Toekomst Catalonie nauwelijks relevant
Mijn project om het toekomstdenken in kaart te brengen, vordert gestaag en een recente gebeurtenis leek me aanleiding om het geheel te toetsen aan de actualiteit.
De regeringsleider van Spanje, Pedro Sanchez, van de Psoe, kreeg dan de verkiezingsoverwinning van juli dit net te weinig stemmen om een regeringscoalitie op te stellen. Na veel trekken en duwen kwam hij op het geniale idee om de nationalistische partijen uit te nodigen, waaronder een marginale partij in Catalonië die zijn regering compleet kan maken. Maar dat - initiatief* voor alsnog - heeft geleid tot veel onrust, opstand, weerstand in de rest van Spanje, als ook in Catalonië zelf, waar de rust langzaam teruggekeerd was.
Maar goed, het voorstel ligt er nog en de vraag die ik heb, maakt het voor de toekomst ook maar iets uit of deze communidad onafhankelijk van Spanje wordt?
Veel mensen zijn bezig met de toekomst, vooral uit business-oogpunt. Er zijn veel trendwatchers als eerste die ontwikkelingen in de samenleving in kaart brengen. Meestal zijn het trends die geboren worden, ik lees bijna nooit over trends die op hun retour zijn. Of in ieder geval komen deze minder aan bod. Vaak is deze impliciet aanwezig wanneer de trend een tegenbeweging bevat.
Dan heb je futurologen die kijken vaak iets verder en ook iets breder dan business alleen omdat het lastig is voor te stellen hoe een business er over 20 jaar eruit zou kunnen zien.
Toekomst verkenningen hebben bijna altijd te maken met (de) technologie. In een van de studies (Robert Heilbroner) las ik dat de mens lange tijd leefde met een idee van de toekomst als een verlengde van het heden. Hij citeert Machiavelli met het gezegde dat "een ieder die de toekomst wil voorzien, moet naar het verleden kijken." Het idee van vooruitgang kwam pas sinds het midden van de 18de eeuw. Nu men weet dat de toekomst anders kan zijn dan het heden of het verleden is het mogelijk, en gebeurt het dus ook dat men actief daarmee bezig is.
Zal het voor de toekomst uitmaken of Catalonië onafhankelijk wordt? Qua business zijn er al vele studies geweest die anticiperen op een scheiding, en die komt niet goed uit voor de Catalaanse business, want consumenten in Spanje gaan die producten boycotten. Er zijn ook Catalanen in Frankrijk maar of die opeens meer producten uit Tarragona gaan kopen is maar de vraag. Maar hoe dit precies uitvalt is nauwelijks te prognotiseren.
Techniek speelt hier nauwelijks een rol. Ook ideologisch is er geen verschil al kan Catalonië een belastingparadijs worden al dan niet in de EU en is het een andere kwestie als die van een huidige oorlog die woed omdat een land het andere niet erkent.
Hoe dit geografische deel van de toekomst eruit zal gaan zien is onbekend, maar gaat ons leven ook niet veranderen. De mensen zullen niet veranderen, de techniek niet, enkel een stukje maatschappij dat een andere regering zal krijgen. Mogelijk.
In dit licht is het bijzonder waarom er zoveel emotie en ophef over is. Over de gewone toekomst of AI ons leven zal overnemen en werk een elitekwestie zal worden hoor je niemand over. De ongelijkheid in de wereld zal mogelijk nog veel groter worden. Maar niemand weet het precies en dus wachten we af. In dit geval is het toekomstbeeld voor velen schrikwekkend, en reëel, en dus emotioneel. Op de foto in de media zie je wel een ander punt over de toekomst. Die van Spanje. De emotie in de rest van Spanje heeft vooral te maken met ook weer ongelijkheid: want de Catalanen kreeg altijd de meeste middelen van Spanje, die ten koste is gegaan van hele industrieën in het zuiden. Het is dus niet enkel iets van de toekomst, maar juist ook van het verleden.
-- (*) 12 nov. Het gaat niet enkel om het initiatief, maar in politiek is alles onderhandelen. Om toezegging te krijgen voor support vraagt de Catalaanse partij om Amnestie van Puigdemont en de zijne, die veroordeeld zijn voor subversatie. De nieuwsmedia verkondigen, nu de amnestie een feit is, ook nog even de Russische inmenging in het onafhankelijkheidstreven van Catalonië door financiering van deze partij en hun acties. In dit licht bekeken is de toekomst van dit geheel wel relevant aan het worden. Sanchez verdedigt zich met het argument dat de vorige partij (PP) juist verantwoordelijk was voor de schisma en polarisatie in Catalonië. Ook daar is wat voor te zeggen. het feit dat er een partij is van beperkte omvang die Afscheiding wenst betekent niet dat je die met de wortel en al moet uitroeien, als dat al kan.
Reacties