Suicide of the west

Suicide of the west (2018) is een boek van Jonah Goldberg, conservative writer and pundit.  How the rebirth of Tribalism, Populism, Nationalism and Identity Politics is destroying american Democracy.
In een interview stelt de auteur dat de term suicide bewust gekozen is, omdat het een keuze is. Zo schrijft hij in de inleiding dat je God even moet wegdenken, dat er geen algemeen plan is en dat de huidige wetenschappenlijke lijn die stelt dat de mens geen vrije wil heeft je ook even moet negeren, want we hebben elke ochtend de keuze om uit bed te stappen. En als wij dat hebben dan geldt deze wilsvorming ook voor naties en staten... Hij vindt dat de huidige tijd te kenmerken is door tribalisme, en dat een cartoon in de New Yorker dit tijdsbeeld perfect illustreert (cats must fail too*).

Dit is een samenvatting van het boek:

Modernity is nothing less than a miracle. De geschiedenis van de mens is een
miserabele affaire van armoede en geweld. Volgens Thomas Hobbs was het leven voor de meerderheid van onze voorouders "vervelend, brute en kort." Tot 1700. Toen kwam er een wonderlijke verandering.

Ver voor die tijd leefden de Homo Sapiens, dit waren nomadische apen, die leefden van wat ze konden vangen en oprapen. Dan rond 15,000 jaar geleden kwam de landbouw op gang, en dat was een periode van snelle groei. Dit was nog geen wonder, maar wel wonderlijk toen de eerste menselijke maatschappijen gestalte kregen. Het echte wonder kwam later, in de zeventiende eeuw, toen de mensen zich anders gingen organiseren. Voor 1700 leefden mensen van ca. één dollar per dag. Na eeuwen van stagnaties begon het BNP van de wereld te groeien, en per hoofd van bevolking groeide het nog meer; mensen werden niet alleen rijker maar begonnen ook anders te denken. Denk aan de glorieuze revolutie van Willem van Oranje in Engeland in 1688 die Koning James van zijn troon stootte. Hij kwam met echte veranderingen. Of, zoals the bill of rights waar de macht van de monarchie begrenst werd. Waarmee
het parlement in vorm, zoals we het nu kennen tot stand kwam.

[Goldberg heeft getwijfeld of Nederland niet model moest staan voor het wonder, maar koos toch voor Engeland] Engeland voorzag in een vruchtbare bodem voor het wonder om plaats te vinden. Geen twee experts zijn het eens over het wonder, maar ze zijn het wel eens over Engeland als start locatie. Daniel Hannan gaf redenen voor de vruchtbare bodem daar. Een daarvan was de Common Law. Dit was anders dan de Civil Law die in de rest van Europa heerste. Common law begrenst de macht van de koningen. En verder kent het het fenomeen van precedenten: voormalige legale cases en uitspraken die die rechter kan gebruiken bij zijn beslissingen. Deze common law werd voordeliger voor landeigenaren die in Frankrijk onder dat recht eerder hun land aan de koning moesten opgeven maar niet in de Engelse situatie.
De Engelse geografische situatie was een ander factor: een eiland, en dat daarmee beter beschermd was. De maatschappij werd daardoor minder militair en daardoor meer liberaal.
Als laatste was de Engelse maatschappij meer individualistisch. Alexis de Tocqueville, "the spirit of individuality." is de basis voor het Engelse karakter. Individualisme spoorde gelijkheid tussen individuen aan. Een grondslag voor een sterke samenleving.
Het wonder was dus: een combinatie van rule of law, een toegewijde burgerlijke maatschappij die niet vertrouwde op militaire macht om het land te regeren.

Het wonder overwon ondanks de menselijke natuur die geneigd is tot geweld en wantrouwen. De studie van kinderen en traditionele maatschappijen tonen keer op keer aan dat uitsluiting en geweld  diep geworteld zijn in de menselijke psyche. Dat betekent niet dat de mens niet in staat is van moreel gedrag, want ook dat - laten vele studies zien - is ook aangeboren. Maar ook is het wantrouwen tegen onbekenden. Een studie van psycholoog Paul Bloom, laat zien dat baby's verkiezen om met een aardige - in plaats van een niet aardige - pop te spelen. De andere kant is echter dan mensen ook groepsdieren zijn. Tribal. En dit is logisch gegeven onze evolutionaire ontwikkeling. De tribe is een handig mechanisme om mensen te coördineren, om te overleven en succesvol genen door te geven.
Maar tribalisme is ook een bron van kwaad: het instinct dat oorlog en genocide drijft.
Dit is te herkennen wanneer we traditionele samenlevingen beschouwen die weerstand hebben geboden tegen de moderniteit. Wanneer geweld niet door moderne maatschappijen in bedwang wordt gehouden, richt het verwoesting aan. Zoals Napoleon Chagnon ondervond, hij leefde als antropoloog bij de yanomamo-stam in de amazone tussen 1960 en 1990 en noemde hen het woeste volk.
De moderne samenleving en het wonder heeft volgens Steven Pinker geleid tot veel minder geweld in onze tijd wanneer je dit vergelijkt met vroeger. Volgens zijn studie zouden nu niet 100 miljoen mensen gestorven zijn maar 2 miljard.

Moderniteit heeft de verlichting-filosofen in twee kampen verdeeld in optimisten en pessimisten; John Locke versus Jean Jeacques Rousseau. Locke vond de rol van de staat om de mens zijn eigendom te beschermen. Rousseau vond dat het collectief bescherm moest worden. Volgens Locke was de moderne staat een antwoord op de staat van de natuur: het voortdurend vechten en beschermen van eigendom. De dingen die niet door de natuur beschermd kunnen worden. Dit argument werd door de VS in de declaratie van independence opgenomen.
Rousseau was het hier niet mee eens. Het beschermen van het collectief kwam van zijn idee dat de mens (van nature) wel goed was maar door de maatschappij slecht werd. Dat idee had zijn oorsprong door een persoonlijke ervaring van Rousseau toen hij van Genève naar Parijs verhuisde. Daar werd hij beïnvloed door het ruwe leven. Hij werd corrupted en vond dus dat het iedereen zou overkomen. En dus moest de staat bescherming bieden.
Deze twee visies die elkaar bestrijden zijn geen dingen van het verleden maar duren voort in het huidige debat; individuele rechten versus het collectieve en dit betekent volgens de auteur dat het wonder heel blijft of afgebroken kan worden.

Aristocratie is natuurlijk en nodig, maar moet wel begrensd worden. Anti-establishment-denken is in opgang in het westen. Maar echte aristocratie - rule by the best - is profijtelijk voor een samenleving. Denk maar aan Cornelius Vanderbilt. Dat was een business magnaat die het transport op de kaart zette en zijn persoonlijke rijkdom hierdoor zorgde voor een boom voor de hele natie. Het probleem van de elite echter is dat ze te machtig kunnen worden. De huidige machtsklasse in de VS is steeds minder een meritocratie geworden. De elite heeft de macht.

*
The administrative state helpt de demise van het westen in de hand. Dat begon al in 1913, toen creëerde president Wilson de administratieve staat. Dit was bedoeld om sociale voorzieningen te bieden en om de ongelijkheid te bestrijden. Het grootste probleem hiermee was echter dat het mensen boven de wet leefden. De AS is niet gekozen maar het zijn bureaucraten. Dit heeft o.a. tot arbeidsregulatie geleid en in plaats van vijf procent in 1950 is nu voor dertig procent van werk een vergunning van de overheid vereist. Dan is er ook nog een gilde-systeem dat bestaat waarvoor er allerlei licentie nodig zijn en vraag nu ca. 2100 uur aan opleidingen met de bijbehorende kosten.

Identity politics is een andere bedreiging voor het wonder. Links profileert meer dan rechts, omdat ze meer skin neutral zijn. Deze identiteitspolitiek zorgt ook weer voor meer tribalisme. Tribalisme was een probleem dat nu weer terug is in de menselijke samenleving.

De oplossing waarmee de westerse maatschappij zal overleven is dat ze haar kernwaarden zal herontdekken. We moeten tribalisme in toom houden en individuele vrijheid en eigendomsrechten in stand houden. (Bron: Blinkist)

--
2018/07/political-tribes-en-leiderschap


Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?