Cultuur van de (Harvard) Business School (s)

Een journalist, correspondent bij The Daily Telegraph - Philip Delves Broughton - gaat als undercover een opleiding doen aan een van de meest prestigieuze business schools, HBS: Harvard. Het resultaat:

What they teach you at Harvard Business School.

Echt undercover? Misschien niet initieel en intentioneel. Maar hij begon in 2004, en merkte dat hij zich er niet thuis voelde. wel werd hem duidelijk wat de cultuur was waar toekomstige business leiders grootgebracht werden.

Vooral toen de financiële crisis kwam en de alumni geraakt werden. tot die tijd kreeg hij inzicht in "wat goed in business" was. Het eindigt met het inzicht dat het morele kompas dat op de website van HBS beloofd werd, weinig ethisch gericht is. De campus lijkt op een hotel en het curriculum is vrij standaard, finance, marketing, operations, en na twee jaar is er meer vrijheid om af te wijken.

Het verschil - de focus - van HBS is business cases / case studies. De journalist wijkt af in achtergrond van de andere studenten die allemaal een business achtergrond hebben. De case studies gaan bv over bestaande bedrijven zoals Black & Decker  in relatie met voorgekomen problemen, zoals hier de DeWalt tooline die niet aansloeg. De clou is dat bedrijven niet enkel naar hun eigen kunnen en expertise moeten kijken maar ook naar de wensen van de klant. Bij Operations kwam het Benihana novel restaurant model naar voren. 

Risico. Dat is een fundamenteel topic in het curriculum. Zowel aan de negatieve kant van teveel risico nemen als te weinig en opportunity costs om alternatieven over het hoofd te zien.

Dan bleek bij veel bedrijven de business meer op kunst dan op wetenschap te lijken. Ook niet altijd positief, zoals de kunst om de cijfer er zo mooi mogelijk uit te laten zien [creatief boekhouden]

Voor strategie krijgt hij les van Felix Oberholzer Gee die nadruk legt op competitieve voordelen [Porter?] en niet enkel op operational excellence [laat staan customer intimacy].  Verder leert hij het onderhandelingsjargon, in termen van BATNA en ZOPA en dat er drie type van onderhandelaars zijn: de pokerspelers, idealisten en pragmatici. Bij ondernemerschap stond het oneindig zoeken naar klanten en partners centraal. Over ethiek uiteindelijk leerde hij dat pragmatisme - winst komt boven socialisme (mijn woorden) regeert.  De markt voor afgestudeerden zoekt passie, devotie en loyaliteit en scheen de journalist meer als een cult dan echte business. Toen de financiële crisis kwam waren vel van de banken geleid door HBS alumni, en toen kwam de vraag, wat had HBS hen nu precies geleerd?

--
Spiritualiteit-in-business