Het is leuk geweest
Lang voordat we in Europa over organiseren begonnen na te denken, was er al een filosoof die over productiviteit en stijl had gedacht:
... Voortdurend geluk wordt altijd verdacht; afwisseling is veiliger en vooral als dit bitterzoet smaakt, bezorgt u meer plezier. Hoe meer het geluk u voor de voeten valt, hoe groter de kans dat u uitglijdt en zo alles verpest. De kortstondigheid van het geluk wordt gecompenseerd door intensiteit. Zelfs voor het geluk is het vermoeiend om iemand de berg op te dragen. (Gracian, Van geen ophouden weten).
Iets goed eindigen is moeilijker dan iets goed beginnen, al bestaat daar een gezegde over, een goed begin is het halve werk. Over iets afronden is geen cultuurhistorische uitspraak achtergebleven. Dat geeft al aan dat men - keer op keer - wel nadenkt over iets starten, maar dat afronden geen prioriteit krijgt.
Dit komt omdat men dan allang weer de blik op iets anders heeft gezet. Dit gegeven is voor projectleiders duidelijk input die weten dat je projecten zo klein mogelijk moeten houden. Hoe groter en omvangrijker een project, hoe langer het duurt hoe groter de kans dat het niet goed afloopt.
Bij dit alles moet ik ook aan hypes en nieuwtjes denken die veel te lang door blijven lopen. Maar dan opeens merk je dat terwijl het tijdsbeeld al verandert, "het project" nog doordraait, de eerste scheurtjes doorzetten.
Een voorbeeld van haarscheurtjes "zag" ik bij DWDD. Eerst was het Arnon Grunberg die "liever bedankte" voor het programma, volgens hem zoekt de redactie van DWDD koeien die er als worsten weer uitgaan..." o.i.d. Maar het was voor het eerst dat iemand (zo ver ik weet) zich een keer tegen het programma keert. De gast-formule van DWDD is dezelfde als Pauw (nu zonder Witteman, maar zonder wijziging): het is steeds hetzelfde clubje. Er zit nooit een ander geluid in, elke gast luistert naar hetzelfde stramien. DWDD als een echte jongensclub.
Maar nu de tijdgeest. Want nog geen week later komt boven water dan Marc-Marie en al die andere tafelheren en -dames zo'n duizend, of tweeduizend euro per uitzending ontvangen. Op twitter zag ik een tweet van een financieel-expert die melde: "ik kreeg duizend, maar dan moest ik niet bij Pauw en Witteman komen."
Wanneer je dus nu naar DWDD kijkt en MarcMarie - leuke vent verder - ziet, dan zie je 2000 euro.
In natura.
Dan merk je dat het leuk is geweest. Een programma wordt door de tijdgeest ingehaald...
Desondanks kan het dan nog jaren doorgaan. Dat merk je aan Pauw. Puur omdat er nauwelijks een alternatief is.
Er zijn natuurlijk vele andere voorbeelden, maar de gezamenlijke noemer is wel, timing. Zoals de timing op een feestje. Op een bepaald moment, nog voordat het feest echt is afgelopen, is het vaak "leuk geweest." Tijd om te gaan.
--
Dat betekent niet automatisch dat 'dan' IEDEREEN opeens afhaakt: Ander voorbeeld. "Oprah Winfrey nu ook op LinkedIn," LinkedIn was vroeger een saai job-hoppers-netwerkje begonnen in een niche markt (oa. ICT) nu zitten vooral bekende CEO en 'leader' op de site te bloggen...
--
Het thema achter het is leuk geweest is wat duaal. Het feit dat een programma voorbij de houdbaarheidsdatum gaat betekent niet dat het moet stoppen.
Dit in tegenstelling tot bijna elke (andere) productieve taak (binnen een eventueel programma). Elke taak heeft een begin en een eind. Een project heeft een start en een "afronding." In het begin is alles nog mogelijk, en werkt men, mensen of beter gezegd de teamleden, aan een waaier van activiteiten. De projectleider bakent het terrein af en binnen die omheining komen de individuele taken tot stand. Gaande weg leiden die deeltaken tot een geheel dat convergeert naar een einde. Dit kan zijn een eindproduct of een andersoortig afgerond iets.
Voor het begin van de activiteit en voor het einde ervan zijn verschillende expertises nodig.
Hannah Arend schrijft in haar boek - the human condition - dat er oorspronkelijk ook twee verschillende werkwoorden zijn voor iets beginnen en iets afmaken.
De grieken gebruikten archein (beginnen, leiden of besturen) en prattein (doorgaan, realiseren en afmaken). De latijnse varianten zijn: agere (in beweging zetten en leiden) en gerere (meenemen). Het eerste (van de actie) kan door een persoon uitgevoerd worden, het einde (final - doelgericht) komen velen bijeen om de onderneming "af te maken."
--
Actueel. 17 aug 2017. DWDD stopt gedeeltelijk... begrijpt de stap: ,,Het dagelijks presenteren van De Wereld Draait Door is topsport en dat is intensief. Dat doet Matthijs al twaalf jaar. Dat hij nu een minder lang seizoen gaat maken betekent gelukkig ook dat we ons de komende jaren verzekerd weten van zijn inzet voor DWDD."
telegraaf.nl/binnenland/28953570/__DWDD_stopt_gedeeltelijk
... Voortdurend geluk wordt altijd verdacht; afwisseling is veiliger en vooral als dit bitterzoet smaakt, bezorgt u meer plezier. Hoe meer het geluk u voor de voeten valt, hoe groter de kans dat u uitglijdt en zo alles verpest. De kortstondigheid van het geluk wordt gecompenseerd door intensiteit. Zelfs voor het geluk is het vermoeiend om iemand de berg op te dragen. (Gracian, Van geen ophouden weten).
Iets goed eindigen is moeilijker dan iets goed beginnen, al bestaat daar een gezegde over, een goed begin is het halve werk. Over iets afronden is geen cultuurhistorische uitspraak achtergebleven. Dat geeft al aan dat men - keer op keer - wel nadenkt over iets starten, maar dat afronden geen prioriteit krijgt.
Dit komt omdat men dan allang weer de blik op iets anders heeft gezet. Dit gegeven is voor projectleiders duidelijk input die weten dat je projecten zo klein mogelijk moeten houden. Hoe groter en omvangrijker een project, hoe langer het duurt hoe groter de kans dat het niet goed afloopt.
Bij dit alles moet ik ook aan hypes en nieuwtjes denken die veel te lang door blijven lopen. Maar dan opeens merk je dat terwijl het tijdsbeeld al verandert, "het project" nog doordraait, de eerste scheurtjes doorzetten.
Een voorbeeld van haarscheurtjes "zag" ik bij DWDD. Eerst was het Arnon Grunberg die "liever bedankte" voor het programma, volgens hem zoekt de redactie van DWDD koeien die er als worsten weer uitgaan..." o.i.d. Maar het was voor het eerst dat iemand (zo ver ik weet) zich een keer tegen het programma keert. De gast-formule van DWDD is dezelfde als Pauw (nu zonder Witteman, maar zonder wijziging): het is steeds hetzelfde clubje. Er zit nooit een ander geluid in, elke gast luistert naar hetzelfde stramien. DWDD als een echte jongensclub.
Maar nu de tijdgeest. Want nog geen week later komt boven water dan Marc-Marie en al die andere tafelheren en -dames zo'n duizend, of tweeduizend euro per uitzending ontvangen. Op twitter zag ik een tweet van een financieel-expert die melde: "ik kreeg duizend, maar dan moest ik niet bij Pauw en Witteman komen."
Wanneer je dus nu naar DWDD kijkt en MarcMarie - leuke vent verder - ziet, dan zie je 2000 euro.
In natura.
Dan merk je dat het leuk is geweest. Een programma wordt door de tijdgeest ingehaald...
Desondanks kan het dan nog jaren doorgaan. Dat merk je aan Pauw. Puur omdat er nauwelijks een alternatief is.
Er zijn natuurlijk vele andere voorbeelden, maar de gezamenlijke noemer is wel, timing. Zoals de timing op een feestje. Op een bepaald moment, nog voordat het feest echt is afgelopen, is het vaak "leuk geweest." Tijd om te gaan.
--
Dat betekent niet automatisch dat 'dan' IEDEREEN opeens afhaakt: Ander voorbeeld. "Oprah Winfrey nu ook op LinkedIn," LinkedIn was vroeger een saai job-hoppers-netwerkje begonnen in een niche markt (oa. ICT) nu zitten vooral bekende CEO en 'leader' op de site te bloggen...
--
Het thema achter het is leuk geweest is wat duaal. Het feit dat een programma voorbij de houdbaarheidsdatum gaat betekent niet dat het moet stoppen.
Dit in tegenstelling tot bijna elke (andere) productieve taak (binnen een eventueel programma). Elke taak heeft een begin en een eind. Een project heeft een start en een "afronding." In het begin is alles nog mogelijk, en werkt men, mensen of beter gezegd de teamleden, aan een waaier van activiteiten. De projectleider bakent het terrein af en binnen die omheining komen de individuele taken tot stand. Gaande weg leiden die deeltaken tot een geheel dat convergeert naar een einde. Dit kan zijn een eindproduct of een andersoortig afgerond iets.
Voor het begin van de activiteit en voor het einde ervan zijn verschillende expertises nodig.
Hannah Arend schrijft in haar boek - the human condition - dat er oorspronkelijk ook twee verschillende werkwoorden zijn voor iets beginnen en iets afmaken.
De grieken gebruikten archein (beginnen, leiden of besturen) en prattein (doorgaan, realiseren en afmaken). De latijnse varianten zijn: agere (in beweging zetten en leiden) en gerere (meenemen). Het eerste (van de actie) kan door een persoon uitgevoerd worden, het einde (final - doelgericht) komen velen bijeen om de onderneming "af te maken."
--
Actueel. 17 aug 2017. DWDD stopt gedeeltelijk... begrijpt de stap: ,,Het dagelijks presenteren van De Wereld Draait Door is topsport en dat is intensief. Dat doet Matthijs al twaalf jaar. Dat hij nu een minder lang seizoen gaat maken betekent gelukkig ook dat we ons de komende jaren verzekerd weten van zijn inzet voor DWDD."
telegraaf.nl/binnenland/28953570/__DWDD_stopt_gedeeltelijk
-- 10 aug 2023. Is Zomergasten langzaam aan ook niet een programma dat zijn beste tijd gehad heeft? Ik moet zeggen dat ik dit niet helemaal van mezelf heb. Maar las over de politicus waar Powned nogal een harde reactie op had. Nu zijn die nooit genuanceerd, maar op zich, is het geen programma voor mensen met een staat van dienst? Wat doet een politicus daar dan tussen?
Reacties