"Winners take all" (geen ruimte voor verliezers)
Marketing-experts mogen de vraag beantwoorden of dit (van Grolsch) een goede marketingactie is. Zelf vind ik het wel gedurfd (die ringen staan natuurlijk centraal, maar let wel, het is ook GRolsch tegenover Heineken - Alcohol - als hoofdsponsor van de spelen!). Maar belangrijker vind ik de relatie met globalisering. In het boek de lexus en de olijfboom schrijft T.L.Friedman dat het verschil tussen winnaars en niet-winnaars groot is en steeds groter wordt. Een topspeler uit de NBA krijgt alle aandacht en op een zo'n figuur wordt het hele marketing-budget uitgetrokken. Een topspeler in de NBA verdient al snel tien keer de nummer twee of drie.
Een typisch product van het kapitalisme is dat de winnaar dus alles - geld, aandacht, etc - ontvangt en pas op afstand krijgt nummer twee of drie de prijs die hem toekomt. Dit is de wereld waarin we leven, we hebben gekozen voor het kapitalisme en dat ziet er dan zo uit.
Er is een Google (yahoo werd onlangs voor 4 miljard verkocht, was ooit 40 waard), één Apple, één Facebook, etc.
De ongelijkheid in de wereld neemt toe. Ten schrijven van zijn boek (vlak voor de internet-crash in 1999) schreef Friedman dat het kapitalisme beter is en juist ongelijkheid zou oplossen of vereffenen. Want zo redeneerde hij, naties die op het globalisatieproces inpluggen kunnen veel verdienen, en meer dan ze zelf op eigen kracht zouden kunnen bereiken.
Inmiddels weten we ook met BRexit dat dit niet klopt, de inkomens- en kansenongelijkheid is een feit en van de globalisatie - de vele Polen en Bulgaren die voor minder geld werk aannemen - profiteren maar een enkele (bedrijfs)organisatie.
Het contrast is dus groot. En dan komt de reclame. OF eerst de afgang. Wellicht was het onterecht dat Yuri het veld moest ruimen, maar het gebeurt onder dezelfde kapitalistische regels: we hebben winnaars nodig en die geven alles op voor hun doel. Waarschijnlijk was de Hollandse leiding in Brazilie zelf geirriteerd door het informele optreden van de topsporter. Terwijl enkel het resultaat telt dachten ze waarschijnlijk dat hij zo nooit nummer een zou kunnen worden (maar je bent manager en dan let je op of het HOE of het WAT, niet op beide, behalve wanneer er expliciete regels gelden*). De toewijding en opoffering schoot te kort?
En zonder de kans om winnaar te worden wordt hij met dezelfde opruiende emotie - door de media -afgemaakt. Want winners take all. Er is geen ruimte voor verliezers...
* - En daarbij komt dat Yuri voor deze spelen als achtste was geplaatst voor de ringen. Zou men hem weg hebben gestuurd wanneer hij als eerste geplaatst zou zijn geweest?
Reacties