio hoorde ik dit bericht dat ook in de krant verscheen, dat Hollandse managers gewild zijn bij Duitse bedrijven. Als voorbeeld verscheen o.a. het Duitse Bayer, dat nu geleid wordt door een Nederlander. In het bericht verscheen naast een aantal karaktertrekken, onder andere het gegeven dat de Hollandse manager meer bravoure heeft dan zijn Duitse rivaal.
Bravoure. Het leek me een plausibel argument.
Duitse managers die Nederlandse bedrijven leiden dat kan ook, maar daar zijn minder voorbeelden van. Dat komt m.i. door de overheersende bedrijfscultuur in Holland die minder rijnlands en meer angelsaksisch is gericht. Ook richten Nederlandse bedrijven zich meer op de VS als afzetmarkt en dan is een CEO van Amerikaanse afkomst (zoals bij Wolters) een logische keuze. Een Duitser is vaak wat te formeel voor het Nederlandse bedrijf.
(Taal is hier een belangrijke factor. Duitser spreken in het algemeen geen Nederlands, terwijl Nederlanders Duits op school leren. Dat de praktijk vaak een slordig taalgebruik oplevert is voor de Duitser meestal geen probleem en de Nederlander is zich van zijn werkelijke spraakniveau niet altijd bewust).
Maar andersom werkt het blijkbaar prima. Waar zou die bravoure vandaan komen? Nederland is een handelsland en importeert en exporteert van alles, niet alleen producten maar ook ideeën. Een coach in het buitenland is typisch zo'n product van Nederlandse bodem. Een coach kan opbloeien in het buitenland misschien juist wel omdat de Nederlandse cultuur vaak toch wat bekrompen is. De bravoure moet je dan zien als een bevrijding van het in Nederland heersende klimaat (doe maar gewoon). In Duitsland is er meer ruimte en dat past goed bij de Nederlander die zijn land "ontgroeid" is.
Voor de CEO van Bayer geldt dat laatste zeker; hij heeft waarschijnlijk langer in de VS gewoond (25 jaar) dan in Nederland. En is daarom misschien niet de typisch Hollandse manager, maar eerder een export "product."
--
Andersom kan het natuurlijk ook:
Een Duitser als directeur van een instituut dat typisch Nederlands is, Het Van Gogh Museum: Axel Rüger (
studeerde Kunstgeschiedenis aan de Freie Universität in Berlijn)
--
Peter Terium, was CEO bij het Duitse RWE van 2012 tot 2016, en is nu CEO van de afsplitsing Innogy. vertelt tegen BNR dat de hollandse botheid "zo zou ik het zelf niet willen noemen, maar liever spreek over directheid", goed is voor het zakenleven. Hij vertrok in 1990 naar het Ruhrgebied, "omdat dat dichter bij lag dan de randstad."
Bravoure. Het leek me een plausibel argument.
Duitse managers die Nederlandse bedrijven leiden dat kan ook, maar daar zijn minder voorbeelden van. Dat komt m.i. door de overheersende bedrijfscultuur in Holland die minder rijnlands en meer angelsaksisch is gericht. Ook richten Nederlandse bedrijven zich meer op de VS als afzetmarkt en dan is een CEO van Amerikaanse afkomst (zoals bij Wolters) een logische keuze. Een Duitser is vaak wat te formeel voor het Nederlandse bedrijf.
(Taal is hier een belangrijke factor. Duitser spreken in het algemeen geen Nederlands, terwijl Nederlanders Duits op school leren. Dat de praktijk vaak een slordig taalgebruik oplevert is voor de Duitser meestal geen probleem en de Nederlander is zich van zijn werkelijke spraakniveau niet altijd bewust).
Maar andersom werkt het blijkbaar prima. Waar zou die bravoure vandaan komen? Nederland is een handelsland en importeert en exporteert van alles, niet alleen producten maar ook ideeën. Een coach in het buitenland is typisch zo'n product van Nederlandse bodem. Een coach kan opbloeien in het buitenland misschien juist wel omdat de Nederlandse cultuur vaak toch wat bekrompen is. De bravoure moet je dan zien als een bevrijding van het in Nederland heersende klimaat (doe maar gewoon). In Duitsland is er meer ruimte en dat past goed bij de Nederlander die zijn land "ontgroeid" is.
Voor de CEO van Bayer geldt dat laatste zeker; hij heeft waarschijnlijk langer in de VS gewoond (25 jaar) dan in Nederland. En is daarom misschien niet de typisch Hollandse manager, maar eerder een export "product."
--
Andersom kan het natuurlijk ook:
Een Duitser als directeur van een instituut dat typisch Nederlands is, Het Van Gogh Museum: Axel Rüger (
--
Peter Terium, was CEO bij het Duitse RWE van 2012 tot 2016, en is nu CEO van de afsplitsing Innogy. vertelt tegen BNR dat de hollandse botheid "zo zou ik het zelf niet willen noemen, maar liever spreek over directheid", goed is voor het zakenleven. Hij vertrok in 1990 naar het Ruhrgebied, "omdat dat dichter bij lag dan de randstad."
Reacties