De economie van eenzaamheid
Ik heb me nooit zo gerealiseerd hoe eenzaamheid economische consequenties kan hebben. Bijvoorbeeld van mijn moeder die heel goed alleen kon zijn, dat dacht ik altijd en dat imago straalde ze ook uit. Maar tegelijkertijd merkte ik later hoe eenzaam ze was geweest. Dat merkte ik aan haar koopziekte, maar vooral aan de irrationaliteit in de omgang met vertrouwen en geld.
Ze was niet eenvoudig in het vertrouwen van mensen, maar diegene die eenmaal haar leven binnen waren gekomen, stelde ze nooit meer op de proef.
Ik vond altijd al dat haar huis bijzonder opgeruimd en schoon was. Ik was dat ze "een hulp" had, maar ik stond ik vroeger nooit bij stil. Ik had het zelf natuurlijk ook druk. Dat is ook het (economische)leven. Mensen hebben het druk en weinig tijd voor elkaar en de ander.
Maar most dat huis zo schoon zijn? En pas bij het leeghalen van het appartement, merkte ik hoe eenzaamheid eruit zag. En dat al dat schoonmaken van een betrekkelijk kleine ruimte helemaal niet nodig was. Het was het periodieke contact erachter wat de eenzaamheid verborgen hield.
Nog later merkte ik dat de kast met kleren zorg draagt voor een roulatie systeem. De kleren die er bij de nieuwe bestellingen niet meer bij konden gingen ... naar de hulp.
Dit is maar een voorbeeld op microniveau, maar hoeveel van dit soort en soortgelijke gevallen zijn er niet, kan je dan indenken?
Dating uit eenzaamheid, kopen uit eenzaamheid, ...
Maar een sociaal leven is ook niet goedkoop. uitgaan met vrienden, iedereen weet het, dat kost geld.
...
Reacties