Op bezoek in Valencia

 Vandaag rijd ik terug. De afgelopen dagen was ik in Valencia. En al ben ik hier (zowel in de stad als in de "provincie") vaker geweest, blijft me verbazen hoe divers Spanje is.

In Valencia spreken ze naast het Castilliaans ook Valenciaans, wat in feite Catalaans is. De Valencianen zijn anders dan de Catalanen, maar je herkent wel overeenkomsten. JE merkt vaker dat mensen een gewone meer Noord-Europese werkdag hebben en dat ze minder uitgaan dan in het zuiden van Spanje; ze leven meer in en om hun huis dan in het zuiden, waar wanneer je bezoek krijgt bijna altijd afspreekt in een café of restaurant.

Het klimaat is anders. Niet minder warm, maar wel kouder en regenachtiger. Het verschil in natuur merk je o.a. aan de vegetatie: ik zie in het zuiden nauwelijks loofbomen die kaal worden in herfst en winter, maar hier zie je die wel. 

Valencia, qua economie is ook anders, en vooral het logistieke valt op. Zelf werd ik uitgenodigd om het motorcircuit van Cheste te bezoeken en ik hoorde van alle verhalen over de formule-1 problemen die er geweest zijn in het verleden: een eigen circuit opbouwen zoals het gesloten circuit in Cheste of toch in de Stad zelf een mobiel circuit opbouwen. Uiteindelijk heeft dat veel geld gekost en werd dit vervolgens weggestemd.

Wat Nederlanders vaak iet begrijpen is dat de afstanden in Spanje zo immens groot kunnen zijn. Van Malaga naar Valencia duurt ca. zeven uur en is ook bijna 700 kilometer. E.e.a. is afhankelijk waar je precies moet zijn in deze comunidad en dan kan je via de kust (Almeria, Murcia) dan wel via / richting Madrid rijden.

Even naar Valencia op bezoek gaan - vanuit het zuiden - doe je dus niet zomaar...

-- De vorige keer gingen we o.a. hier heen:

-- wat ik ook niet kende was de Kaki, of Salonfruit zoals het in Nederlands heet. Die waren daar te vinden naast de sinaasappelbomen.

Of, dat er in Valencia rijst gekweekt wordt, net als in Sevilla de enige twee plaatsen in Spanje.