Het verloren continent (Bryson)

The lost continent, Bill Bryson. Een boek van vlak voor de eeuwwisseling, maar dat nog goed te lezen is, vooral door de grote dosis humor die je erin vindt. Dat begin bij de opening, waarin hij schrijft dat De Moines een stad is waar je of je hele leven blijft wonen, tegen beter weten in, en dan in de lokale houtzagerij gaat werken en trouwt met een Meisje dat Bobbi heet, of je verzet je hele leven tegen dit gruwel van een dorp, maar je blijft er toch uiteindelijk wonen, je gaat werken voor de lokale houtfabriek en je trouwt met een meisje dat Bobbi heet... De volgende bladzijde, schrijft hij dan, "Bobbi en ik gingen naar Engeland en..." 

[Bryson schrijft en observeert de reis vanuit zijn positie als buitenstaander, omdat hij in Engeland heeft gewoond.]

The Lost Continent: Travels in Small-Town America is het eerste boek van de Amerikaanse reisschrijver Bill Bryson. Het boek vertelt over zijn reis van 13.978 mijl door de Verenigde Staten in de herfst van 1987 en de lente van 1988. Bryson, geboren in Des Moines, Iowa, heeft zijn geboorteplaats genoemd als een grote invloed op zijn boek. Zoals het meeste werk van Bryson, is The Lost Continent doorspekt met humor en biedt het Brysons perspectief op het veranderende landschap en de mensen die hij tijdens zijn reis tegenkomt.

Bryson laat lezers kennismaken met zijn geboorteplaats. Hij herinnert zich dat hij daar opgroeide en de verveling die daarop volgde. Hij gaat in detail in op het soort mensen dat je in Iowa kunt ontmoeten, en hoe mensen over het algemeen ofwel accepteren dat ze daar hun leven gaan leven, ofwel niet kunnen wachten om eruit te komen. Hij herinnert zich familiereizen naar plaatsen als Gettysburg, die hem inspireerden om een grotere reis te plannen om door Amerika te reizen.

Bryson verdeelt de her-vertelling van zijn reizen in twee delen: Oost en West. Hij begint naar het oosten te reizen en zegt dat hij van plan is de perfecte stad te vinden, hoewel hij al snel beseft dat dit een hoge ambitie is. In plaats daarvan vindt hij verschillende elementen die essentieel zouden zijn voor de perfecte stad, verspreid over verschillende locaties.

Hij begint zijn reis door door het middenwesten naar het huis van zijn grootouders te reizen. Vervolgens rijdt hij langs Highway 218 naar Keokuk. Hij stopt uiteindelijk in Illinois, op een plaats die hij Dullard noemt, waar hij een kamer huurt in een motel. Hij trekt verder, door Missouri, Tennessee, North Carolina en Kentucky voordat hij naar het noorden gaat.

Bryson arriveert in Philadelphia, waar hij twee van zijn vrienden uit Des Moines ziet: Hal en Lucia. Hij rijdt langs Fairmount Park, dat hij 'perfectie' noemt. Vervolgens reist hij naar Gettysburg om de slagvelden te bezoeken die hij als kind zag. Vanaf hier gaat hij naar Bloomsburg om zijn broer en zijn gezin te zien. Terwijl hij daar is, bezoekt hij Lancaster County om de Nederlanders, Mennonieten en Amish te zien. Het gezin gaat naar een Nederlands restaurant in Pennsylvania, waar ze grote hoeveelheden eten.

Bryson gaat naar Hannibal om het ouderlijk huis van schrijver Mark Twain te zien. Onderweg haalt hij herinneringen op aan films en acteurs uit zijn jeugd, waarbij hij stelt dat deze acteurs burgers zouden zijn in zijn perfecte stad, die volgens hem Amalgaam zou moeten heten, wat 'toetreden' betekent. Amalgaam lijkt veel op de locaties waar Hollywood-films zich afspelen. Hij merkt het gebrek aan bewegwijzering in Amerika op terwijl hij op weg is naar Springfield, een stad die een teleurstelling blijkt te zijn. Hij gaat verder naar New Salem, de geboorteplaats van Abraham Lincoln, waar verschillende blokhutten staan die erg repetitief zijn voor de bezoekers. Hij neemt Interstate 55 South naar Carbondale, huurt een kamer en gaat naar Pizza Hut, evenals naar K-Mart, waar hij weliswaar kritisch over is, maar benieuwd is wat voor soort dingen hij kan kopen.

Bryson arriveert in Mississippi, wat hem ertoe aanzet na te denken over de aard van ras in het Zuiden en de kwestie van racisme. Na een bezoek aan de Universiteit van Mississippi merkt hij op hoe de dingen behoorlijk drastisch zijn veranderd, aangezien hij ziet dat blanken en zwarten in harmonie leven. Bryson bezoekt vervolgens Tupelo, de geboorteplaats van Elvis Presley. Van daaruit reist hij naar Columbus, waarvan hij toegeeft dat het dicht bij zijn gewenste stad, Amalgaam, ligt. Hij kan echter niet tegen het zuidelijke accent.

De volgende stop is Warm Springs, via Pine Mountain, om het Kleine Witte Huis te zien, waar Roosevelt leefde en stierf. Hij schrijft over de voorwerpen die hij ziet en de ouderen die hij tegenkomt. Van hieruit reist hij naar Savannah, waar hij erg van onder de indruk is. Hij gaat naar Beaufort, South Carolina, dat hij 'officieel onverwelkomend' noemt, voordat hij stopt in Charleston, dat hij, net als Savannah, ook charmant vindt en zijn verwachtingen overtreft.

Terwijl hij naar het westen reist, schrijft Bryson dat hij een hekel heeft aan de saaie vlakheid van Kansas en zich niet kan voorstellen waarom de kolonisten daar ooit stopten. Zijn reis wordt onderbroken door sneeuw en hij draait vanuit zijn positie in Colorado naar het zuiden om uiteindelijk in New Mexico te komen, waar hij een dag doorbrengt met zijn nichtje in Santa Fe. Een deel van Californië waar hij naar uitkeek, blijkt ongelooflijk saai te zijn. Hij herinnert zich dat hij als kind onder de indruk was van de Grand Canyon, maar wordt geconfronteerd met een bewolkte lucht die een duidelijk zicht op deze reis verbiedt. Bryson komt tijdens zijn reis in Wells, Nevada, de armoedigste stad tegen, die in schril contrast staat met de felle lichten van Las Vegas.

Wanneer hij Des Moines nadert, realiseert hij zich dat zijn reis binnenkort ten einde loopt. Na meer dan 21.000 mijl te hebben gereisd, komt hij Des Moines binnen - de stad die hij als kind beloofd had te verlaten - en realiseert zich dat hij denkt dat hij daar echt gelukkig zou kunnen zijn. (bron: https://www.supersummary.com/the-lost-continent/summary/)

---

Naast de Route (die je zou kunnen samenvatten en zelf kunnen herbeleven) zijn er de vele ontmoetingen en culturele monumenten of opmerkzaamheden. Die iets zeggen over de cultuur (van die tijd). Zoals:
  • Billboards
  • Hugh Heffner en Playboy (en de playboy cartoons)
  • Elvis, The King
  • FDR en Lucy Mercer
  • ... 
Het is misschien aardig voor een vervolg, voor potentiële reizigers om iets meer detail te geven over de reis. Daar ben ik nog mee bezig.

--

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Begraven of cremeren?

Het grootste bordeel van Europa