De parasitaire geest en de struisvogel
The Parasitic Mind, how infectuous ideas are killing our common sense, is een boek van Gad Saad. Het idee van het boek dat ons denken beinvloed wordt als een parasiet die - vaak in de vorm van een virus leeft ten koste van een ander organisme en zich zo vermenigvuldigt - is niet nieuw en past in het meme-denken (ik meen van o.a. Richard Dawkins die ook in het boek gerefereerd wordt). De basis van het boek en de achterliggende gedachte is die van evolutionaire psychologie. Saad is een fan van Jordan Peterson en het is lastig om het gevoelsaspect uit het werk en de samenvatting te houden.
Zelf stuitte ik (inderdaad, de auteur heeft een joodse afkomst uit Libanon en heeft misschien wel in het boek de aanval ingezet op Moslims) op een ondersteunend argument van zijn theorie over waarom de religie van 15 miljoen joden (dat is blijkbaar het aantal in de wereld, een religie die begon met Judaisme en ca. 2,5 eeuwen ouder is dan de Islam) minder "uitgezaaid" [mijn vertaling] is dan die van de moslims die inmiddels 2,5 miljard mensen heeft "geinfecteerd," naar zijn mening.
De verspreiding van de Islam gaat veel sneller zoals Saad schrijft omdat het afscheid nemen van de religie gepaart gaat met een doodverwijzing, terwijl aan de andere kant het veel eenvoudiger is om tot de Islam te bekeren: je hoeft "enkel iets te roepen," Allah Akbar, oid. In tegenstelling is het heel moeilijk om tot het judisme te bekeren, dat vraagt een grote investering. Maar de essentie zit in zieltjes winnen of evangeliseren: bij de islam. Volgens deze religie - en volgens Saad - is de wereld opgedeeld in dar al-harb (het huis van oorlog) en dar al-Islam (het huis van de islam) en vrede in de wereld wordt pas bereikt wanneer de hele wereld is verenigd onder de vlag van Allah.
Nu kan er van alles mis zijn met dit boek - en het ontvangt ook de nodige kritiek, die ik zelf nog te weinig kan evalueren - dit inzicht was voor mij nieuw.
De onderstaande review c.q. samenvatting is uit 2020, vlak na het verschijnen van het werk:
"Dit artikel bespreekt een boek over de meest besmettelijke ziekte van onze tijd: ideeën die onze geest infecteren. Het boek The Parasitic Mind: How Infectious Ideas Are Killing Common Sense (zie hieronder) legt trends uit die zich aan de linkerkant voordoen, waarom we meer aandacht aan deze trends moeten besteden en hoe we de wetenschap moeten gebruiken om de verspreiding van gevaarlijk denken te stoppen. De auteur, Saad, is een expert in evolutionaire psychologie en een belangrijke pionier op het zich ontwikkelende veld van evolutionaire consumptie, de toepassing van deze evolutionaire principes op consumentengedrag.
Al vroeg in het boek vertelt Gad dat: 1) hij uit Libanon komt (het door oorlog verscheurde land in het Midden-Oosten, niet dat in Ohio), 2) hij van Joodse afkomst is, en 3) het ogenschijnlijk onbelangrijke feit dat hij zwaarlijvig is. Dit laatste getuigt van zijn gevoel voor humor, maar bevestigt ook een claim op één extra dimensie (ras, geslacht, geslacht, religie, handicap) in de Intersectionele Dimensieoorlogen.
In hoofdstuk twee: Denken versus voelen. Truth versus Hurt Feelings, Gad beschrijft een consument die een bericht evalueert via de centrale verwerkingsroute (inhoudelijk, logisch) versus de perifere verwerkingsroute (niet-inhoudelijk, emotioneel). walg van mij”). De tegenstanders van Trump zouden misschien meer moeite moeten doen om hun centrale overtuigingsroute te volgen door zijn beleidsstandpunten op een nuchtere en afstandelijke manier te evalueren.”
Een citaat van Salman Rushdie in Hoofdstuk Drie: Non-Negotiable Elements of a Free Society definieert belangrijke waarheden: “Het idee dat elke vorm van vrije samenleving kan worden geconstrueerd waarin mensen nooit beledigd of beledigd zullen worden, of waarin ze het recht hebben om een beroep doen op de wet om hen te verdedigen tegen belediging of belediging is absurd.” Bovendien: “Op het moment dat je zegt dat een ideeënsysteem heilig is, of het nu een religieus geloofssysteem is of een seculiere ideologie, op het moment dat je verklaart dat een reeks ideeën immuun is voor kritiek, satire, spot of minachting, wordt de vrijheid van denken onmogelijk."
Hoofdstuk zes: Afwijkingen van de rede: Struisvogel-Parasitair-Syndroom introduceert en definieert SPS (OPS): “Het menselijk vermogen tot bedrog (en zelfbedrog) is enorm; Sommige wetenschappers vermoeden zelfs dat één van de redenen waarom onze intelligentie zo is geëvolueerd, is dat we met succes anderen kunnen manipuleren. […] de waanvoorstellingen van een SPS-patiënt zijn geworteld in illusoire correlaties, niet-bestaande causale verbanden en progressieve feel-good platitudes. Struisvogellogica wordt altijd geleverd via een sfeer van hooghartige morele superioriteit. […] Mensen hebben een voorkeur ontwikkeld om te vertrouwen op de waarheidsgetrouwheid van persoonlijke anekdotes boven ‘koude’ geaggregeerde gegevens.”
Hoofdstuk zeven: Hoe de waarheid te zoeken: nomologische netwerken van cumulatief bewijs voelt als het meest diepgaande hoofdstuk in termen van hoe we moeten leren de waarheid in de samenleving te organiseren, presenteren en erover te debatteren. Door middel van definities en voorbeelden demonstreert Gad de kracht en bewijzen die inherent zijn aan een theorie of beleid dat wordt beschreven met behulp van nomologische bewijsnetwerken. Citaat: “Zodra de vijanden van de waarheid deze nomologische netwerken van cumulatief bewijs te zien krijgen, knikken ze doorgaans stilletjes in verslagen berusting. Je gevoelens kunnen je niet tegen de waarheid beschermen. Deze netwerken bieden belangrijke epistemologische voordelen bij het verklaren van wetenschappelijke fenomenen, waaronder verklarende samenhang, theoretische integratie en consilience (eenheid van kennis). Het begrijpen van nomologische netwerken is reden genoeg om het boek te kopen..." (bron: https://www.overcurious.org/blog/the-parasitic-mind)
Reacties