Vorm of vent of inhoud
Onlangs vernam ik dat mijn boek NeoEB niet bij managementboek.nl werd opgenomen, met als reden: "In eerste instantie vond men het meer een roman dan een managementboek." De "tweede instantie" kwam niet of moet nog komen. Maar wetend hoe men in het algemeen beslissingen neemt weet ik het antwoord; de eerste indruk is vaak het meest zeggende, en bij de online boekverkoper vonden ze het blijkbaar niet passen. Zo gaat dat vaak. Vooral in deze wereld van sociale netwerken, moet er ergens een vonk overslaan van iemand uit het netwerk richting de verkoper.
Dat doet me denken aan de vorm of ventdiscussie in de literaire wereld. Dat mijn boek meer op een roman lijkt vind ik mooi meegenomen. Maar waar het om gaat is waar mijn - of ieder ander werk - precies in of bij past. Cultuur werkt zo; je moet ergens bij horen. En als je een geromantiseerde veranderingsmanagementgids schrijft, dan loop je het risico dat het èn geen roman is èn geen managementboek. En dus tussen de boot en het schip valt.
Terwijl ik dit schreef kwam Gerrit Komrij met een artikel - Van Aristoteles tot WikiLeaks - over de vorm / inhoud discussie:
“Ook al zal de formele rechtsstaat er niet direct aan onderdoor gaan – als gezegd, dan komt Brussel er wel tussen – het komt niet alleen aan op wat op coalitiegedoogpapier staat, maar ook op het maatschappelijk klimaat.” Van zulke zinnen wemelt het in de lezing van Thomas von der Dunk (tekst). Als iets zo slecht is geschreven, kan het dan nog wel goed zijn gedacht?
Ik weet het niet. In een reactie op de column van Komrij schreef Jaap van der Does:
De mensen die kunnen schrijven en de mensen die wellicht iets te beweren hebben kunnen niet altijd even goed met elkaar opschieten. Heeft Von der Dunk nog de vrijheid wollig Nederlands te schrijven? Of staat dan de vorm-politie op zijn stoep? Liever zijn soort onzin, als het dat is, dan het wangedrag van de nieuwe lichting geen-stijl politici. Maar voor de vorm-inhoud-politie kunnen we beter bij de Nederlandse cultuur ten rade gaan. Want zelfs een bedrijf als managementboek.nl hanteert het censuur-principe: boeken die ze niet goed achten voor hun fonds worden geweerd, waarbij duidelijke criteria ontbreken: "men vond het meer een roman dan een managementboek."
Wat dat aangaat kunnen we nog wat leren van "de Amerikanen." Daar hanteert een bedrijf als Amazon een puur handels-principe en laat het nagenoeg alle boeken toe. Vervolgens is het aan de boekcritici om het boek evt. af te kraken, te prijzen of ook geen aandacht te geven. Wanneer dat laatste gebeurt is het vervelend, zo ervaar ik het zelf, maar dat heb ik dan liever dan dat ik mijn boek gratis naar Managementboek.nl opstuur zonder te weten of ze het opnemen of niet.
--
Komrij's boek Met het bloed dat drukinkt heet bevat het vorm-of-vent thema, in het deel Nieuwe jaren, oude dilemma's en bestaat uit:
Dat doet me denken aan de vorm of ventdiscussie in de literaire wereld. Dat mijn boek meer op een roman lijkt vind ik mooi meegenomen. Maar waar het om gaat is waar mijn - of ieder ander werk - precies in of bij past. Cultuur werkt zo; je moet ergens bij horen. En als je een geromantiseerde veranderingsmanagementgids schrijft, dan loop je het risico dat het èn geen roman is èn geen managementboek. En dus tussen de boot en het schip valt.
Terwijl ik dit schreef kwam Gerrit Komrij met een artikel - Van Aristoteles tot WikiLeaks - over de vorm / inhoud discussie:
Ik weet het niet. In een reactie op de column van Komrij schreef Jaap van der Does:
De mensen die kunnen schrijven en de mensen die wellicht iets te beweren hebben kunnen niet altijd even goed met elkaar opschieten. Heeft Von der Dunk nog de vrijheid wollig Nederlands te schrijven? Of staat dan de vorm-politie op zijn stoep? Liever zijn soort onzin, als het dat is, dan het wangedrag van de nieuwe lichting geen-stijl politici. Maar voor de vorm-inhoud-politie kunnen we beter bij de Nederlandse cultuur ten rade gaan. Want zelfs een bedrijf als managementboek.nl hanteert het censuur-principe: boeken die ze niet goed achten voor hun fonds worden geweerd, waarbij duidelijke criteria ontbreken: "men vond het meer een roman dan een managementboek."
Wat dat aangaat kunnen we nog wat leren van "de Amerikanen." Daar hanteert een bedrijf als Amazon een puur handels-principe en laat het nagenoeg alle boeken toe. Vervolgens is het aan de boekcritici om het boek evt. af te kraken, te prijzen of ook geen aandacht te geven. Wanneer dat laatste gebeurt is het vervelend, zo ervaar ik het zelf, maar dat heb ik dan liever dan dat ik mijn boek gratis naar Managementboek.nl opstuur zonder te weten of ze het opnemen of niet.
--
Komrij's boek Met het bloed dat drukinkt heet bevat het vorm-of-vent thema, in het deel Nieuwe jaren, oude dilemma's en bestaat uit:
- Vorm of vent
- Vent of schurk
- Schurk of beest
- Beest of God
Reacties