Afleidingsmanoeuvres
Een Argentijn, oprichter van een telecom in Spanje, tweette ongeveer de volgende boodschap de wereld in:
Spanje doet met Gibraltar hetzelfde als Argentinië (destijds) met de Falklands (of schreef hij Malvinas?): de focus verleggen zodat de echte problemen onderbelicht blijven.
Of de vergelijking helemaal op gaat dat geloof ik niet, want de manoeuvre van de Argentijnse legerleiding leidde tot een oorlog met GB terwijl dat nu niet zal gebeuren. Misschien blaast de Argentijn het een beetje op. Toch blijft het mechanisme - de afleidingsmanoeuvre - een tactiek die steeds maar weer gebruikt wordt. Vooral door politici en machthebbers.
Waarom is dit?
Het is m.i. puur productief: net zoals propaganda het mechanisme is om aandacht te distribueren, is verkopen het mechanisme die de professional gebruikt om zijn product te verkopen. Het grote probleem van politici is dat ze geen product hebben, maar een vaag programma en dat programma leeft in een economisch klimaat en een economische context die vaak niet positief is. Zeker nu ten tijde van een crisis die maar voortduurt is het een handige tactiek om de aandacht af te leiden.
Een voetballer doet hetzelfde wanneer hij zijn tegenstander op het verkeerde been wil zetten. En zelfs de illusionist schijn volledig met dit mechanisme van afleiding te werken.
Het is onze natuur dat we snel afgeleid zijn. Dat is een macht die veel sterker is dan die van politici die er maar op los manoeuvreren.
Op de werkplek zijn er vele alternatieven zichtbaar; bijvoorbeeld iemand die een opdracht krijgt (via een afspraak) en deze opdracht alvorens uit te voeren gaat analyseren en tot de conclusie komt dat er iets veel belangrijkers moet gebeuren. Namelijk iets dat deze werknemer leuker of eenvoudiger vindt dan de oorspronkelijke opdracht. Via een afleidingstactiek leidt hij de aandacht naar een nieuw probleem en de "baas" of manager die niet oplet en stelt dat dit niet het plan was, gaat akkoord en is zelfs ook nog tevreden met het resultaat. Waar hij niet om gevraagd heeft.
Spanje doet met Gibraltar hetzelfde als Argentinië (destijds) met de Falklands (of schreef hij Malvinas?): de focus verleggen zodat de echte problemen onderbelicht blijven.
Of de vergelijking helemaal op gaat dat geloof ik niet, want de manoeuvre van de Argentijnse legerleiding leidde tot een oorlog met GB terwijl dat nu niet zal gebeuren. Misschien blaast de Argentijn het een beetje op. Toch blijft het mechanisme - de afleidingsmanoeuvre - een tactiek die steeds maar weer gebruikt wordt. Vooral door politici en machthebbers.
Waarom is dit?
Het is m.i. puur productief: net zoals propaganda het mechanisme is om aandacht te distribueren, is verkopen het mechanisme die de professional gebruikt om zijn product te verkopen. Het grote probleem van politici is dat ze geen product hebben, maar een vaag programma en dat programma leeft in een economisch klimaat en een economische context die vaak niet positief is. Zeker nu ten tijde van een crisis die maar voortduurt is het een handige tactiek om de aandacht af te leiden.
Een voetballer doet hetzelfde wanneer hij zijn tegenstander op het verkeerde been wil zetten. En zelfs de illusionist schijn volledig met dit mechanisme van afleiding te werken.
Het is onze natuur dat we snel afgeleid zijn. Dat is een macht die veel sterker is dan die van politici die er maar op los manoeuvreren.
Op de werkplek zijn er vele alternatieven zichtbaar; bijvoorbeeld iemand die een opdracht krijgt (via een afspraak) en deze opdracht alvorens uit te voeren gaat analyseren en tot de conclusie komt dat er iets veel belangrijkers moet gebeuren. Namelijk iets dat deze werknemer leuker of eenvoudiger vindt dan de oorspronkelijke opdracht. Via een afleidingstactiek leidt hij de aandacht naar een nieuw probleem en de "baas" of manager die niet oplet en stelt dat dit niet het plan was, gaat akkoord en is zelfs ook nog tevreden met het resultaat. Waar hij niet om gevraagd heeft.
Reacties