Onder- en overbeschermd
Op de radio hoorde ik over deze termen in relatie met kinderen en social media. De gast op radio 1 wilde een maatregel invoeren, of was voor een maatregel om kinderen te beschermen voor sociale media, door jongeren onder zestien jaar een telefoon te verbieden... O.i.d.
Al lezend over "kinderbescherming" kom je allerlei begrippen tegen, vaak nieuw, zoals de curling-ouders, een prachtige metafoor waar je direct begrijpt wat die ouders doen: het straatje schoonvegen. Maar bescherming gaat ongetwijfeld verder...
Dit heeft misschien alles te maken met filosofie, en die van de gulden middenweg. Het lijkt zo eenvoudig in theorie, maar hoe ziet het er uit in de praktijk. Wat is precies goed beschermd? 
Wat is het gemiddelde risico dat je kan nemen? Bestaan beiden?
Zowel bij risico als bij bescherming, die in een bepaald opzicht bij elkaar horen als een soort van opponenten, is de middenweg lastig te ontwerpen.
Bescherming is dat fundament van het productieve of gewone dagelijkse leven waar je pas achteraf weet of je teveel of te weinig hebt gedaan of gegeven.
Bij risico (nemen) is dat ook zo. Achteraf heb je spijt of niet, van teveel of te weinig risico nemen (technisch is er een verschil tussen "stated" wat je vooraf denkt dat je houding is en "revealed preferences" wanneer je te ver bent gegaan, en achteraf dus spijt hebt). Maar eigenlijk is het nooit goed.
... [Er is ook een relatie of patroon te vinden met het uit balans zijn van situaties. Onder- en overwaardering bijvoorbeeld.]
-- foto credits:
https://www.artofmanliness.com/people/family/is-the-world-more-dangerous/
Die link bracht me op het volgende boek:
Reacties