Patiënt, arts en de onzichtbare technologie
In mijn coachingstraject kwam ik een arts tegen die pleit voor meer authenticiteit in de zorg. Zo'n groot begrip is vaak lastig te concretiseren, maar in het algemeen weet men wel wat er bedoeld wordt. Zoals het jezelf zijn, en je niet te laten opdringen door systemen en procedures die vooral de organisatie dienen.
Toen ik een verhaal in de krant las, over de mening van een relatief jonge dokter die zich in zijn jonge loopbaan geen zorgen maakte om het verdwijnen van werk ten bate van de inzet van Kunstmatige Intelligentie, merkte ik dat technologie en organisatorische processen ook de patiënt kunnen dien. Dat authenticiteit niet enkel het toverwoord is.
Ik moest na het lezen van het verhaal denken aan een bos in Duitsland. Dat zag er zo natuurlijk en normaal uit, maar was het resultaat van het menselijk handelen. Het woud was procedureel aangelegd, of andere gebieden waren herbebost. En voor het blote oog was dat niet te zien. Wat is nog normaal en natuurlijk kan je in onze tijd vragen?
De jonge dokter, een goeie zullen we maar zeggen die nog oog had voor empathie, al is daar het nodige over te zeggen, en dat empathie net als authenticiteit ook waar begrippen zijn, die je niet altijd serieus moet nemen. Die jonge dokter merkte dat met de inzet van AI en ChatGPT de communicatie aan de rand van het bed van de patiënt duidelijk verbeterde. En de logica erachter was - zo bedacht hij zelf, op zoek gaand naar zijn geneeskundestudie waar inhoudelijke maar vooral ook organisatorische aspecten een grote rol spelen, was dat achter zo'n kunstmatige intelligentie een kennis-proces verborgen zat dat evidence based was en dus al in de praktijk weliswaar zonder de technologie bewezen had. Het gaat volgens hem om scripts die in de menselijke communicatie gebruikt wordt. Goede manieren en conventies zijn ook te zien als scripts - pure stijl in feite, net zoals de stijlhandleiding bij een dagblad, waar ik even niet het juiste woord voor weet - en die versoepelen een communicatieproces zoals de olie in een motor. Een concreet voorbeeld is het slecht nieuwsgesprek. En de meeste onder ons weten dat degene aan de andere kant ook een script heeft gevolgd. En ook al is het een script, we geloven dat het authentiek is.
Zowel bij een slecht nieuws gesprek in een onderneming als aan een patiënt die terminaal ziek is, moet je niet om de brei heen draaien. En ook geen moeilijke woorden gebruiken:
- "Verberg je bij het stellen van de diagnose niet achter medische termen als 'adenocarcinoom' of 'kwaadaardigheid' — zeg 'kanker'. Zodra je het nieuws brengt, pauzeer dan even om de patiënt de kans te geven het te verwerken. Zeg geen zinnen als 'het spijt me', want de diagnose is niet uw schuld. Overweeg om een 'ik wou dat'-zin te gebruiken, zoals in 'ik wou dat ik beter nieuws had'. Vraag wat de patiënt weet over kanker en geef informatie, want veel mensen weten weinig anders dan dat het slecht is." [Ook hiervan is iets te zeggen over de stijl, want hij gebruikt een passieve stijl om dit stuk te vertellen, ik heb het iets actiever gemaakt]
De jonge dokter relativeert de impact van niet alleen AI en de komst van ChatGPT maar van technologie in het algemeen - die met mijn toevoeging echter nu in het communicatieve proces een rol gaat krijgen en dan mag je je afvragen, "waar stopt deze inbreng van technologie in ons leven. Wat blijft er straks nog over? En is er nog wel authenticiteit te vinden, straks? - en op zich heeft hij een punt.
Gisteren nog dacht ik te vragen aan Gemini - uit pure luiheid gebruik ik die - of zij weten wat de impact of vooral de neveneffecten zijn van dit gebruik, dat ik zelf geen programma's meer schrijf maar afhankelijk wordt van Google? Kan ik straks wanneer de energie uitvalt helemaal niks weer zelf? Maar die vraag stellen we natuurlijk niet. Wordperfect - ooit gekocht door Microsoft - heeft ons leven verbeterd, en dat we minder schrijven, dat weet iedereen en deert niemand...
Je moet wel positief staan in een organisatie anders wordt je er door de leiding uit geflikkerd, en dat is ook een onzichtbaar script, dat aangewaaid is met de komst van de positieve psychologie van Seligman. Dus zijn we ook positief over de komst van AI en zeggen we dat de arts-patient-interactie nu nog beter verloopt. Want mensen maken maar slordige fouten...
Maar AI is een product van mensen. Dat blijft nog iets o over na te denken. Verder ben ik het helemaal met de arts eens. Kom maar op met die robot en technologie.
Bron foto en verhaal: https://www.nytimes.com/2024/10/05/opinion/ai-chatgpt-medicine-doctor.html#
Reacties