Management, Cultuur & Verandering

Fawning lees ik, is een copingsmechanisme waarbij iemand zichzelf wegcijfert om conflicten voor te zijn en of het anderen te veel naar hun zin te maken, dan nodig is. Als vertaling lees ik voor het Engelse woord: kruiperij, serviel. Kruipen is inderdaad je verlagen en als beeld zie je die ander die rechtop blijft staan. Serviel is overdreven dienstig. "Doe het lekker zelf," zou je hier kunnen denken. Maar wegcijferen als woord intrigeert me. OP dit blog komt het slecht een aantal keren voor. Volgens Susan Vroemen* is fawning een vorm van onderwerpen, en "komt voor in de dierenwereld en is te herkennen bij honden". Ook dat is weer spannend, want hier ben je zelf juist niet meer als onderwerp, maar onderwerp je je aan de ander.  "Fawning is een overlevingsstrategie, komt voort uit angst," en is effectief bij de grotere gevaren die ik hier maar even voor de toon zal weglaten.  Mij gaat het om dat wegcijferen. Ergens begin je als een Tien of negen. Denk aan de...

" De omwenteling die Noam Chomsky in de taalwetenschap heeft teweeggebracht is in de geschiedenis van de wetenschap waarschijnlijk zonder weerga. Niet alleen vonden zijn inzichten vanaf 1957 zeer snel ingang bij een uitzonderlijk groot gedeelte van de werkende linguisten over de hele wereld, ook werd door zijn toedoen de algemene taalwetenschap, een discipline die voorheen slechts betrekkelijk weinig specialisten kon boeien, tot een vak met adembenemende ontwikkelingsmogelijkheden, waar vele talentvolle jongeren zich op toe gingen leggen. Daarnaast is opmerkelijk dat zijn taaltheorie nauw samenhangt met zeer bepaalde concepties van de menselijke geest, concepties die Chomsky zelf ook in verschillende publikaties heeft uitgewerkt. Deze concepties brengen dermate fundamentele filosofische en psychologische vraagstukken in het geding dat behandeling van Chomsky in een aan filosofen van deze eeuw gewijd boek gerechtvaardigd is.  1957 is het jaar waarin bij de Haagse uitgever Mouton Sy...

Eerst was er het boek*, Girls With Dreams, vervolgens het netwerk, GWD, een club waar vrouwen elkaar proberen te motiveren in een wereld waar vrouwen nog veel weerstand ondervinden.  Het  doel van de club is om "een community te bouwen, het ontwikkelen van nieuwsgierigheid en het promoten van creativiteit." Een van de manieren is om een role model te bieden voor jongere vrouwen of meisjes die ambitie hebben, maar vaak niet de middelen. En een van de middelen is een netwerk waar je bij wijze kan kiezen uit de role models. De moeder-dochter-band is ook een van de focuspunten in dit netwerk. Vaak begint het rolmodel hier, voor de dochter. Als vraag ik me zelf af of dat ook juist niet de vader is, maar ik treed buiten mijn expertise, hier. Een van de board members is een life coach met dertig jaar bedrijfservaring de andere leiders is iemand die toevallig in het ondernemen is gekomen en sindsdien veel bedrijven heeft opgestart. * - over het boek, uit 2018: " De eeuwwisseling...

  Bart Verschaffel Architectuur is (als) een gebaar - 1993  " De Belg Bart Verschaffel (1956) kan als cultuurfilosoof gerekend worden tot de beste essayisten van de Lage Landen. In zijn doctoraat dat handelt over het realisme in de geschiedenis (1985, ongepubliceerd), verdedigt hij de stelling dat de geschiedenis beheerst wordt door toeval en dat pas achteraf een verhaal wordt gecon strueerd. Dit verhaal is geen fictie, maar wordt verankerd in de historische realiteit door indexicale elementen (bronnen). Het realisme van de contingentie impliceert echter dat er geen noodzaak, geen wetten, geen grondstructuren aan het werk zijn in de geschiedenis. Dit epistemologische uitgangspunt is terug te vinden in al zijn essays: men kan de overgeleverde cultuurobjecten samenleggen tot figuren, maar deze configu raties zijn steeds ad hoc, er zijn geen noodzakelijke of causale verbanden, geen verborgen basisstructuren die achter de schijn en de oppervlakte van de verschijnselen moeten worde...

Wanneer je zoekt op Zafarraya met de toevoeging Malaga / Granada, dan kom je na veel scrollen bij onderstaande foto.* Maar je zou er meer van verwachten. Ik kwam er gisteren, voor de tweede keer en net als de eerste keer heb ik er geen foto van gemaakt. Wat is het? Een unieke locatie die de overgang van Malaga naar Granada definieert. De vrouw die de foto wel gemaakt heeft (Marilo Marb uit Colombia, denk ik) noemt het el boquete, en dat zou je als "gat" kunnen vertalen, maar hoe het in de volksmond heet, weet ik niet. Zelf zou ik het een zadel noemen. In wiskunde is een zadelpunt dat unieke punt waar twee parabolen in elkaar overgaan, en iedereen die een keer paardgereden heeft kent het idee. Zadelpunt. De weg ernaar toe vanaf de kust duurt ca. een half uur, en de laatste zes kilometer zijn af en toe scherp qua bocht en als je hoogtevrees hebt, kan het vervelend zijn, maar de weg is goed genoeg zodat je er zonder problemen komt.  Eenmaal over de "streep" begint Gran...

Een boek dat ca. vijftig jaar door de familie beschermd is, werd dan uiteindelijk in 2009 wel gepubliceerd.  Een review. Confrontatie met het onbewuste’  Liber Novus is het levenswerk van Jung en dit zag als Het Rode Boek in ... [2009] het licht... Het werk telt 581 bladzijden en is door de uitgever verrijkt door het inleidende en uitgebreide hoofdstuk Liber Novus. Dit geeft een indrukwekkende kijk op het leven en werk van Jung ... Het Rode Boek zelf bestaat uit drie delen / drie boeken... Vertaling. De betekenis en bedoeling van Jungs teksten zijn niet altijd direct duidelijk. Soms moeten ze bezinken en overdacht worden. Het enorme aantal noten in Het Rode Boek (1027) is een indrukwekkend boek op zich. Behalve de vele verwijzingen naar aanvullende literatuur en verhelderingen bij de tekst krijg je extra inzicht in de wereld waarin Jung zich verdiept, zoals onder meer de vele filosofen die hij leest; over kunst; psychologie; zijn mandala’s; briefwisselingen met Freud; de Gnosi...

Jean-Paul Sartre werd op 21 juni 1905 te Parijs geboren als zoon van zee-officier. Zijn vader stierf jong en Jean-Paul werd opgevoed in het huis van zijn grootvader waar hij zich nooit thuis heeft gevoeld. Hij heeft zich niet kunnen identificeren met zijn huiselijke en nationale oorsprong en heeft altijd afstand genomen. Het engagement zonder reserve is hem onbekend, zowel in zijn existentie als in zijn wijsgerige reflectie. Na afgestudeerd te zijn in de wijsbegeerte heeft hij wel les gegeven dan middelbare scholen, maar nooit heeft hij zich op hoog niveau geëngageerd in het functionele bestaan. Tijdens de tweede wereldoorlog was hij een tijdlang krijgsgevangene. Vrijgelaten nam hij deel aan het verzet. Tijdens het bestaan onder de Duitse laars voerde hij met vrienden intensieve gesprekken over de vrije wereld die na de oorlog zon gaan komen. Tot die wereld wilde hij bijdragen door zijn geschriften en, tezamen met vrienden, door het tijdschrift Temps Modernes. Sartre bestaat buiten-fic...