Film of serie?
Filmpje of toch liever een serie? Als ergens iets veranderd is, dan is het wel op de tv. Of voor of bij de tv. Wat er op die tv te zien was is gewijzigd met veel meer aanbod, en de tv zelf is ook een speler geworden die moest concurreren met andere toestellen. Al is dat misschien een ander thema. Of je gedurende de dag al veel nar YouTube kijkt en dan -s avonds niet meer aan de tv toekomt, is een andere vraag.
Zelf ben ik geen expert op dit gebied en al helemaal niet op marketing of communicatie. Maar zelf merk ik dat ik steeds minder films kijk en als ik iets zie zijn het meestal films op een Duitse zender die nooit de bioscoop gehaald hebben.
Maar series keek ik vroeger nooit zo veel en nu wel. Meestal op het vlak van politie of misdaad, maar laatst bijvoorbeeld ook een drie seizoenen-vullende serie over advocaten. The split. Het fenomeen bingewatching is typisch iets van deze tijd en dat is wat hier ook zij beperkt zijn intrede heeft genomen. Een hele serie achterelkaar kijken zoals Breaking Bad (heb ik nooit helemaal gevolgd) of een andere wanneer je er naar zoekt, dan blijkt Game of Thrones de meest gedownloade serie van alle tijden te zijn.
Vroeger zag ik Friends of The Big Bang maar dat was nog uit de tijd dat bingewatching er niet was. Friends zag je een keer per week en dat was ook precies voldoende. nog vroeger waren er series als Dallas of later thirtysomething, en als je er over nadenkt hoeveel series je in je leven hebt gezien dan zijn ze ontelbaar.
Als amateur heb ik er wat figuren bij gezocht. Die lijken te onderschrijven dat het beeld van dit artikel klopt, dat interesse in films relatief afneemt.
Het grote voordeel van een serie is dat je eerder "verslaafd" raakt als kijker. En hier zou je een verband kunnen zien dat mensen minder lezen (fictie, romans, ...) en dat dat komt omdat we in deze wereld minder goed concentratie kunnen behouden. Romans zijn populairder dan verhalen omdat bij deze laatste je steeds weer moeite moet doen om 'in het verhaal te komen' terwijl je een roman leest als een grotere investering, die in het begin wat moeite mag kosten, maar dan heb je er langer plezier van.
Dan is er ook nog het thema van de acteurs. Sommige acteurs gaan op het einde van hun carrière in series werken maar het komt ook andersom voor. Maar meestal zijn het twee verschillende leagues. Hier zou je kunnen zeggen dat bij een serie je kijkt voor de inhoud en bij de film - met bekende sterren - kijk je (meer) voor de acteur.
Ik zoek maar wat argumenten. In Google trends vallen de verschillen tussen landen op, maar dat kan ook alles te maken hebben met taalgebruik. Soms is een tv serie een tv show, maar zit Ivo Niehe daar dan onbedoeld tussen? Op internet kon ik niet direct een site vinden die hier veel aandacht aan besteed, maar ze zijn er wel. Bij de eerste de beste "Tv serie versus film" gaat de expert er van uit dat films bioscoopfilms zijn, dat is nog een topic apart waar ik hier niet vanuit ben gegaan. De tv concurreert dan met de bioscoop, dat is binnen / thuis versus buiten amusement. Zijn we meer thuis of buiten in onze veranderende cultuur?
Zelf denk ik dat mijn afnemende interesse in films komt door mijn leeftijd en dus het ouder worden. Ik hoeft niet meer alle nieuwe films (Barby noch Oppenheimer) te zien. Maar misschien was dat vroeger ook al zo.
Reacties