De intenties van Poetin
"Poetin is een leugenaar," hoorde ik iemand laatst zeggen. Maar hoe kan je dat zeggen van iemand op zo'n hoog niveau? IK weet ook niet meer goed, wie dat zei en waar.
Wat ik me wel herinner is dat vertrouwen o.a. om twee factoren gaat: competentie en intentie. Dat heb ik niet zelf verzonnen, maar is een bruikbaar middel om iets dieper op het thema in te zoomen. Kan je iemand vertrouwen die incompetent is? Meestal kan je dat wel snel afleiden. Een loodgieter bouwt een imago op van competentie en wordt steeds meer gevraagd voor opdrachten. Bij een loodgieter hoef je niet bang te zijn voor zijn of haar mogelijk afwijkende intenties. Maar hoe zit het met de intentie van iemand die zegt vrede te willen?
Laatste nieuws 
"Analisten van het Institute for War Studies (ISW) zijn van mening dat Poetin het voorstel voor een staakt-het-vuren van de Amerikaanse president Donald Trump afwijst. Hun alternatieve voorstellen met voorwaarden zijn in strijd met het oorspronkelijke doel om op lange termijn vrede in Oekraïne te waarborgen.
Volgens The New Voice of Ukraine verwerpen Poetins opmerkingen dat een staakt-het-vuren "zou moeten leiden tot blijvende vrede en de grondoorzaken van de oorlog zou moeten wegnemen" het voorstel van Washington en Kiev. In het laatste werd een staakt-het-vuren van 30 dagen vastgelegd om ‘een breder einde aan de oorlog te maken.’
"Door tegenbeweringen te doen, probeert Poetin zijn militaire kracht te projecteren door de nadruk te leggen op de recente territoriale winst van Rusland in de regio Koersk en door te beweren dat Russische troepen bijna overal langs de frontlinie oprukken", merken ISW-analisten op.
Deskundigen waarschuwen in dit verband dat de voorwaarden van het voorgestelde staakt-het-vuren Rusland "onevenredig ten goede" kunnen komen en de weg kunnen vrijmaken voor hernieuwde vijandelijkheden onder gunstige omstandigheden voor het Kremlin. Volgens hun berichten, die via de media zijn verspreid, zou dit ook gebeuren.
Poetin eist dat de VS en haar bondgenoten de militaire hulp aan Oekraïne opschorten, terwijl Kiev de mobilisatie en training van haar troepen staakt.
Hiermee zou de effectieve ontwapening van Oekraïne op gang komen en, als dit langer zou duren, zou het verhinderen dat de Oekraïense strijdkrachten weer gereed zouden zijn voor gevechten.
Ondertussen zet Rusland zijn mobilisatie, wapenproductie en militaire hulp van bondgenoten, waaronder Noord-Korea en Iran, voort.
"Het voorstel van Poetin gaat dus niet over vrede, maar over het bevriezen van de verdedigingsmogelijkheden van Oekraïne en het toestaan dat Rusland grootschalige offensieven hervat wanneer Moskou dat nodig acht."
Analisten van ISW concluderen dat Poetins eisen zijn ware bedoelingen onthullen. Het Kremlin gebruikt het concept van een staakt-het-vuren als manipulatiemiddel en probeert concessies van Oekraïne en het Westen af te dwingen, nog voordat de daadwerkelijke onderhandelingen beginnen. Zij denken namelijk overtuigd te zijn door de volgende premissen" (bron: Analisten leggen Poetins grootste tegenstrijdigheden bloot en alles onthult zijn ware bedoelingen, HuffingtonPost, https://www.huffingtonpost.es/global/analistas-destapan-grandes-contradicciones-putin-revela-verdadera-intencion.html, vertaling Google.)
Hoe gaat dit verder?
Foto (Abc.es): Poetin in gesprek met Maduro...
--
-- 23 maart. Punishing Putin, van Stephanie Baker, een ervaren journalist die bij Bloomberg gewerkt heeft en jarenlange ervaring heeft met het volgen van Rusland. Een review:
..." Het grootste deel van Bakers prachtige boek draait om de strijd om de oligarchen die loyaal zijn aan Poetin en die zijn kleptocratie hebben helpen ondersteunen, te sanctioneren en te ondermijnen. Misschien, zoals Baker suggereert, was het westerse denken dat het aftuigen van de oligarchen zou leiden tot een paleiscoup tegen Poetin. Er was een coup, maar niet van de oligarchen - en het eindigde eerst met een gejammer en daarna met een knal in de lucht.
Er zijn een paar problemen met die aanpak, zoals Baker uiteenzet in vermakelijke kronieken van jachten op superjachten en holdings op Jersey Island. Ten eerste is het lastig om daadwerkelijk veel van de oneerlijk verkregen miljarden in handen van de oligarchen in beslag te nemen; de Amerikaanse overheid geeft bijvoorbeeld miljoenen dollars uit aan onderhoud van bevroren superjachten, maar kan die nog niet omzetten in geld voor Oekraïne. En ten tweede heeft het offensief de oligarchen niet van Poetin gescheiden: integendeel, een bron in het Kremlin vertelt Baker: "zijn macht is veel sterker omdat ze nu in zijn handen zijn."
Hoe dan ook, hoewel de jacht op zo'n 60 miljard dollar aan opzichtige buit leuk is om over te lezen, gaat de echte sanctiestrijd over de bevroren reserves van de Russische centrale bank (waarvan twee derde zich in de Europese Unie bevindt) en de voortdurende pogingen om de energie-inkomsten te wurgen zonder de wereldeconomie te doden. Baker is uitstekend in deze grote kwesties, of dat nu is met een Present at the Creation-achtig verhaal over de strijd om de Russische reserves en de daaropvolgende strijd om ze in beslag te nemen, of met een uitleg van de duivels ingewikkelde details van de "olieprijslimiet" die er niet in is geslaagd de Russische olie-inkomsten te beperken. Meer over die grotere gevechten zou een opmerkelijk boek regelrecht verbluffend hebben gemaakt.
De westerse sancties tegen Rusland, hoe ingrijpend en ongekend ze ook zijn, hebben Poetins vermogen om de oorlog voort te zetten niet beëindigd. Ze hebben het leven moeilijker gemaakt voor gewone Russen en de Russische energie-exportinkomsten omlaag gebracht, maar ze hebben de zenuwen van de oorlog nog niet doorgesneden. "Maar in feite heeft het Westen Rusland niet met de gootsteen in de pan gehakt", schrijft Baker. Een strengere handhaving van sancties, met name op energiegebied, zal cruciaal zijn om de druk op te voeren en Poetin daadwerkelijk te straffen, betoogt ze. Het enige dat onwaarschijnlijk is, is dat de strijd om sancties binnenkort zal eindigen - niet met Poetins Rusland, en niet met andere revisionistische grootmachten zoals China, waarvan de enige potentiële zwakte de asymmetrische macht van Amerikaans geld is.
"Zolang Poetin in het Kremlin zit", concludeert Baker, "zal de economische oorlog voortduren."" (By Keith Johnson, https://foreignpolicy.com/2024/09/13/punishing-putin-review-us-economic-sanctions-russia-war-ukraine/)
Reacties