Ons creatieve brein (Swaab)
Dit boek had ik al weer enige tijd geleden gevonden, maar toen niet direct gelezen. Dat heb ik inmiddels wel in grote delen gedaan. En ik begrijp gelijk waarom sommigen hiertegen zijn, want zo kwam ik tot dit boek: ... dat iemand me vertelde dat hij he niet eens was met de theorie van Dick Swaab.
Het eerste deel gaat over de ontwikkeling van ons brein en de culturele omgeving.
Swaab begint in het boek met het concept: Neurodiversity, elk brein wordt uniek. Dat is zijn centrale stelling, zou je kunnen zeggen.
Deel II gaat over de ontwikkeling en organisatie van het brein
III, ontwikkeling en omgeving
IV - onze sociale ontwikkeling
Het tweede deel heet Kunst en het brein.
- Kunst en de ontwikkeling van het brein
- Kijkend naar kunst
- Het brein en ziekte in de kunst
- De oorsprong en stimulatie van creativiteit
Deel Drie Muziek. Gaat over muziek en ontwikkeling, evolutie en ervaring van muziek
Het laatste deel gaat over werk en autonomie. Dat is het meest toegepaste deel, dat voor professionals (buiten de kunst) interessant is.
Brain and occupation.
Dat begint met 1 - Aptitude can determine your occupation. Elk hoofdstuk begin met een quote en in dit geval is dat een uitspraak van Quintiliianus, die zegt dat: rules and precepts are of no value without natural capacity. Daarin laat Swaab al zien dat er qua ontwikkeling weinig veranderd is. Capaciteit en nature bepalen nog steeds veel van wat een brein kan. De keuze voor een beroep is afhankelijk van toeval, rolmodellen, capaciteiten, interesse en ervaring en "al deze factoren zijn met elkaar verweven."
-- Net als Dick Swaab, denkt ook Victor Lammes dat de vrij wil niet (echt) bestaat.
Victor Lamme is hoogleraar Cognitieve Neurowetenschap aan de afdeling Psychologie van de Universiteit van Amsterdam. ... en is hij auteur van de populaire bestseller ‘De vrije wil bestaat niet’ en ‘WAAROM?’. Als geen ander vertaalt Lamme zijn kennis over het brein naar de praktijk.
Dilemma ... Lamme startte de masterclass met een dilemma: zou je een persoon doden om er vijf te kunnen redden? Lastige situatie waarop het publiek in Bar Beton aangeeft dat niet te willen, omdat “het niet goed voelt”. Hetzelfde dilemma in een andere context blijkt echter minder lastig. De uit te voeren handeling is instrumenteel van aard in plaats van fysiek en het “gevoel” vertelt ons dat we vijf mensen redden in plaats van er een te doden.
Emoties spelen een grote rol bij het nemen van besluiten en de onbewuste waarnemingen die we doen bepalen de uitkomst van een ogenschijnlijk professioneel ontwerpproces. Ofwel: ons gedrag wordt onbewust gestuurd. In onze rol als adviseur, veranderaar, manager staan ons drie knoppen ter beschikking waar we mee kunnen spelen.
Hebzucht... De eerste is die van de ‘hebzucht’. Hebzucht als brede term, niet alleen het financieel gewin, maar ook hebzucht naar kennis, liefde, eer en erkenning. Je werkt dus voor een beloning. Je moet de belofte wel regelmatig herhalen én de beloning mag niet te ver in de toekomst liggen.
Angst... De tweede knop is die van de ‘angst’. Mensen verliezen niet graag, raken niet graag iets kwijt en we zien vooral gevaar. Inspelen op angst werkt, als je er maar direct een klein simpel handelingsperspectief bij geeft, want dan zijn we weer in controle.
Kuddegedrag... De derde is ons kuddegedrag. We volgen de massa en luisteren daarin niet naar wat gezegd wordt maar kijken naar voorbeeldgedrag. Dus positief gedrag roept positief gedrag op. En als adviseurs en managers kunnen we dus maar beter negeren wat fout/mis gaat en focussen op wat goed gaat. (bron https://sioo.nl/actueel/blog/de-vrij-wil-bestaat-niet-verslag-van-victor-lammes-masterclass/)
Reacties