Voorbeeldje FOCUS. (Cultuuromslag) blackberry
Na boeken geschreven te hebben over Emotionele, Sociale en zelfs ecologische intelligentie richtte Daniel Goleman zich op het terrein van Focus. Daarmee kreeg hij heel wat kritiek (zie amazon) "waar het boek nu precies over ging" en "dat het wat meer focus nodig had" ;). grappige kritiek. Ikzelf vond het wel meevallen, als je bedenkt dat je om te kunnen focussen heel wat moet weten. Dus mt intelligentie zat hij op ht goede spoor. De vraag is vervolgens: wat doe je ermee?
De essentie van het boek Focus gaat over de werking van onze hersenen en die op twee manieren aandacht kunnen richten; vanuit de omgeving via sensorische prikkels dan wel vanuit onze eigen gedachten. Goleman noemt dat van bovenaf danwel van benedenaf (superieure dan wel interieure aandacht).
na deze inleiding in de anatomie van attentie gaat het boek in op zelfbewustzijn. Iedereen kent het voorbeeld waarin men ad hoc reageert en zich achteraf aanvraagt waar die opwelling nu precies vandaan komt? En of de reactie off-topic is of het communicatie doel raakt. Naarmate we ouder worden ontwikkelen we niet alleen zelfbewustzijn, maar ook zelfcontrole en daar begint het onderwerp kleur te krijgen door niet overal evenveel aandacht aan te besteden.
Empathie is (ook) een belangrijk onderwerp als ook sociale sensitiviteit. Naarmate men minder puur met zijn eigen gedachten bezig is (een vorm van autisme) zal men meer open kunnen staan voor de ander. het vinden van balans hierin is een hele kunst. En dat is waar het boek misschien wat weinig focus heeft; want wat is nu slim om te doen? En hoe kiest men die balans tussen open staan voor de omgeving versus het vasthouden aan eigen gedachtes en ideeen?
Ook komt ergens in het boek het voorbeeld naar voren van de arts of specialist die gedurende zijn carriere heeft moeten leren om de focus te verleggen WEG van de empathie om een patient echt goed te kunnen helpen via het mechanisme van TPJ (temporal parietal juntion). Dit is op zich een onderwerp en dat staat niet los de studie naar empathie waarin doctoren die beter luisteren naar hun patient ook beter behandelen. Logisch. Maar juist dat goed luisteren is zo moeilijk.
Mindfullnes en meditatie krijgt dan ook volop aandacht. In die zin is het boek uit 2013 nog behoorlijk actueel.
Een voorbeeld waar het echter nog niet zo helder is hoe focus je nu helpt en evengoed in de problemen kan trekken is het voorbeeld van het Canadese bedrijf Blackberry, voorheen RIM.
Zeer recent stond er nog een bericht over dat bedrijf in de financiele pers:
BlackBerry-topman John Chen eist een cultuuromslag van zijn werknemers, nu het bedrijf zijn hoogtijdagen op het vlak van smartphones definitief achter zich laat. Volgens Chen, die sinds anderhalf jaar de scepter zwaait bij het bedrijf, moet BlackBerry zich volledig richten op de softwaredivisie, op bijvoorbeeld het gebied van beveiligingssoftware. Daarvoor heeft het bedrijf onlangs een reorganisatie doorgevoerd. (bron: AFN, Waterloo Ontario - mei 2015)
Goleman schrijft over Blackberry, toen nog research in motion, het typische verhaal van een bedrijf dat door haar eigen succes het loodje legt; RIM was een van de eerste (in de context van PDA en Mobiele telefoon) werkend device, had een eigen toetsenbord dat handig werd gezien gegeven de technologische staat van toen, was snel en vooral betrouwbaar ook door haar eigen netwerk. De werknemers hadden allemaal een eigen toestel en dat gaf extra momentum. [In dat stadium gaat het bedrijf vervolgens aan de haal met haar succes in richt zich op haar eigen wereld].
Vervolgens komt er de eerste competitie; de iphone. Niet direct een bedreiging, maar wel met een handig tactisch toetsenbord en een afwijkend netwerk. [Je zie vervolgens dat het bedrijf nog intern gericht is, maar werknemers beginnen al af te wijken. dit beschrijft Goleman niet zo expliciet, want ze willen ook andere devices kunnen kopen dan wel kunnen bereiken. Blackberry moet OPEN]
... de rest is bekend: RIM heeft teveel aandacht voor haar eigen wereld, terwijl de wererld om haar heen verandert. Zo zijn er duizende gevallen.
Goleman beschrijft dit proces van focus aan de hand van Exploratie en Exploitatie. Ook niet echt nieuw. Dit voorbeeld van RIM is zowel mooi als toepasselijk als lastig interpreteerbaar. wat hoe doe je dat nu; wanneer exploitatie en wanneer exploratie? Bij deze laatste aandacht is de professional uit zijn eigen wereld gestapt en kijkt deze om zich heen, bij de eerste gaat het om een succesformule zo lang mogelijk uit te baten, gegeven een omgeving die "technisch zo goed als stilstaat." Via de explorerende werking zullen alle nieuwtjes uit de omgeving een plaats moeten krijgen binnen het bedrijf en het product... Maar HOE?
Dit is waar Goleman als kenner van intelligentie het een beetje aflaat weten. Want hoe verklaart men nu het succes van Apple's iphone (6 alweer) terwijl dit ook een gesloten product is. En typisch voor Amerikanen die wat onhandig omgaan met technologie. Want laten we eerlijk zijn, zo veel geld uitsteken voor design terwijl de functionaliteit maar nauwelijks beter is... Hoe lang kan dat nog goed gaan?
En toch is Apple een blijvend succesverhaal. Apple INC is zojuist toegetreden tot de DOW Jones index en dat kan enkel doordat het een van de grootste technologiebedrijven is geworden, ter wereld.
Maar dat terzij. exploitatie en exploratie sturen dit soort processen, maar op detailniveau valt dan nog van alles in te vullen.
Maar blackberry bestaat nogsteeds:
... John Chen eist een cultuuromslag ... [en] moet BlackBerry zich volledig richten op de softwaredivisie, op bijvoorbeeld het gebied van beveiligingssoftware.
Alleen. Waarom heet het bedrijf dan nog Blackberry? Begint daar niet het dilemma? Juist door het oude image van Blackberry dat blijkbaar nog waarde heeft in de markt, is het zo lastig om duidelijk te maken dat het nieuwe bedrijf een heel andere FOCUS heeft. Verander dan de naam, die leidt namelijk alleen maar de aandacht af naar het oude bedrijf en product. Dat snapt toch iedereen.
De essentie van het boek Focus gaat over de werking van onze hersenen en die op twee manieren aandacht kunnen richten; vanuit de omgeving via sensorische prikkels dan wel vanuit onze eigen gedachten. Goleman noemt dat van bovenaf danwel van benedenaf (superieure dan wel interieure aandacht).
na deze inleiding in de anatomie van attentie gaat het boek in op zelfbewustzijn. Iedereen kent het voorbeeld waarin men ad hoc reageert en zich achteraf aanvraagt waar die opwelling nu precies vandaan komt? En of de reactie off-topic is of het communicatie doel raakt. Naarmate we ouder worden ontwikkelen we niet alleen zelfbewustzijn, maar ook zelfcontrole en daar begint het onderwerp kleur te krijgen door niet overal evenveel aandacht aan te besteden.
Empathie is (ook) een belangrijk onderwerp als ook sociale sensitiviteit. Naarmate men minder puur met zijn eigen gedachten bezig is (een vorm van autisme) zal men meer open kunnen staan voor de ander. het vinden van balans hierin is een hele kunst. En dat is waar het boek misschien wat weinig focus heeft; want wat is nu slim om te doen? En hoe kiest men die balans tussen open staan voor de omgeving versus het vasthouden aan eigen gedachtes en ideeen?
Ook komt ergens in het boek het voorbeeld naar voren van de arts of specialist die gedurende zijn carriere heeft moeten leren om de focus te verleggen WEG van de empathie om een patient echt goed te kunnen helpen via het mechanisme van TPJ (temporal parietal juntion). Dit is op zich een onderwerp en dat staat niet los de studie naar empathie waarin doctoren die beter luisteren naar hun patient ook beter behandelen. Logisch. Maar juist dat goed luisteren is zo moeilijk.
Mindfullnes en meditatie krijgt dan ook volop aandacht. In die zin is het boek uit 2013 nog behoorlijk actueel.
Een voorbeeld waar het echter nog niet zo helder is hoe focus je nu helpt en evengoed in de problemen kan trekken is het voorbeeld van het Canadese bedrijf Blackberry, voorheen RIM.
Zeer recent stond er nog een bericht over dat bedrijf in de financiele pers:
BlackBerry-topman John Chen eist een cultuuromslag van zijn werknemers, nu het bedrijf zijn hoogtijdagen op het vlak van smartphones definitief achter zich laat. Volgens Chen, die sinds anderhalf jaar de scepter zwaait bij het bedrijf, moet BlackBerry zich volledig richten op de softwaredivisie, op bijvoorbeeld het gebied van beveiligingssoftware. Daarvoor heeft het bedrijf onlangs een reorganisatie doorgevoerd. (bron: AFN, Waterloo Ontario - mei 2015)
Goleman schrijft over Blackberry, toen nog research in motion, het typische verhaal van een bedrijf dat door haar eigen succes het loodje legt; RIM was een van de eerste (in de context van PDA en Mobiele telefoon) werkend device, had een eigen toetsenbord dat handig werd gezien gegeven de technologische staat van toen, was snel en vooral betrouwbaar ook door haar eigen netwerk. De werknemers hadden allemaal een eigen toestel en dat gaf extra momentum. [In dat stadium gaat het bedrijf vervolgens aan de haal met haar succes in richt zich op haar eigen wereld].
Vervolgens komt er de eerste competitie; de iphone. Niet direct een bedreiging, maar wel met een handig tactisch toetsenbord en een afwijkend netwerk. [Je zie vervolgens dat het bedrijf nog intern gericht is, maar werknemers beginnen al af te wijken. dit beschrijft Goleman niet zo expliciet, want ze willen ook andere devices kunnen kopen dan wel kunnen bereiken. Blackberry moet OPEN]
... de rest is bekend: RIM heeft teveel aandacht voor haar eigen wereld, terwijl de wererld om haar heen verandert. Zo zijn er duizende gevallen.
Goleman beschrijft dit proces van focus aan de hand van Exploratie en Exploitatie. Ook niet echt nieuw. Dit voorbeeld van RIM is zowel mooi als toepasselijk als lastig interpreteerbaar. wat hoe doe je dat nu; wanneer exploitatie en wanneer exploratie? Bij deze laatste aandacht is de professional uit zijn eigen wereld gestapt en kijkt deze om zich heen, bij de eerste gaat het om een succesformule zo lang mogelijk uit te baten, gegeven een omgeving die "technisch zo goed als stilstaat." Via de explorerende werking zullen alle nieuwtjes uit de omgeving een plaats moeten krijgen binnen het bedrijf en het product... Maar HOE?
Dit is waar Goleman als kenner van intelligentie het een beetje aflaat weten. Want hoe verklaart men nu het succes van Apple's iphone (6 alweer) terwijl dit ook een gesloten product is. En typisch voor Amerikanen die wat onhandig omgaan met technologie. Want laten we eerlijk zijn, zo veel geld uitsteken voor design terwijl de functionaliteit maar nauwelijks beter is... Hoe lang kan dat nog goed gaan?En toch is Apple een blijvend succesverhaal. Apple INC is zojuist toegetreden tot de DOW Jones index en dat kan enkel doordat het een van de grootste technologiebedrijven is geworden, ter wereld.
Maar dat terzij. exploitatie en exploratie sturen dit soort processen, maar op detailniveau valt dan nog van alles in te vullen.
Maar blackberry bestaat nogsteeds:
... John Chen eist een cultuuromslag ... [en] moet BlackBerry zich volledig richten op de softwaredivisie, op bijvoorbeeld het gebied van beveiligingssoftware.
Alleen. Waarom heet het bedrijf dan nog Blackberry? Begint daar niet het dilemma? Juist door het oude image van Blackberry dat blijkbaar nog waarde heeft in de markt, is het zo lastig om duidelijk te maken dat het nieuwe bedrijf een heel andere FOCUS heeft. Verander dan de naam, die leidt namelijk alleen maar de aandacht af naar het oude bedrijf en product. Dat snapt toch iedereen.
Reacties