Over veranderen gesproken - Burning Man
Burning Man is een levens-veranderend event... Een experience, in hedendaags jargon. Ze zeggen dat je in de 45 dagen na het festival geen grote beslissingen moet nemen omdat je dan nog onder invloed van de impressie van het event bent, als een soort van narcose...
Het event kent een gigantische organisatie met zelfs tien principes om het leven gedurende de experience te sturen.
"Art & Music" verbindt alle mensen, roept een meisje de twee nieuwe bezoekers toe. Ik kijk mee via een documentaire waar een Duitser een zesduizend lange reis van oost naar west reist. Nebraska is een van zijn eerste grote stops en dit, Nevada en de Burning Man de tweede.
Er zijn vele workshops, zoals een van "Radical self expression" Mensen zoeken een nieuwe identiteit en een wens om andere mens te worden. Voor de entree naar Black Rock city betaalt de gemiddelde bezoeker een ticket van 540 dollar... En dan begint het pas. Een tent huren voor 11 dagen kost ook nog 750 dollar.
Qua milieu (lees ik over het event): schijnt er 100 000 ton drijfgas uitgestoten te worden in die dagen.
"Na een week is de kans groot dat je de aansluiting met de werkelijkheid verliest." En dan begint - in deze serie - de regen. Bij regen is het nog onmogelijk om het terrein te verlaten, omdat het zand in een modderpoel verandert. Over verandering gesproken. Zeventig duizend bezoekers zitten vast.
...
Maar dan, na die 45 dagen van bedenktijd? Wat is de journalistieke opvolging van het event? Is daar - behalve dit adagium van 45 dagen geen beslissingen nemen - ook informatie over?
Google (geen AI of Gemini): What to do after Burning Man?
- Take some time to ground yourself, connect with like-minded friends, and share your experiences. You can also connect with other Burners in any of a variety of ways. We've listed them here. And please, if you find yourself feeling truly overwhelmed, find somebody to talk to, and/or seek out some professional help.
Eerder is de reiziger de Apalachian Trail begonnen in Virginia die leidt tot Main, maar na een week ging het plan verder, hitch-hiking westwaarts.
Zelf zou ik eerder The Apalachian Trail kiezen als een levens-veranderende ervaring, meer in isolatie en dichter bij de natuur dan in een groep van zeventig duizend mede-zielen. Kunst, merk ik dan wel tijdens deze excursie van Burning Man - is wat dichter bij andere mensen staat. De natuur is toch meer iets voor de eenzame ziel.
De keuze om dan wel het ene dan wel het andere te ondergaan is persoonlijk en heeft alles met voorkeuren te maken. De Burning Man is een jaarlijks event, The Trail kan je altijd starten, al is daar ook een seizoens-effect. Maar die 45-dagen-regel lijkt wat onzinnig. Je zoekt verandering of juist niet. Er zijn ongetwijfeld mensen die er een jaarlijks uitje van maken, waarin ze hun energie (en geld) sparen om dan in een week een reset (ander woord) te maken. Maar je moet er klaar voor zijn. IN die 45 dagen moet je juist die gewenste verandering - zou ik zeggen - een extra zet geven, door afscheid te nemen van je eerdere gedachtes en gewoontes.
Zelf sta ik nog in de wacht om de Spaanse versie van de Apalachian trial te doen. Maar ik wacht nog even, want ik ben nu niet op zoek naar veranderingen.
-- (bron: Samuel Häde lift van oost naar west door de Verenigde Staten om erachter te komen wat jonge Amerikanen drijft vlak voor de presidentsverkiezingen. Tijdens zijn reis krijgt hij diepgaande inzichten in de gedachten en perspectieven van een jonge generatie, doorkruist vijftien Amerikaanse staten, ervaart de ongerepte natuur van Amerika tijdens eenzame tentnachten, peddelt in een kano over de Green River in Utah en bestrijkt in totaal ruim 8.500 staten. kilometer. Een roadtrip-avontuur rechtstreeks naar het hart van Amerika. https://www.ardmediathek.de/video/young-adventurers-usa-mit-dem-rucksack-von-ost-nach-west/)
--
Reacties