Wat doet een Chief Economist - Officer?

Wat doet een hoofd econoom precies, de Chief Economist? Wat is zijn positie binnen een bedrijf en hoe ziet zijn productieve profiel eruit? En waarom is dit belangrijk?

De motivatie van deze post heb ik van de Rabo en zijn hoofdeconoom, Wim Boonstra. Deze heeft aan de ene kant een publieke rol (het presenteren en verspreiden van zijn / de rabobank opinie). Maar hij heeft ook een rol die puur intern-organisatorisch is. In de organisatiestructuur is het niet duidelijk waar deze functie onder valt. Wat opvalt is dat de Outlook 2012 (How resilient is the economy?) van de Rabo ondertekend wordt door de bestuursvoorzitter Piet Moerland. Boonstra is in het artikel een van de 15 auteurs en één van de vier editors (editing). Staat de opinie van de hoofd-econoom gelijk met (of model voor) de opinie van de Rabo?

Het aardige van de Rabobank is dat deze in zekere vorm model staat voor de cooperatieve Europese unie. Boonstra zegt in een interview "dat de lokale banken ook geen obligatieleningen uitbrengen, dat gebeurt centraal door de holding..." Een aardige metafoor voor de Eurobonds.

Hoe onafhankelijk is de rol van de hoofd-econoom? Wanneer deze zegt "in 2012 komen we eruit" (de crisis). Deze boodschap past bij een recente column waarin hij schrijft dat optimisten de wereld vooruit helpen.

Maar hoe staan deze uitingen in relatie met de productieve rol van de econoom? Een econoom kan bijna alleen maar terugkijken. In de outlook van de Rabo zegt Moerland dat het een moeilijk jaar wordt, maar dat Nederland veerkrachtig is. Dat zei Kleisterlee vorig jaar ook over Philips. Toch viel het tegen.

Ik denk dat de Chief Economist - per definitie - te weinig onafhankelijk is. "Met negatieve verhalen komen we helemaal niet uit de crisis," die boodschap zingt binnen de Rabobank organisatie. De bank met de grootste hypotheek Exposure.
Geloofwaardigheid is een van de belangrijkste pijlers van een bedrijf en vooral voor een bank. Een positief geluid is altijd aardig, maar draagt meestal weinig bij aan die geloofwaardigheid, vooral in die bankwereld waar het om een onzekere toekomst gaat. Daar mag Boonstra wel positief zijn over 2012, maar dat mag Moerland niet!

Maar het gaat om productiviteit. Trouwe lezers van mijn blog of boeken weten dat (persoonlijke) productiviteit een gesloten systeem is: hoe meer tijd iemand besteedt aan het verkopen of verdedigen van een mening, hoe minder tijd hij over heeft voor het controleren en toetsen van die mening.

.. En dan zijn er nog stijlverschillen. Een Economist zal zich meer met (de analyse van) het verleden bezighouden, terwijl een functie als Strateeg, meer de vrijheid geniet om over toekomstige ontwikkelingen na te denken. Rabo is een conservatieve bank en die houdt het bij een rol als Chief Economist. Chief Strategist is meer een rol voor een hedgefund lijkt me.

--
In een interview met Brandpunt - op 13 januari 2013, ongeveer een jaar later - stelt de econoom dat "de crisis in ons hoofd zit," hij vind dat de Nederland wat te ver doorgeschoten is in het negatieve denken. Hij haalt daarbij allerlei positieve voorbeelden naar voren waarin Nederland sterk is (het beste pensioenstelsel ter wereld (volgens welke norm wordt niet duidelijk), en dat Nederland het rijkste land van Europa is. Toch is het cnosumentenvertrouwen hier zo laag.
het is alsof hij dat maar niet wil begrijpen of dat hij boos is dat zijn eerdere (bovenstaande) voorspelling niet uitkwam. Aan het eind van de opname zoomt de camera vanuit zijn kantoor in op een container waarop staat geschreven: het komt allemaal goed. "Er is in ieder geval iemand die mijn visie deelt," zegt de econoom daarop, waarmee hij zowat met één haal zijn hele betoog onderuit haalt, omdat hij er zelf ook aan twijfelt. Blijkbaar.

Qua productiviteit past dit verhaal bij de archetypische ingenieur, of (medisch) specialist die rationeel gezien misschien wel gelijk heeft, maar niet luistert naar de vraag van de klant die zijn gehoor gesloten heeft voor rationele argumenten.

Een vraag die me bij het interview naar binnen schoot - toe hij vertelde dat hij wel een baan had - was deze: zou deze econoom, die stelling neemt over de grootste crisis van ons tijdperk, zelf wel eens een echte crisis hebben meegemaakt?