Opgekropte emoties (1)

 Wanneer ik zoek (april) op deze begrippen, dan zie ik o.a. een verhaal van Jinek waarin ze refereert aan een ..."De Nederlandse Psychiater Bessel van der Kolk* schreef het boek The body keeps the score (Traumasporen)." Ook, zo schrijft ze even later, Heeft de coronacrisis onze interesse gewekt in de invloed van emoties op het lichaam? En hoe werkt dat precies, het opslaan van gevoelens in je lichaam? Diverse professionals uit verschillende disciplines leggen het uit.

... Existentiële vragen... Francoise Verhoef-Van Sliedrecht heeft wel vermoeden waarom het boek nu ineens zo'n hit is. Ze is fysiotherapeut, haptonoom, psychosomatisch, ontspannings-, traumatherapeut en werkt als lichaamsgericht therapeut. Ze geeft lezingen Als het lichaam praten kon, waarin ze mensen leert om lichamelijke klachten in een breder perspectief te zien en legt uit welke diepere betekenis er achter klachten kan zitten.  ...

...[ze] is van mening dat wij in onze maatschappij de ratio hebben overgewaardeerd, waarbij de mannelijke visie, met nadruk op de structuur, analyse en doelgericht handelen, centraal staat. "Het vrouwelijke aspect, voelen, emoties, het lichaam heeft daardoor een ondergewaardeerde plek gekregen.

... Ook loopbaancoach Fiona Kloosterman zag dit jaar meer cliënten met problemen bij haar komen. "Mensen zijn het afgelopen jaar uit hun patronen gerukt. Ze zaten een jaar lang thuis, zonder afleiding, dicht op elkaar, met kinderen erbij, thuis werkend. Er zijn zoveel veranderingen geweest, dat mensen niet meer onder zichzelf uit konden. Voor sommigen werd de pijn zo groot, dat verstoppen niet meer mogelijk was."

... Het lijf liegt niet... Huisarts en coach Inge Kroese probeert haar patiënten bewuster te maken van hun lichaam. Ze schreef er de blog Je lijf vertelt waar het knelt over. "In de medische wetenschap zijn psyche en lichaam gescheiden, maar ik geloof niet dat het zo werkt. We hebben buikpijn van de stress, we blozen, onze harten gaan sneller kloppen in een spannende situatie. Dat zijn lichamelijke reacties op emotionele ervaringen. Alles wat we meemaken, slaan we op in ons lichaam. Alles is één geheel. 

... Opgeslagen trauma's... Robin Bhaggan is revalidatietherapeut en is gespecialiseerd in rugklachten. Ook vanuit zijn discipline merkt hij dat er meer focus voor opgeslagen emotie in het lichaam komt. Hij is bezig met het boek Van rugklacht naar rugkracht ... Bhaggan heeft veel interesse in onderzoeken naar de fascia: het netwerk van vliezen die om onze spieren heen zitten (bindweefsel). Uit wetenschappelijke onderzoeken die de afgelopen jaren zijn gedaan, blijkt dat daar trauma's en bijbehorende sensaties in opgeslagen kunnen zitten.

... Lisette Thooft schreef onlangs het boek Vrienden worden met je lijf, lichaamsbewustzijn als levensbelang. Ze is rebalancer en merkte in haar praktijk hoe negatief cliënten over hun lichaam praten. Thooft: "Vrienden worden met je lijf, dat is waar het om gaat. Ik merkte dat mensen zo negatief en agressief over hun lichaam praten, 'die vette pens', 'die stomme rug die niet meewerkt'... Je wordt daar niet beter van, en het is zo onterecht. Je lichaam is net als je onderbewuste: het werkt niet tegen je, maar vóór je.  (bron: https://www.evajinek.nl/onderwerpen/artikel/5235806/hoofd-ratio-lichaam-emotie-luisteren)

Maar als je dit nog verder uitwerkt, dan kan je je afvragen waar die emoties in de maatschappij opgeslagen zitten. Want opgekropte emoties in het lichaam dat klinkt plausibel. Maar is het ook niet zo dat emoties in onze omgeving zichtbaar zijn? Een architect bouwt omdat deze iets voelt en tot uitdrukking wil brengen. Dus een modern gebouw zit vol met emoties, bijvoorbeeld van hoop dat door dit nieuwe gebouw men kan werken aan een nieuwe en betere toekomst. Dat zie je vooral bij het ontwerp van ziekenhuizen. De uitstraling dat het gebouw de laatste inzichten heeft verwerkt. De realiteit is dat aan de bouw van het ziekenhuis als tien jaar plannen zijn voorafgegaan, en bij oplevering de wereld al weer veranderd is...

Waar zitten nog meer emoties opgekropt in onze wereld? Binnen thuis bij de Corona-crisis, daar werd duidelijk dat de scheidingen toenamen, en dat er veel onvrede zichtbaar werd, die er eerst ook was, maar minder zichtbaar.

In de koffiehoek op werk zijn ook emoties te vinden. Gelach. En op twitter. Als die haat-tweets, of die sloopkogels - dat is misschien nog wel het beste voorbeeld, @zeg_eens_aad die coaches uitlacht en belachelijk maakt, maar welke opgekropte emoties heeft Aad zelf? want hij is natuurlijk een soort bully en pesten is een kwestie van opgekropte emoties.

...
In het Engels is er de uitdrukking, Bottle up one's anger (als ook pent-up wrath). Dat is misschien niet hetzelfde, maar het is ook niet zeker of het slecht is. In een reactie op het internet las ik dat mensen die een kussen krijgen om hun woede op af te reageren daar niet per sé beter van terug komen. Misschien wordt die woede alleen maar erger.

E.e.a. doet denken aan de geheugenfunctie van emoties al dan niet in de samenleving.

-- augustus 2024. In het kader van mijn zomergasten-project luister ik naar de podcast van Bessel van der Kolk, die het o.a. over de helende kracht van muziek heeft: ", zang en muziek is ouder dan taal. Samen muziek maken, verbindt mensen met elkaar..." Dit vertelt hij  tegen de achtergrond van dat elke cultuur anders met trauma omgaat, bij sommige culturen neemt men een pil, in Noord Europa drinkt men... "Ik ben heel vroeg een rebelletje geworden," zijn vader sloeg hem en sloot hem op in de kelder, vertelt hij aansluitend. "Ik zal maar een beetje meespelen," zei hij tegen zichzelf. Hij verwijst naar een eerder fragment van Ted Lasso die (ook) alleen maar zijn goede kant laat zien, niet het kwetsbare. 
"Mijn moeder was toch een groter probleem..." Waarom? "Ze was er niet." Zijn moeder moest op 14-jarige leeftijd gaan werken... "Als was blijven werken" - want dat mocht niet naar haar huwelijk in Nederland in die tijd, "was ze waarschijnlijk een hele plezierige vrouw gebleven."
Mensen met een trauma gebruiken een hurt-locker, ze sluiten hun trauma op zodat het niet zichtbaar is, maar hun gedrag tegenover anderen is toch anders en mensen begrijpen niet wat er aan de hand is...
"We zijn meaning making people," we hebben verhalen nodig... "Het blinde oog van de andere familieleden is erger dan het trauma zelf.. want niemand wil het zien... of we laten het maar toe..." Voor veel patiënten is dat laatste nog erger is dan het trauma zelf. Die eenzaamheid van niet gehoord of gezien worden. Het is belangrijker om getrouwd te blijven (met een dronkaard) dan al dat andere... "Het is normaal voor mensen om niet te herinneren."
De meeste mensen willen van hun ouders houden (gaat op de verkrachtingen door Priesters). Janine Abbring vertelt zelf met een traan dat ze een traumatisch ongeluk heeft meegemaakt in Zuid-Afrika, maar haar vader was er gewoon voor haar. [hier valt nog veel meer over te schrijven: de expert die zelf uitzonderlijke ervaringen heeft meegemaakt, maakt die uitzonderingspositie als basis voor zijn eigen wereldbeeld, terwijl 80% van de "gewone" mensen juist niet die of een dergelijke ervaring hebben meegemaakt].  Als laatste gaat hij in op de Shakespeare-actor: het is mogelijk om je zo goed in een rol in te leven dat je die emoties van de persoon echt (lichamelijk) kan voelen. Je moet andere ervaringen krijgen die je zelf hebt, "zo voelt het om een machtige koning te zijn..." Letterlijk een andere rol aannemen. Militairen doen dat goed, die marcheren, ...ze voelen echt,  "ik ben een machtige persoon." Shakespeare kon het zo mooi vertellen. Je moet dingen kunnen zeggen, je moet de waarheid kunnen vertellen en als je dat niet doet en als je dat niet kan vertellen dan gaat het in je lichaam zitten, "het breekt je hart," voegt de interviewster toe. Hij sluit echt af met muziek:... het houdt mensen samen: "We shall overcome.." een fragment van de civilrights movement.

Er is ook kritiek op deze psychiater - waar hij zelf heel kort op ingaat,"als je de kranten leest dan ben ik een gevaar voor de samenleving" - maar hij en of de interviewer laat nogal wat weg:
- Wie Van der Kolk al wat langer kent, zou echter moeten weten dat hij allerminst onomstreden is:
  • NRC: Janine Abbring bleef lang weg van de controverse rond haar laatste Zomergast Bessel van der Kolk
  • Parool: De aimabele Zomergast Bessel van der Kolk werd nurks toen Janine Abbring eindelijk de grote vragen stelde
  • Hard//hoofd: Lang niet alles klopte bij Zomergast Bessel van der Kolk
  • De Groene Amsterdammer: Zijn we collectief betoverd, of in de luren gelegd?
(https://kloptdatwel.nl/2022/07/12/bessel-van-der-kolk/). Nu is dat  op zich geen probleem, maar de VPRO is niet neutraal, dat weet wel iedereen. Geen enkele omroep, dus mag je dat ook niet van een interview verwachten op die zender.

--

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?