Geen vertrouwen in ABN AMRO, wel in Fortis
Ondanks alles wat er gebeurt met (het aandeel) Fortis, heb ik er nog volop vertrouwen in. Wat er ook gebeurt dit weekend of volgende week. Ik denk daarbij vooral aan hoe het fout gegaan is en waar de oorsprong van die fout ligt: niet bij Fortis, maar bij ABN Amro.
Laten we nog even teruggaan in de tijd. ABN Amro was hard gegroeid, maar niet sterk winstgroeiend tot de wens van de aandeelhouders. De bank was een lappendeken geworden van initiatieven; een beetje in Brazilië, in de VS, iets in Italië, maar vooral te groot voor Nederland. En dat laatste was te merken aan de hoeveelheid ego’s die er rondliepen; niet in de laatste plaats van de bestuurder. In Nederland vertelde ABN het altijd met charme – b.v. op het gebied van beleggen – maar de uitwerking liet nog wel eens wat te wensen over. De beroemde tradebox is een mooi voorbeeld; pas bij de overname van Fortis werkte het uiteindelijk. En dan nog niet onder Windows Vista. Rijkman Groenink paste precies bij het profiel van de bank zoals het zich ontwikkelde het laatste decennia; van een bank waar zekerheid het fundament vormt, naar een bank dat alleen nog maar oog hand voor klanten met “share of wallet.” Loyaliteit deed er niet meer toe. Of gepensioneerden, moeilijk ter been, nog hun geld konden halen bij de lokale bank deed er niet toe. Alles stond in het teken van performance.
Klantloyaliteit inruilen voor “share of wallet.” Een term die iedereen overnam in die tijd. Maar ABN voorop. En zo werd het te groot voor Nederland.Dat een Belgische concurrent delen overnam was niet te verteren door de bestuurders en medewerkers. Hoe is het mogelijk, hoe kan men zo laag vallen, moeten ze gedacht hebben. Inderdaad. Hoe is het zo gekomen?
Nu heeft men het erover dat DE BANK best zelfstandig kan blijven. Waarom moest al die groei dan? En hoe zit het met de opgeblazen ego’s, passen die nu wel opeens in het kleine Nederland?Maar het ging om klantloyaliteit. Nu lopen klanten massaal weg, zegt men. Ik geloof dit gerucht, ik geloof dan ook dat veel van die klanten ex-ABN’ers zijn. Als loyaliteit er niet meer toe doet, verwacht het dan ook niet van klanten als je ze nodig hebt. Zoals nu dus.Kortom. Het was de ABN Amro die te ver doorgeschoten was in Amerikaanse praktijken van performance management en expansie. Een droom die nooit uitgekomen is.Het zou me niet verbazen dat veel speculatie in de afgelopen periode tegen Fortis vanuit de Ex-ABN gelederen kwamen. Maar dat zullen we nooit weten. Echter onderschat niet het belang van jaloezie bij veranderingen. Jaloezie geeft veel weerstand. Heel veel weerstand.
Dat was misschien iets dat Fortis had moeten inzien; hoe integreren ze een bank met zo’n groot ego? Niet dus!Jaloezie was er ook omtrent Fortis Obam. Het zou me niets verbazen als de grote fondsen (pensioen, beleggingsinstelling) eens massaal - en afgesproken - Fortis zijn gaan pesten. Maar dat blijft een hypothese. Ik vraag me alleen af waar die omzetten vandaan komen.Maar als het gaat om vertrouwen, dan heb ik het wel in Fortis, meer dan destijds in ABN Amro. Als het fout gegaan is dat is het niet door de architectuur van de deal tussen Santander, RBS en Fortis, maar welllicht door een te hoge prijs en veel door "de omstandigheden."
Laten we nog even teruggaan in de tijd. ABN Amro was hard gegroeid, maar niet sterk winstgroeiend tot de wens van de aandeelhouders. De bank was een lappendeken geworden van initiatieven; een beetje in Brazilië, in de VS, iets in Italië, maar vooral te groot voor Nederland. En dat laatste was te merken aan de hoeveelheid ego’s die er rondliepen; niet in de laatste plaats van de bestuurder. In Nederland vertelde ABN het altijd met charme – b.v. op het gebied van beleggen – maar de uitwerking liet nog wel eens wat te wensen over. De beroemde tradebox is een mooi voorbeeld; pas bij de overname van Fortis werkte het uiteindelijk. En dan nog niet onder Windows Vista. Rijkman Groenink paste precies bij het profiel van de bank zoals het zich ontwikkelde het laatste decennia; van een bank waar zekerheid het fundament vormt, naar een bank dat alleen nog maar oog hand voor klanten met “share of wallet.” Loyaliteit deed er niet meer toe. Of gepensioneerden, moeilijk ter been, nog hun geld konden halen bij de lokale bank deed er niet toe. Alles stond in het teken van performance.
Klantloyaliteit inruilen voor “share of wallet.” Een term die iedereen overnam in die tijd. Maar ABN voorop. En zo werd het te groot voor Nederland.Dat een Belgische concurrent delen overnam was niet te verteren door de bestuurders en medewerkers. Hoe is het mogelijk, hoe kan men zo laag vallen, moeten ze gedacht hebben. Inderdaad. Hoe is het zo gekomen?
Nu heeft men het erover dat DE BANK best zelfstandig kan blijven. Waarom moest al die groei dan? En hoe zit het met de opgeblazen ego’s, passen die nu wel opeens in het kleine Nederland?Maar het ging om klantloyaliteit. Nu lopen klanten massaal weg, zegt men. Ik geloof dit gerucht, ik geloof dan ook dat veel van die klanten ex-ABN’ers zijn. Als loyaliteit er niet meer toe doet, verwacht het dan ook niet van klanten als je ze nodig hebt. Zoals nu dus.Kortom. Het was de ABN Amro die te ver doorgeschoten was in Amerikaanse praktijken van performance management en expansie. Een droom die nooit uitgekomen is.Het zou me niet verbazen dat veel speculatie in de afgelopen periode tegen Fortis vanuit de Ex-ABN gelederen kwamen. Maar dat zullen we nooit weten. Echter onderschat niet het belang van jaloezie bij veranderingen. Jaloezie geeft veel weerstand. Heel veel weerstand.
Dat was misschien iets dat Fortis had moeten inzien; hoe integreren ze een bank met zo’n groot ego? Niet dus!Jaloezie was er ook omtrent Fortis Obam. Het zou me niets verbazen als de grote fondsen (pensioen, beleggingsinstelling) eens massaal - en afgesproken - Fortis zijn gaan pesten. Maar dat blijft een hypothese. Ik vraag me alleen af waar die omzetten vandaan komen.Maar als het gaat om vertrouwen, dan heb ik het wel in Fortis, meer dan destijds in ABN Amro. Als het fout gegaan is dat is het niet door de architectuur van de deal tussen Santander, RBS en Fortis, maar welllicht door een te hoge prijs en veel door "de omstandigheden."
Reacties