Opgejaagd
"Ik voel me opgejaagd." Wie herkent zich niet in die uitspraak. Ik dus, overigens niet altijd en continu. Maar toch opgejaagd worden. Door wat? Jagen en opgejaagd horen automatisch, taalkundig bij elkaar. Dus het gevoel heeft met jacht te maken zou je kunnen zeggen. Er zijn jagers en prooien. Je moet op jacht, je moet iets bereiken is in die zin de metafoor als tegenstelling van de cultiverende houding van het kweken en laten groeien; de mens als landarbeider. Beiden vormen komen in cultuur terug. Een tomatenplant kan je niet sneller laten groeien, maar vissen kan met steeds grotere netten.
Opgejaagd heeft ook relaties met een stroom, de golven in de maatschappij waarin je een onderdeel van bent en die maatschappij beweegt en staat dus niet stil. Stil staan is verliezen of ondergaan, te gronde gaan, te gronde richten, sterven... Of gewoon achterblijven, dat wil ook niemand. Je moet dus mee.
Opgejaagd (voelen) komt niet veel terug in het blog, maar toch een aantal keren:
- Popper, levend in een tijd van totalitarisme, zag hoe mensen gemanipuleerd konden worden, opgejaagd door instincten, angst en vijanddenken. Ik begrijp dat hij daartegenover de ’rationaliteit’ wilde stellen die weerwerk bood. Ook intellectuelen waren immers vatbaar voor duister denken
- In 1961 vertrok hij als onderzoeker naar ... “om weer rustig te kunnen nadenken in plaats van opgejaagd te worden door de agenda van de dag”
- De rol van de cultuur: het opgejaagd worden door de prestatiemaatschappij...
- Een van de manieren waarop de internalisering gebeurt is door ... we worden ... opgejaagd om meer te kopen, harder te werken en achter de laatste mode aan te jagen.
Reacties