De muskusrat
"De muskusrat of bisamrat (Ondatra zibethicus) is een knaagdier uit de onder-familie van de woelmuizen en hoewel de naam dat suggereert, behoort de muskusrat dus niet tot de ratten. Het dier werd vroeger in restaurants ook wel als waterkonijn aangeduid. De soort staat sinds 2017 op de Europese Unielijst van zorgwekkende invasieve exoten. Het dier wordt in Nederland en België actief bestreden wegens de schade die het dier aanbrengt aan landbouwgewassen, dijken en oevers.[2] De muskusrat is de enige nog levende soort uit het geslacht Ondatra. Hij komt oorspronkelijk enkel in Noord-Amerika voor, maar leeft tegenwoordig als exoot in Europa en Noord-Azië. De muskusrat wordt ook gefokt in de bontindustrie. Het bont, afkomstig van de muskusratten uit Noord-Amerika, komt onder de naam bisam op de markt" (bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Muskusrat).
Op de Engelse Wikipedia, zie ik dat de vertaling: muskrat is:
The muskrat's name probably comes from a word of Algonquian (possibly Powhatan) origin, muscascus (literally "it is red", so called for its colorings), or from the Abenaki native word mòskwas, as seen in the archaic English name for the animal, musquash. Because of the association with the "musky" odor, which the muskrat uses to mark its territory, and its flattened tail, the name became altered to musk-beaver;[5] later it became "muskrat" due to its resemblance to rats.
https://en.wikipedia.org/wiki/Muskrat
De natuur biedt een mooi voorbeeld voor de mens, al is het zo dat die mens zich niet zo veel aan de natuur gelegen laat. Dat sommige diersoorten voorkomen in afhankelijkheid van hun omgeving, bijv enkel in Noord Amerika zoals het hier gevonden voorbeeld, of de typische Kangaroo die enkel in Australië te vinden is.
Er zijn talloze voorbeelden van schrijvers en andere denkers die onze relatie met de natuur en het verschil tussen mens en dier hebben gekarakteriseerd. In mijn geval moet ik denken aan Baltasar Gracian die schrijft in El Criticon dat dieren tevreden zijn met hun natuurlijke aanleg; een leeuw is een leeuw en heeft geen behoefte om een giraf te zijn, maar de mens kent die tevredenheid niet. De mens wil alles zijn.
Maar juist een blik op de natuur - en in het geval van de mens, biologie - kan toch wel het nodige inzicht geven.
Zo, en dat is de aanleiding hier, zijn nagenoeg alle dictators mannen. En niet 80-20%, maar gewoon 90% of meer. Hierover later een verdere uitweiding.
Reacties