The Great Reversal (Thomas Philippon)

The Great Reversal: How America Gave Up on Free Markets is een boek van Thomas Philippon geschreven in 2019. 

EEN. 

Jan Eeckhout, schreef een review dat als eerste verschijnt bij zoeken op reviews: 

The Great Reversal... is een opmerkelijk onderzoek dat onze aandacht vestigt op een actuele en relevante kwestie: de opkomst van marktmacht en de macro-economische implicaties ervan. Het boek documenteert de feiten, biedt een aantal hypothesen om deze feiten te verklaren, en bespreekt de beleidsinterventies die nodig zijn om de marktmacht te verhelpen. Dit essay bespreekt de bijdrage van het boek, vooral de conceptuele en empirische grondslagen die tot de belangrijkste conclusies leiden. De belangrijkste verdienste van het boek is dat het een schat aan feiten en implicaties biedt die de verschillende aspecten van de evolutie van marktmacht belichten. In dit essay worden ook voorbeelden besproken die een alternatief gezichtspunt mogelijk maken. Ten eerste beweer ik dat het vertrouwen op concentratie-indices om marktmacht te meten misleidend kan zijn. Ten tweede betoogt het essay dat er tot op heden geen bewijs is dat een andere ervaring biedt in de evolutie van de marktmacht in Europa dan in de Verenigde Staten. Ten derde besteedt het boek de meeste aandacht aan antitrust- en fusieonderzoek als belangrijkste oorzaak. Hoewel de antitrustwetgeving relevant is, zijn technologische veranderingen minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker, voor de waargenomen toename van marktmacht. Dit essay laat zien dat technologische veranderingen fundamentele implicaties hebben voor de welvaart en dus voor beleidsinterventie. (JOURNAL OF ECONOMIC LITERATURE, VOL. 59, NO. 4, DECEMBER 2021)

TWEE. 

Mijn oog viel direct op de analyse van de financiële sector. Een opmerkelijk verhaal waarin hij de essentie blootlegt dat infrastructurele investeringen die de extra milli- of nanoseconde beurskoersen helpt te bereiken wel innovatie is, maar niet belangrijk voor het algemene goed. En het verhoogd de prijzen van de financiële transacties. Ook daar worden  de nadelige effecten van concurrentie duidelijk en zijn groter dan de voordelen...

Dan is er ook het toch wel bekende verschil in internet-prijzen in de VS (die duurder zijn) met die van Europa.

Dus... Heeft de econoom iets te pakken?

DRIE. 

Thomas Philippons verkeerde diagnose van stijgende winsten rechtvaardigt een economisch beleid dat het nemen van risico's zou ontmoedigen, de groei zou belemmeren en de concurrentie geleidelijk zou verminderen.

Nu de winsten stijgen, de productiviteitsgroei vertraagt, de investeringen middelmatig zijn ondanks de rentetarieven die bijna nul zijn, en grote concurrenten marktaandeel winnen, benadrukken voorstanders van inkomensherverdeling dat een verhoging van de monopolieopbrengsten – winsten die worden verdiend door samen te werken met concurrenten om de prijzen te verhogen en de productie te beperken in plaats van eerlijk met hen concurreren – heeft de middelen verkeerd toegewezen, de inkomensongelijkheid vergroot en de loongroei van de midden- en arbeidersklasse vertraagd. Als vriendjespolitiek steeds meer middelen verkeerd toewijst, kunnen beleidsmakers in theorie de inkomsten herverdelen zonder de groei significant te vertragen en de welvaart te verminderen – de spreekwoordelijke gratis lunch. Politici als Elizabeth Warren benadrukken dat Amerika, zonder de groei te vertragen en de welvaart van de middenklasse geleidelijk aan te verminderen, de beloningen van succes kan belasten en de inkomsten kan herverdelen die anders geïnvesteerd zouden worden. Onpartijdige economen moeten dergelijke beweringen onder de loep nemen. Helaas biedt Thomas Philippon in zijn onlangs verschenen boek The Great Reversal eenzijdige steun voor hen.

Veel geleerden betwisten de bewering van Philippon dat de stijgende monopolierentes de concurrentiekracht van Amerika aantasten. Om zijn argument te weerleggen wijzen ze op de Amerikaanse marktleiders op het gebied van marktaandeel, die meer hebben geïnvesteerd, meer innovatie hebben geproduceerd, een grotere productiviteit hebben bereikt en marktaandeel hebben gewonnen ten opzichte van hun concurrenten – het tegenovergestelde van toenemende vriendjespolitiek. Philippon antwoordt zijn critici met bewijzen dat de investeringen sinds 2000 lager zijn geweest dan verwacht, gezien de hoge marktwaarde van Amerika’s leidende bedrijven in verhouding tot de vervangingskosten van hun activa. Ter vergelijking wijst hij naar Europa. Zijn argumenten zijn beladen met complicaties die hij uit zijn boek weglaat.

Er wordt niet vermeld hoe belangrijk het is om meer rendement te behalen dan de kapitaalkosten, om het nemen van risico's te stimuleren die nodig zijn om innovatie te bewerkstelligen en de welvaart te vergroten. Als concurrenten gemakkelijk innovatie kunnen kopiëren en overtollige rendementen kunnen wegconcurreren, zal iedereen wachten tot anderen innoveren, en zal het tempo van innovatie en investeringen vertragen. Gelukkig is dat niet gebeurd.

Afgezien van de langzaam groeiende automobielsector investeren de tweehonderd grootste Amerikaanse bedrijven twee keer zoveel in onderzoek en ontwikkeling als hun Europese tegenhangers. De Amerikaanse economie investeert bijna 25 procent meer in immateriële activa, zoals software en training, dan Europa. Amerika investeert ongeveer acht keer meer durfkapitaal per dollar bruto binnenlands product. En Amerika heeft ongeveer zes keer zoveel miljardenstartups voortgebracht als Europa – een indicator van innovatievermogen in bredere zin. Opkomend vriendjespolitiek komt in geen van deze onthullende vergelijkingen naar voren. In plaats van dit bewijs onder ogen te zien, leidt Philippon de aandacht van de lezer af naar de consolidatie van kapitaalintensieve mobiele telefoonnetwerken en luchtvaartmaatschappijen, waar marginale concurrenten moeite hebben om te overleven, en naar andere sectoren waar de consolidatie is toegenomen, maar nog steeds onder de zorgwekkende antitrustnormen ligt.

Lage, voor risico gecorrigeerde rendementen, in plaats van toenemende vriendjespolitiek, temperen grotere investeringen, zelfs door bedrijven met hoge marktwaarden in verhouding tot de schijnbare vervangingskosten van hun activa. Innovatieve, expertise-intensieve bedrijven zoals Apple zijn onwaarschijnlijk voortgekomen uit grote bronnen van kostbare mislukkingen, waartoe in het geval van Apple ook Palm Pilot, Motorola, Blackberry, Nokia, Erickson en andere middelmatige en mislukte mobiele telefoonfabrikanten behoren. Door zich uitsluitend op de overlevenden te concentreren, negeert Philippon de hoge kosten en de kans op mislukking.

Laten we onszelf niet voor de gek houden over de belastingtarieven van 70 procent

Republikeinen uit de vrije markt riskeren irrelevantie door de zorgen van de arbeiderskiezers te negeren

Op dezelfde manier hebben de grootste bedrijven van Amerika minder kapitaal nodig dan vroeger. In plaats daarvan verdienen ze steeds meer winst uit verschillende inzichten die investeringen vaak niet op economisch verantwoorde manieren kunnen repliceren. Experts en expertise-intensieve bedrijven profiteren door te leren van hun ervaringen zonder dat er veel kapitaal nodig is. Ze doen ervaring op door klanten te bedienen, niet door de investeringen te vergroten. Sommige bedrijven leren meer van hun ervaringen dan andere, en informatietechnologie vergroot deze verschillen. Tegenwoordig zijn de meeste verdieners in de top 0,1 procent niet-gediversifieerde eigenaren in de werkende leeftijd van kleine, middelgrote, vaardigheidsintensieve bedrijven, met drie keer meer omzet per werknemer dan vergelijkbare bedrijven. Deze best presterende bedrijven verliezen vrijwel al hun winst wanneer de eigenaar met pensioen gaat of overlijdt. Ondanks de hoge waarderingen in verhouding tot de schijnbare vervangingskosten van hun activa, zullen investeringen alleen niet noodzakelijkerwijs hun succes dupliceren.

Om te zeggen dat het concurrentievermogen van Amerika is afgenomen ten opzichte van dat van Europa, omdat Amerika

Het succes van dit land heeft meer gewaardeerde en ongewoon productieve ‘supersterren’-concurrenten voortgebracht dan Europa heeft voortgebracht (waarvan het aantal superster-concurrenten de helft bedraagt van wat het in 2000 was) en door de bomen het bos niet meer ziet. Terwijl de door innovatie aangedreven productiviteitsgroei is vertraagd ten opzichte van het verzengende tempo tijdens de commercialisering van het internet, haasten IT-gerelateerde marktleiders zich om hun aandeel in de cloudgebaseerde computercapaciteit te vergroten, hun verzameling metagegevens uit te breiden en kunstmatige intelligentie en kwantumcomputing te commercialiseren. terwijl Europa verder achterop raakt. Hetzelfde geldt voor synthetische biologie en innovatie in bredere zin.

Amerika heeft het geluk deze zeldzame marktleidende concurrenten te hebben en wordt daardoor steeds competitiever. Zelfs als supersterren meer winst maken dan de kapitaalkosten, investeren ze meer, innoveren ze meer en voorzien ze de Amerikaanse beroepsbevolking van waardevolle blootstelling aan de technologische grens die overslaat naar de rest van de economie. Hoewel Europa bijna twee keer zoveel academische topscorers per hoofd van de bevolking heeft als Amerika, blijft de digitalisering van de Europese economie achter bij die van de VS. Gemeten naar het bbp per gewerkt uur is de productiviteit in de VS sinds 2000 50 procent sneller gegroeid dan in Noord-Europa. en drie keer sneller dan in Zuid-Europa, waar de demografie vergelijkbaar is met die van Amerika. De Europese productiviteitsgroei zou nog langzamer zijn zonder de buitensporige bijdrage van Amerikaanse innovatie. Door het bbp per hoofd van de bevolking als maatstaf voor de productiviteit te gebruiken zonder het bbp per gewerkt uur te vermelden – terwijl het aantal gewerkte uren per hoofd van de bevolking in Europa is gestegen vanaf een basis die laag is in vergelijking met de VS – selecteert Philippon bewijsmateriaal dat overeenkomt met zijn conclusies. Als hij beweert dat Google de productiviteit niet significant verhoogt omdat de zoekmachine niet veel werknemers in dienst heeft, wijst hij naar de staart in plaats van naar de hond.

Ook al innoveerden miljardairs als Bill Gates alleen uit liefde voor computerprogrammering en hadden ze nooit verwacht dat ze miljarden dollars zouden verdienen, toch heeft het leger van getalenteerde risiconemers die hopen rijk te worden en die in hun kielzog zijn gevolgd, de door innovatie aangedreven groei van Amerika aangedreven. In tegenstelling tot Europa hebben deze legers van risiconemers sinds 2000 biljoenen dollars aan innovatie geproduceerd. Hun succes heeft de vraag naar Amerikaanse werknemers vergroot en een opwaartse druk uitgeoefend op de lonen op alle vaardigheidsniveaus, omdat de mondialisering het aanbod van laaggeschoolde arbeidskrachten heeft vergroot en neerwaartse druk uitoefenen op hun lonen. Laat je niet misleiden door de implicaties van de eenzijdige argumenten van The Great Reversal; Het herverdelen van de hoge winsten van succesvolle innovatoren zou het nemen van risico’s ontmoedigen, de groei belemmeren en geleidelijk de concurrentie verminderen.

(bron: Don’t Let The Great Reversal Mislead You, 25 November 2019, [door] Ed Conard is an American Enterprise Institute adjunct fellow, a former Bain Capital partner, the author of The Upside of Inequality: How Good Intentions Undermine the Middle Class... (https://www.nationalreview.com/2019/11/book-review-the-great-reversal-misdiagnoses-rising-profits/)

VIER. Goodread reviews (nog engels)

Elizabeth, August 17, 2022

Dense, even for a total economics nerd like myself. Reads like a cross between a literature review and a textbook.

Hadi Houalla, February 7, 2023

Thomas Philippon argues prices are higher in the USA because the EU is more competitive. It’s a seductive idea, but the author does not convincingly prove his point!

• Broadband and airline costs are different in the United States and Europe. To attribute price differences to consolidation is to mistake correlation for causation. But even if these differences represented differences in competitiveness, nothing proves these industries are representative of the broader economy!

• The relationship between consolidation and productivity is deceptive. The EU Klems divides the economy into only 33 sectors. One sector is "Electricity, Gas and Water Supply." Electricity and water supply are entirely separate markets: Looking at which firms dominate across these sectors tells nothing about market power...

• Comparing growth in the USA to ex-Soviet bloc countries doesn't make sense. These countries grow faster because they can replicate the technology of developed countries. Comparing USA growth to France, Germany or Italy makes much more sense.

• The author says: "I have not seen a paper that convincingly shows that protecting incumbents through patents." IP laws need reform, but to argue for a society without intellectual property? Should musicians have no protection at all over their songs or inventors over their inventions?

Flawed analysis aside, the text is clear (though its research methods are not easily replicable) and raises interesting questions!