Mijn performance versus de benchmark
De meetlat waaraan zoveel dingen worden gemeten is niet weg te denken in een competitieve wereld.
De recente kritiek op alex heeft alles met deze meetlat te maken. In de beleggingswereld is de meetlat veelal een index. En alex komt in slecht daglicht wanneer ze de index niet verslaan. Dat is voor zeer professionele vermogensbeheerders niet eenvoudig, maar waar het hier om gaat is de cultuur van de meetlat. Waarom vinden we die meetlat zo belangrijk? Natuurlijk omdat "iedereen" er naar kijkt.
Als de beurs in 2008 40 of 50% daalt dan wordt deze daling met en index weergegeven. Dan zijn er beleggers die het beter of slechter doen dan die index. Wat blijkt nu, een vermogensbeheerder heeft gemerkt dat een daling van 50% van een vermogen moet worden goedgemaakt met een 100% stijging. Dus probeert deze dergelijke dalingen te voorkomen. Dat is een strategie.
Wat ook blijkt is dat deze strategie kan leiden tot een slechtere performance dan de benchmark bij koersbewegingen die positief of "consoliderend" (gelijkblijvend) zijn.
Echter wat gebeurt er met die beleggers die naar die benchmark kijken? Wanneer je als belegger 40% vermogen verlies MAAR iedereen - de markt als geheel - verliest ook dit percentage, dan is er niets aan de hand. U doet het even goed of slecht als de benchmark. Als de norm. Maar wat nu wanneer de benchmark 10% stijgt en uw vermogen verlies 10%? dat is pas echt verschrikkelijk. U ziet letterlijk de kudde aan uw voorbijgaan.
Als vermogensbeheerder kan je dan een cultuurprobleem op de hals halen. Je biedt een systeem dat werkt ten tijde van crisis, maar wanneer die crisis er niet is, wil men dat systeem niet. Dat geeft aan hoe kudde-gevoelig mensen zijn. Niet door die benchmark, of misschien juist wel.
Het altijd beter doen dan de benchmark is ook haast niet mogelijk. Denk hier aan de NORMaalverdeling. Soms zit je erboven en soms eronder. Dat is op zich ook geen probleem. Het probleem zit 'm erin dat je de controle weg hebt gegeven over je beleggingen. Ook hier zat een cultuurprobleem in. De vele belegger die hun vermogen hebben overgedragen aan een vermogens beheerder hebben dat gedaan omdat ze - met of zonder benchmark - vermogen hebben verloren. "Dat nooit meer!" Maar erger dan vermogen verliezen is blijkbaar underperformen wanneer de massa het wel goed doet. Gedeelde smart...
De recente kritiek op alex heeft alles met deze meetlat te maken. In de beleggingswereld is de meetlat veelal een index. En alex komt in slecht daglicht wanneer ze de index niet verslaan. Dat is voor zeer professionele vermogensbeheerders niet eenvoudig, maar waar het hier om gaat is de cultuur van de meetlat. Waarom vinden we die meetlat zo belangrijk? Natuurlijk omdat "iedereen" er naar kijkt.
Als de beurs in 2008 40 of 50% daalt dan wordt deze daling met en index weergegeven. Dan zijn er beleggers die het beter of slechter doen dan die index. Wat blijkt nu, een vermogensbeheerder heeft gemerkt dat een daling van 50% van een vermogen moet worden goedgemaakt met een 100% stijging. Dus probeert deze dergelijke dalingen te voorkomen. Dat is een strategie.
Wat ook blijkt is dat deze strategie kan leiden tot een slechtere performance dan de benchmark bij koersbewegingen die positief of "consoliderend" (gelijkblijvend) zijn.
Echter wat gebeurt er met die beleggers die naar die benchmark kijken? Wanneer je als belegger 40% vermogen verlies MAAR iedereen - de markt als geheel - verliest ook dit percentage, dan is er niets aan de hand. U doet het even goed of slecht als de benchmark. Als de norm. Maar wat nu wanneer de benchmark 10% stijgt en uw vermogen verlies 10%? dat is pas echt verschrikkelijk. U ziet letterlijk de kudde aan uw voorbijgaan.
Als vermogensbeheerder kan je dan een cultuurprobleem op de hals halen. Je biedt een systeem dat werkt ten tijde van crisis, maar wanneer die crisis er niet is, wil men dat systeem niet. Dat geeft aan hoe kudde-gevoelig mensen zijn. Niet door die benchmark, of misschien juist wel.
Het altijd beter doen dan de benchmark is ook haast niet mogelijk. Denk hier aan de NORMaalverdeling. Soms zit je erboven en soms eronder. Dat is op zich ook geen probleem. Het probleem zit 'm erin dat je de controle weg hebt gegeven over je beleggingen. Ook hier zat een cultuurprobleem in. De vele belegger die hun vermogen hebben overgedragen aan een vermogens beheerder hebben dat gedaan omdat ze - met of zonder benchmark - vermogen hebben verloren. "Dat nooit meer!" Maar erger dan vermogen verliezen is blijkbaar underperformen wanneer de massa het wel goed doet. Gedeelde smart...
Reacties