Dreiging Noord-Korea om mobieltje?

En dan is er opeens een dreiging met een atoombom of -oorlog. Dat doet me vragen waarom Zuid-Korea zo succesvol is geworden. En het (of in ieder geval één) antwoord is dat de Zuid-Koreaan hard werkt, leergierig is, maar vooral geen kwaad doet. Terwijl Apple, Microsoft en Google de ene na de andere rechtzaak beginnen neemt Samsung zwijgzaam het zakelijke roer over.

De Noord-Koreaan is jaloers op zijn zuiderlijke halfbroer. De noorderling is failliet net zo als (de etiek in) het westen, en kan zich als een militaire junta enkel nog van oorlogsretoriek bedienen. Maar het motief om zich tegen het westen te keren heeft natuurlijk alles te maken met het succes van de Zuid-Koreaan met het mobieltje als ultieme verrassing; het nieuwe marketingsucces van Samsung is niet ongemerkt aan de Noord-Koreaan voorbij gegaan.

Wat anders kan het motief van de dreiging zijn (geweest)? De armoede in het noorden? Of een dreiging uit het westen die om een reactie vraagt van de dictator?

Hoe serieus moeten we de dreiging nemen. Zuid Korea reageert "laconiek" staat er in de media te lezen. Maar als dit een verkapte handelsoorlog is om "concurrenten" te verzwakken of uit te schakelen kan men het best serieus nemen. China is als half-communistisch land nu nog neutraal, maar ziet missschien wel iets in deze handelsonderneming. Want dat wordt met dit incident ook duidelijk: terwijl het communisme en het kapitalisme gescheiden en tegengestelde politieke systemen bezitten is hun retoriek vergelijkbaar kapitalistisch. Oorlogsdreiging - valuta-oorlogen, currency wars - is een puur kapitalistische uitvinding. Dunkt me.