Freek heeft het niet meer
Gisteren op DWDD vroeg Daphne Bunskoek aan Peter R. de Vries of de reactie van Freek iets bij hem had achtergelaten. Peter R. dacht even na en zei toen: "Ja dat hij er volledig naast zat en ... dat Freek niet meer zo leuk is als vroeger."
Vooral die laatste opmerking sloeg er in. Peter R. had het publiek op zijn hand. Ik moest er zelf ook om lachen.
En tegelijkertijd begreep ik dat het daarom dus voornamelijk nog maar om gaat bij Peter R: impact op het publiek. In de vorige posting had ik zijn productiviteitsprofiel geschat, maar de percentages marketing en sales moeten nog verder omhoog. Hij is een echte verkoper.
Op zich is daar niets mis mee, want die zijn hard nodig, ook binnen organisaties. Echter de rol als verkoper heeft ook een nadeel als deze doorschiet: het verhoogt de ongeloofwaardigheid. Bij het verkopen staat de waarheid vaak onder druk. Het gaat om de verpakking en dan mag de waarheid best wel even onder lijden.
Toen Peter R. vertelde dat hij 1000 mailtjes had ontvangen na de uitzending, mag je best aannemen dat het er wat minder zijn. En toen hij vertelde over die reacties: "goed gedaan," dan mag je aannemen dat er ook een aantal mailtjes bijzaten die zijn acties afkeurden. Maar dat liet hij voor zich, en dat gaat ten koste van zijn geloofwaardigheid.
In die zin is het conflict tussen Freek en Peter R. de Vries ook in een andere licht te plaatsen: dat tussen de telegraaf (lezer) en de volkskrant (lezer)…
Terug naar de rol van verkoper. Binnen organisaties komt de rol van de verkoper ook voor en niet alleen richting de eindklant. En zelfs de figuur van Peter R. is een typische rol die ook binnen organisaties populair is. Een vlotte babbel, gericht op het effect van zijn woorden en afwegend wat wel en wat niet gezegd kan worden.
De link naar politieke organisaties is snel gelegd. Dat zijn organisaties waar men de waarheid niet zo essentieel vindt als wel hoe worden indruk maken bij de diverse belangengroepen en politieke vertegenwoordigers. De partijen binnen de organisatie die macht hebben. Dat kan in extreme gevallen beklemmend werken en tot een groot verlies aan productie leiden: er wordt van alles gezegd, maar er komt niets meer tot stand.
Politieke organisaties zijn de grotere organisaties en die ook veel met klanten (retail) te maken hebben (zoals o.a. de financiële instellingen).
Hoe zit het verder met Freek. Is hij nu wel of niet leuk meer? En doet dat er toe, kan je je afvragen. Is Freek veranderd? Of is het vooral de tijdgeest die anders is. Dat laatste sowieso. Freek mocht destijds een vingertje opsteken tegen Argentinië. Nu is men veel meer betrokken, en van die situatie maakt Peter R. De Vries gebruik. Terecht, m.i. Los of het ideologisch past. En over samenwerking is de vorige post al ingegaan.
Maar ook de verandering van Freek is te zien in het licht van productiviteitswijzigingen. Hij is groot geworden als Producent en Verkoper van zijn ideologie. Nu is hij meer een ambassadeur / evangelist die via een andere medium zijn ideeën uiteenzet. En dat is te merken aan “zijn humor”
Vooral die laatste opmerking sloeg er in. Peter R. had het publiek op zijn hand. Ik moest er zelf ook om lachen.
En tegelijkertijd begreep ik dat het daarom dus voornamelijk nog maar om gaat bij Peter R: impact op het publiek. In de vorige posting had ik zijn productiviteitsprofiel geschat, maar de percentages marketing en sales moeten nog verder omhoog. Hij is een echte verkoper.
Op zich is daar niets mis mee, want die zijn hard nodig, ook binnen organisaties. Echter de rol als verkoper heeft ook een nadeel als deze doorschiet: het verhoogt de ongeloofwaardigheid. Bij het verkopen staat de waarheid vaak onder druk. Het gaat om de verpakking en dan mag de waarheid best wel even onder lijden.
Toen Peter R. vertelde dat hij 1000 mailtjes had ontvangen na de uitzending, mag je best aannemen dat het er wat minder zijn. En toen hij vertelde over die reacties: "goed gedaan," dan mag je aannemen dat er ook een aantal mailtjes bijzaten die zijn acties afkeurden. Maar dat liet hij voor zich, en dat gaat ten koste van zijn geloofwaardigheid.
In die zin is het conflict tussen Freek en Peter R. de Vries ook in een andere licht te plaatsen: dat tussen de telegraaf (lezer) en de volkskrant (lezer)…
Terug naar de rol van verkoper. Binnen organisaties komt de rol van de verkoper ook voor en niet alleen richting de eindklant. En zelfs de figuur van Peter R. is een typische rol die ook binnen organisaties populair is. Een vlotte babbel, gericht op het effect van zijn woorden en afwegend wat wel en wat niet gezegd kan worden.
De link naar politieke organisaties is snel gelegd. Dat zijn organisaties waar men de waarheid niet zo essentieel vindt als wel hoe worden indruk maken bij de diverse belangengroepen en politieke vertegenwoordigers. De partijen binnen de organisatie die macht hebben. Dat kan in extreme gevallen beklemmend werken en tot een groot verlies aan productie leiden: er wordt van alles gezegd, maar er komt niets meer tot stand.
Politieke organisaties zijn de grotere organisaties en die ook veel met klanten (retail) te maken hebben (zoals o.a. de financiële instellingen).
Hoe zit het verder met Freek. Is hij nu wel of niet leuk meer? En doet dat er toe, kan je je afvragen. Is Freek veranderd? Of is het vooral de tijdgeest die anders is. Dat laatste sowieso. Freek mocht destijds een vingertje opsteken tegen Argentinië. Nu is men veel meer betrokken, en van die situatie maakt Peter R. De Vries gebruik. Terecht, m.i. Los of het ideologisch past. En over samenwerking is de vorige post al ingegaan.
Maar ook de verandering van Freek is te zien in het licht van productiviteitswijzigingen. Hij is groot geworden als Producent en Verkoper van zijn ideologie. Nu is hij meer een ambassadeur / evangelist die via een andere medium zijn ideeën uiteenzet. En dat is te merken aan “zijn humor”
Reacties