Oververmoeid. En dan kan je niet meer ...
Terwijl ik een project doe om meer zicht, begrip en gevoel te krijgen van het leven van de coach en de functie hiervan in de economie, kom ik op diverse nevenproblemen. Of misschien wel de problemen waar de coach dagelijks mee te maken heeft, ..
Een van de coaches zei me, wanneer je moe bent, kan je - en dat zit ergens in de prefontale hersenkwab, maar of ik dit goed onthouden heb weet ik niet - niet meer goed nadenken. Er komt / stroomt in die regio geen bloed of te weinig en al het rationele denken is zinloos. Je komt er eenvoudig niet toe.
En dat is een belangrijk gegeven. Want los dat je moet proberen zoveel mogelijk energie op de goede dingen te richten, er is ook nog zoiets als een algemeen energieniveau. Je bent als dan niet chronisch uitgeput en je kan niet rationeel meer denken.
Je wordt (dus) meer irrationeel.
Gisteren werkte ik met een vriend die koopt huizen op, renoveert ze en verkoopt ze vervolgens en hij doet veel zelf, logischerwijs en hoe hielp mij bij het vervangen van een waterkraan, dat binnenwerk was niet meer te verkrijgen. Hij vertelde me dat wanneer er water in de leiding blijft het solderen verkeerd kan gaan. De essentie erachter begreep ik toen nog niet, en na een dag werken in mijn eigen keuken was ik zelf moe geworden.
Hij veranderde de hoofdkraan, maar de tweede aansluiting bleef lekken. Toen bleek dat er water was achtergebleven vanuit de kraan vanuit de straat. Die moesten we uiteindelijk ontkoppelen zodat het water er uit kon lopen en daarmee de laatste las goed gesoldeerd kon worden.
Waar ik van baalde, los dat hij meer werk had dan nodig, waar ik me dan schuldig voor voel (ook irrationeel) is dat ik zelf niet rationeel heb kunnen denken waarom er water in die leiding bleef zitten. We hadden alle kranen in huis opengezet, en toch bleef het druppelen. De reden dat het solderen dan moeilijk wordt is dat het water de temperatuur dempt en het koper niet heet genoeg wordt. Het lood smelt dan niet en komt niet goed verspreid door de aansluiting...
Moe dus.
Dat is de essentie. En als ik moe ben denk ik minder rationeel. Mijn denkcapaciteit neemt af, ik wordt minder rationeel, en dus logischer wijs meer irrationeel. Dat is een belangrijk gegeven, waar je veel coaches nauwelijks over hoort.
Men is gewoon moe, want ik denk dat je deze individuele ervaringen wel door kan trekken naar grotere groepen en de economie als geheel. Wanneer men oververmoeid is denkt men minder rationeel. En dat is een belangrijk punt, want er zijn vele redenen waarom mensen moe zijn. Continue en chronisch.
En dat heeft weer alles met stress te maken. Niet (geheel) rationeel kunnen denken, dingen niet volledig goed kunnen doen, er sluipen fouten in je werk, in je privé situatie reageer je eerder geïrriteerd, . en fin. JE raakt uit balans.
En heel veel heeft dan misschien met coaching te maken, maar dit zijn ook algehele problemen, die eenvoudig aan de orde te stellen zijn. Coaches werken een op een, zij zijn niet gebaat om een formule uit te denken, die meer preventief is, die ervoor zorgt dat je niet vermoeid raakt, geen energie meer hebt, je stressniveau stijgt en je capaciteit om met stress om te gaan , daalt...
Reacties