Fiets huren

Voel ik me nog thuis in Nederland? Ergens wel, omdat toch veel herkenbaar is. Ik kijk wel met een veranderde blik naar het land, en vergelijk meer met het land waar ik nu woon. En dan zijn er de dingen, die ik typisch Nederland vind, wat misschien niet zo is.

Zo wilde ik een fiets huren en dat kon in dit dorp bijna nergens, behalve bij een reacreatiepark. Ik vond deze aanwijzing op het internet, en we liepen er heen. En inderdaad, fietsen verhuur.

 

- Dat kost vijftien euro voor een dag.


 Geen bezwaar aan mijn kant, al vertelde ik wat ik aan prijzen gezien had op de website, en daar kreeg ik een laconieke reactie op.

- Ja, dat is nog van vorig jaar.

 Soms krijg je korting wanneer de prijzen op het internet niet aangepast zijn, maar hier lijkt het een gewoonte te zijn. Misschien zijn er toch weinig mensen die er op letten, OF... is het een ander soort publiek. Je huurt een vakantiehuisje en dan kijk je niet op een 1 euro 50 meer of minder. De eigenaar van dit soort bedrijven weten dat misschien ook.

De prijzen van een jaar geleden, die dus 10% omhoog gegaan zijn. Nergens weet ik of de inflatie zo hard gestegen is, maar wel in die sector. Die moet het dan ook goed doen.

Nederland is innovatief. Zo besloten we patat te gaan eten, en  dan zie ik dat de aardappelen niet meer geschild zijn. Is dat het toppunt van de doe-het-zelf-hype.  Als de patat niet meer geschild wordt?

Ook moest ik denken aan de nieuwe taal modellen. Die zijn zo in de mode met Ai en woordcombinatie die veel voorkomen zorgen ervoor dat computers beter kunnen voospellen hoe men zinnen bouwt. Maar die zinnen in zinsgebruiken veranderen ook steeds. Zo zag ik op een vrachtwagen van Albert Heijn, "we zijn groen op weg." Voorheen, zou die zin in gewone taalomgevingen, "We zijn goed op weg, " zijn. Het nieuwe normaal is dus: we zijn groen op weg. ... Zouden al die nieuwe woordcombinatie - "goed op weg"  naar "groen op weg," de taalmodellen niet in de war brengen? 

...

Maar terug naar de fietshuur. Ik huurde vaak een auto in Nederland en daar moest ik dan 600 euro borg voor betalen, Voor het kleinste model, zeg maar een opel corsa. Zo'n auto kost 15 mille, laten we zeggen, moet je dan voor een fiets van 800 euro, 250 borg betalen? Is dat fair?

Wat ik vervolgens bemerkte, was dat deze borg niet als een reservering om mijn creditcard werd gestationeerd, maar dat het geld werd afgeschreven. "zo doen wij dat hier," zij het meisje van het park.

Zo doen we dat. We passen de website niet aan, we berekenen wel het nieuwste tarief, stellen daar niets tegenover (u kunt de fiets voor twee uur langer huren, OF Zo). 250 euro afschrijven, en die krijg ik dan morgen terug. Hoop ik.

-- een dag later... blijkt dat "die krijgt u morgen terug," ook een marketing slogan. De borg zou direct terug gepinned worden. Maar nu de echte waarheid: dat pinnen betekent niet dat het direct op mijn betaalrekening staat. 

- Nee dat gaat via Paypal, en dat duurt maximaal 24 uur.

Soms denk ik dat ik te lastig ben. OF dat mijn uitzonderingssituatie tot dit soort problemen leidt. Want wie huurt er nu een fiets op een vakantiepark, zonder daar op vakantie te zijn?

Maar dan denk ik ook aan de andere kant. Dat dit ook typisch corporate Nederland (b.v.) is. Daar denkt men aan groot geld, en verdienen en niet primair aan klantvriendelijkheid.

Als je een chaletje - geen caravan - wilt aanschaffen, en wil weten hoe het er aan toe gaat op zo'n vakantiepark, dan zou ik voor de lol eens een fiets gaan huren en kijken wat je dan allemaal te weten komt over zo'n organisatie.

24 uur en tien minuten later, staat het geld nog niet op de rekening, en ikga toch even langs, want ik ken nederland nog van Afspraak = afspraak. 

Maar deze afspraak en de integriteit van de baliemedewerkers valt niet onder het typische Nederlandse regime. Nu reageert de vrouw (die het overnam van het meisje):

- ik zei, het duurt ongeveer 24 uur. Wij hebben er geen invloed op want dit gaat via banken.

Ik ben ook de eerste die hierover kraagde, voegde ze toe op een wat verwijtende toon. Ik geef zelf toe dat ik misschien ook niet perfect en vooral charmant communiceer, maar dit zijn geldzaken, en dan wil ik toch wel to-the-point zijn. Bovendien verandert het risicoprofiel van het bedrijf, na dit incident, want ze voegt er voor de tweede keer aan toe:

-  Normaal verhuren we geen fietsen aan mensen buiten het park.

Maar hierop is het antwoord heel eenvoudig: of je doet iets, en dan ben je er verantwoordelijk voor, of je doet het niet. Maar niet aanbieden met een marketinggezicht en bezwaarmaken met iemand die vanuit de back-office reageert. Je doet iets of je doet het niet. Je biedt een service aan of niet. Maar niet afhankelijk van hoe de uitkomst is...

 Nu is het wachten om te zien wanneer dat geld dan wel teruggestort wordt...

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Het grootste bordeel van Europa

Homerus (Illias) versus Vergilius (Aeneis)