Management, Cultuur & Verandering

Geen tijd om te schrijven, hier een gedachtespinsel. Het fenomeen kans heeft met statistiek te maken. Onlangs hoorde ik dat een van de tien meeste gevraagde beroepen voor de toekomst werd toegewezen aan de statisticus. De wiskundige stond bij deze lijst (bron onbekend) bovenaan, en naast deze twee beroepen was er ook ruimte in de top tien voor de actuaris. In het dagelijkse leven praten we vaak over het begrip kans. Vaak ook in de vorm van opportuniteit. Bijvoorbeeld bij een ontslag , wat in eerste instantie een negatieve uitstraling heeft, kan men de gebeurtenis ook als een kans ervaren. De kans om iets nieuws te gaan doen. Met daarin de mogelijkheid om een jaar een sabbatical te houden. De kans op promotie is een beter voorbeeld van het fenomeen kans. Niet iedereen krijgt promotie want de logica van de promotie heeft te maken met selectie en daarbij speelt kansverdeling een rol. Een puur statistisch voorbeeld is de kans op een ziekte, bijvoorbeeld bij het zonnen . Dat - voo

Dit jaar - WK 2014 - voor het eerst (?), sterren op de shirts van de teams die al eerder een WK-titel hebben gehaald, zoals de kwartfinalisten: Brazilië (5), ArgentiniË (2), Duitsland (3) en Nederland (.). Dat zou verboden moeten zijn, want het is een soort discriminatie. Het voetbalteam met vijf sterren kan namelijk extra imponeren en kan de tegenstander intimideren met haar status. De andere kant van het verhaal is, te vergelijken met het leven binnen organsiaties, is dat een status nietszeggend is. Een senior verkoper die alle verkoopsterren heeft gehaald kan in het nieuwe jaar nog zo ineffectief zijn. Ook garandeert het niets, wat wel blijkt bij Duitsland-Brazilië waar de laatste zeven doelpunten moest incasseren. Ondanks de vijf sterren. Het mooiste zou natuurlijk zijn, symbolisch vooral ook, dat het team zonder sterren wereldkampioen wordt. Status op zich brengt geen overwinning, daar moet je elke wedstrijd weer voor vechten.  Dat zou het motto van dit WK kunnen worden

Het productieve leven van de goalkeeper staat loodrecht op dat van de aanvaller; de aanvaller strijkt met de eer wanneer deze scoort, de keeper die een bal pareert krijgt echter nauwelijks eer, behalve in het geval van penalties.  Het vermijden van verlies staat niet gelijk met het behalen van winst. In dit WK vallen minimaal drie goalkeepers op. Als eerste moest Iker Casillas een verlies incasseren dat boven het team uitstijgt. De doelman was een paar keer verantwoordelijk voor een doelpunt van de tegenpartij. Hij was niet in vorm, werd gezegd. Wie het verhaal van Iker wat langer gevolgd heeft moest merken dat het met de keeper al langere tijd moeizaam ging. Met de coach Mourinho kwam er een kentering in het succes van de ooit beste keeper ter wereld. Mourinho wisselde - toen hij nog Real Madrid coachste - het icoon voor de onbekende Diego López en langzaam begon Casillas - wanneer hij wel weer opgesteld werd - slechter te spelen. Het zelfvertrouwen van een keeper kan een behoorli