Groeien via overnames is wat je in de natuur in feite niet tegenkomt. De VEB had afgelopen weekend een mooi artikel gepubliceerd op haar website over gefaalde overnames. Ze besproken er acht.
"Talloze studies zijn eraan gewijd. En de einduitkomst is eenduidig: een aanzienlijk deel van de fusies en overnames blijkt geen onverdeeld succes. De overnemende partij betaalt te veel, synergievoordelen blijken niet haalbaar en botsende culturen staan een goede samenwerking in de weg. We zetten acht historische missers op een rij. Welke lessen kunnen beleggers en bestuurders hieruit trekken?
De ongelukkige statistieken over overnames zullen in de meeste boardrooms wel bekend zijn. Toch zijn er altijd weer bestuurders te vinden die nieuwe overname-avonturen aangaan en iedere keer is er de hoop dat déze overname de uitzondering is die de regel bevestigt. In de afgelopen twintig jaar ging dat een aantal keer faliekant mis en zo verdampten vele miljarden van aandeelhouders van Nederlandse beursfondsen.
Bij de grootste missers is verrassend vaak een rode draad te ontdekken:
- Er ontstaat een hype rond een bepaalde markt en er wordt eenvoudigweg veel te veel betaald
- Bedrijven wijken plotseling af van hun kernactiviteit
- Bedrijven gaan een ondoordacht buitenlands avontuur aan."
De acht voorbeelden zijn:
1: Fortis & ABN Amro. Periode koersverlies: april 2007 – oktober 2008
2: Ahold & US Foodservice, Datum: maart 2000 – maart 2003
3: TomTom & Tele Atlas
4: KPN & E-plus. Periode koersverlies: dec 1999 – dec 2002
5: Just Eat Takeaway & Grubhub, Periode koersverlies: juni 2020 – juni 2023
6: SNS Reaal & Property Finance. Periode koersverlies: juli 2006 – juli 2009
7: Aegon & Transamerica, Periode koersverlies: feb 1999 – feb 2002
8: Unibail Rodamco & Westfield
(bron: https://www.veb.net/artikel/09274/acht-rampzalige-overnames-van-nederlandse-beursfondsen)
Op dit blog vond ik weinig meer voorbeelden van bedrijven. Ahold ging na haar eerste debacle nog opnieuw fuseren met Delhaize, en dan is er nog KLM dat werd overgenomen door AirFrance, wat je een omgekeerde fusie kan noemen. Maar er zijn ook voorbeelden van Boskalis waar de partij redelijk verstandig omgaat met geld en goede overnames doet. Ook Vopak is een bedrijf dat niet bestaan zou zonder fusies. Verder kijkend naar de huidige AEX is ook Akzo Nobel, of Arcelor Mittal gegroeid door overnames. De semiconductors veel minder, ASMI wel, maar ASML nauwelijks. ABN (het vroegere) en ING zijn ook resultaat van historische fusies. Randstad ook, Philips is juist kleiner geworden en heeft spin-offs geleverd. Maar alle AEX bedrijven zijn fusiebedrijven. In dat licht bezien valt het VEB-artikel wat tegen.
In het buitenland is het alleen al Microsoft dat met LinkedIn en Activision - vooral deze laatste - nu nog miljarden besteedt. En niet zonder succes.
Ook weer dicht bij huis zijn Elsevier (nu Relx) en Wolters Kluwer groot geworden - gegroeid - door overnames.
Het hele zorglandschap is een kwestie van overnames. Ziekenhuizen fuseren, en zelfs verpleeghuizen hebben deze activiteit gevonden voor hun groei en inderdaad zoals VEB stelt, zijn er de nodige cultuurproblemen.
Kortom, groeien door overnames is historisch gezien de weg naar succes. Economie heeft schaal nodig en die bereik je door concurrenten uit de weg te halen.
Maar er is ook groei door autonomie. In de AEX is enkel Adyen een partij die dat probeert, maar ook qua koers evenveel gedaald is dan de acht overnamedebacles die de VEB schetst...
Reacties