Reciprociteit (in economie en bedrijfskunde)
Wat is reciprociteit en juist in de economische context?
Een. (Algmene) Economie
Economische antropologie is een omstreden gebied van interdisciplinair onderzoek. Hoewel sommige beoefenaars de taak definiëren als de toepassing van gangbare economische theorieën op het volledige scala van menselijke groepen in tijd en ruimte, beweren veel anderen in het licht van het etnografische bewijs dat het onmogelijk is om westerse modellen te generaliseren, zoals die welke zich baseren op concepten van nutsmaximalisatie door individuele agenten. Deze bezwaren zijn nergens luider geweest dan op het gebied van uitwisseling. Bronislaw Malinowski identificeerde vele soorten transacties tussen de Trobriand-eilandbewoners; nadat hij aanvankelijk een idee van de 'zuivere gift' had geschetst, wijzigde hij dit later en betoogde in plaats daarvan dat wederkerigheid, in de zin van berekend 'geven en nemen', het centrale principe was dat ten grondslag lag aan alle sociale leven. Een belangrijkere theoretische uitdaging aan de vooronderstellingen van de moderne economie kwam in dezelfde periode van Marcel Mauss, die in zijn essay The Gift een evolutionair proces schetste dat begon met de 'totale prestatie' en eindigt in de moderne wereld, gedomineerd door contracten en markten. Alleen in deze moderne wereld hebben we – naar verluidt – de mogelijkheid van altruïsme, opgevat als ‘onbaatzuchtig geven’.
Nadat we enkele van de invloedrijkste latere bijdragen aan de antropologische literatuur over deze onderwerpen hebben besproken, met name die van Karl Polanyi, Marshall Sahlins en Stephen Gudeman, presenteert dit artikel korte etnografische illustraties. Deze omvatten voorbeelden van voedseldeling tussen jagers-verzamelaars en landbouwers, en de gastvrijheidsrituelen van de hedendaagse westerse burgerlijke klassen. Illustraties uit postsocialistische samenlevingen laten de moeilijkheden zien van het voorspellen van economisch gedrag op dit gebied: sommige mensen lijken te reageren op ontwrichting door objecten te gebruiken om hun interpersoonlijke netwerken te versterken, terwijl anderen die ogenschijnlijk vergelijkbare omstandigheden ervaren, er de voorkeur aan geven hun giften te beperken. .. (bron: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1574071406010049)
Twee. Reciprociteit bij onderhandelen (bedrijfskunde)
J. P. Morgan maakt een vriend - Een eenvoudig voorbeeld uit de Amerikaanse zakengeschiedenis helpt de rol te onderstrepen die wederkerigheid speelt in onderhandelingen. Het voorbeeld komt uit de levens van twee van Amerika's grootste zakenmagnaten, Andrew Carnegie en J. P. Morgan.
Carnegie, de grote staalmagnaat van eind negentiende eeuw, vertelt in zijn autobiografie een verhaal over de bankier J. P. Morgan. Het is een verhaal over hoe Morgan, relatief vroeg in hun carrière, een "speciale" zakelijke relatie met Carnegie opbouwde.
Tijdens de financiële paniek van 1873, had Carnegie wanhopig geld nodig om aan zijn verplichtingen te voldoen. Omdat hij voelde dat er een gunstige deal gesloten kon worden, vroeg Morgan of Carnegie misschien geïnteresseerd was om zijn aandeel te verkopen in een partnerschap dat de familie Morgan eerder met Carnegie was aangegaan.
De krap bij kas zittende Carnegie antwoordde snel dat hij "alles voor geld zou verkopen." Morgan vroeg naar zijn prijs en Carnegie zei dat hij graag zou verkopen voor $ 60.000 - $ 50.000 voor een partnerschaps "krediet" plus een extra winst van $ 10.000. Morgan ging akkoord en de twee mannen hadden een deal. Hoewel $ 60.000 niet in de buurt kwam van de miljoenen waarin deze twee soms handelden, was het in 1873 een aanzienlijk bedrag - het equivalent van vele honderdduizenden dollars vandaag de dag.
De volgende dag belde Carnegie Morgan om zijn geld te innen. Tot zijn verbazing gaf Morgan hem twee cheques - een van $ 60.000 en een extra van $ 10.000.
Als reactie op Carnegies verbaasde blik legde Morgan uit dat zijn eigen lezing van de partnerschapsrekeningen had onthuld dat Carnegie zich had vergist over het krediet dat hem verschuldigd was - het krediet was voor $ 60.000, niet $ 50.000. Morgan betaalde dus $ 60.000 voor het krediet plus de extra winst van $ 10.000 die de dag ervoor was overeengekomen. Carnegie was overstuur.
"Nou, dat is iets wat u verdient," zei Carnegie, terwijl hij de cheque van $ 10.000 teruggaf aan Morgan. "Wilt u deze [sic] $ 10.000 alstublieft accepteren met mijn beste wensen?"
"Nee, dank u," antwoordde Morgan, "dat kon ik niet doen." Carnegie hield de $ 70.000.
Het feit dat Morgan Carnegie redde van een fout van $ 10.000 maakte grote indruk op Carnegie. In zijn autobiografie schrijft hij verder dat hij toen en daar besloot dat "noch Morgan, vader of zoon, noch hun huis, [ooit] door mij zou moeten lijden. Ze hadden voortaan een goede vriend in mij."
Morgan had het wettelijke recht om Carnegies belang te kopen voor $ 60.000, maar hij weigerde dit uit te oefenen. Waarom? Omdat hij een kans zag om zijn relatie met Carnegie op een speciale voet te plaatsen, iets ‘meer’ dan het contractuele ‘iedereen voor zich’-model van de markt.
Let op de dynamiek hier: Morgan deed niets om zichzelf geliefd te maken bij Carnegie als een sympathieke persoon. (Bargaining for advantage, Richard Shell)
Drie. De economie van Personeel en organisatie
"Reciprociteit - De economische theorie heeft lang verondersteld dat van de hoogte van het basissalaris an sich geen motiverende werking uitgaat. Het was Nobelprijswinnaar Akerlof (1982) die vanuit de sociologie het idee importeerde dat een hoog basissalaris een gevoel van verplichting kan oproepen bij de werknemer, en hem daarom kan aanzetten tot goede prestaties - zelfs als er geen financieel gewin, zoals baanbehoud of een extra beloning, tegenover staat. Dit mechanisme wordt ook wel gift exchange genoemd: de werkgever geeft een hoog salaris, de werknemer betaalt met een goede inzet terug. Voor deze hypothese is er veel empirisch bewijs gevonden, vooral in laboratoriumexperimenten. In veldexperimenten bleken de effecten vaak bescheiden en kortdurend. Recent zijn goede ervaringen opge- daan met niet-monetaire giften zoals mooi verpakte thermosflessen: de reactie daarop van studenten-bibliotheekmedewerkers was sterker dan op een even dure monetaire gift. Ook bij de eerder besproken bedrijfs- specifieke trainingen speelt 'gift exchange' een belangrijke rol: werknemers die gevoeliger zijn voor reciprociteit blijken vaker een training te krijgen die mede betaald wordt door het bedrijf. Werkgevers zijn blijkbaar vaker bereid de kosten te dragen van trainingen voor werknemers die geneigd Zijn iets terug te doen, bijvoorbeeld in de vorm van een langer dienstverband bij het bedrijf en meer inzet. " (De Canon van de economie, #16 Robert Dur en Randolph Sloof)
Vier. De roos van Leary?
wederkerigheid in gedrag... (https://combron.nl/duiding-jargon-vaktechnische-begrippen-communicatieprofessionals/roos-van-leary-reciprociteit/)
Timothy Leary schreef een boek (Interpersonal Diagnosis of Personality), waarin deze frase voorkomt:
- Het wederkerige karakter van sociale interactie, de reflexmatige manier waarop mensen hun reacties op anderen afstemmen en de automatische manier waarop ze anderen dwingen op hen te reageren, vormen een van de belangrijkste aandachtspunten in dit boek.
De Roos van Leary ken ik van bedrijfscursussen, en was altijd wel onder de indruk van het model. ... later meer
Reacties