Zondag
Wat betekent het nog, dat het zondag is? Bij zondag kan je denken aan zonde. Het is ook het eind, of soms het start van een nieuwe week, zelfs in Japan en de VS las ik. En dat alles omdat het een religieus karakter heeft. Dat nog doorwerkt in de hedendaagse filosofie.
Denkt iemand nog bij zondag aan de zon?
Voor mij is zondag de dag voor maandag, waarop het werk weer begint. Maar zondag is daarmee niet ook een rustdag. Dat is het voor veel mensen wel.
Over het drie-daagse weekend hoor je niet veel meer, maar dan zou zondag nog intact blijven. Misschien neemt het dan wel in zwaarte toe, want dan kan je drie dagen vrij hebben en is zondag te vergelijken met het einde van de vakantie.
Wat doet pensionering met de zondag? Die vraag kan ik nog niet beantwoorden. Niet uit ervaring in ieder geval.
Zondag er verder de dag van de sport, dan wel professioneel (voetbal op zondag, de Formule-1, etc.) of wat algemener.
Als je ("zondag") in het nieuws zoekt, kom je veel sport-artikelen tegen, maar ook interviews, zoals hieronder bij de eerste en laatste link:
1 - Interview: Deze Iraakse vluchteling geeft Jezus iedere zondag een bos bloemen. ‘Hij heeft mij overeind gehouden’ - Hij doet het elke zondagochtend, in stilte en al bijna tien jaar lang: 120 kaarsen aansteken en een grote bos witte bloemen neerzetten bij het beeld van de gekruisigde Christus. En een gevulde envelop achterlaten in de collecteschaal. De Iraakse Ayad Potros wil zo zijn dankbaarheid aan de Heer uiten. ‘Rijkdom is niet veel geld hebben. Rijkdom is kunnen delen.’
Bijna niemand weet het. Bijna niemand weet dat hij degene is die elke zondagochtend vroeg, zodra de koster de kerkdeuren opent, een vuurzee aan kaarsen opsteekt. Hoeft ook niet, vindt Ayad Potros ... De gelovige Chaldeeër uit Irak doet het niet voor erkenning. ‘Ik doe het alleen voor God’, zegt hij zacht. En heel stiekem, als Potros het binnenste van zijn hart vertolkt? Dan hoopt hij dat hij zo Gods liefde kan doorgeven. (https://www.nd.nl/geloof/katholiek/1266309/deze-iraakse-vluchteling-geeft-jezus-iedere-zondag-een-bos-bl#closemodal)
2 - ‘Ze gingen op zondag na de koffie gearmd de tuin door, kijken hoe planten en struiken groeiden’ - ‘In hun woonplaats Woerden trouwden Theo, zoon van de melkboer, en Bets, dochter van de banketbakker, in 1941. Samen stichtten mijn ouders een gezin met zeven kinderen. Hij werd boekhouder bij de dakpannen/steenfabriek, zij was telefoniste en richtte zich op het huishouden (https://www.nrc.nl/nieuws/2025/04/17/ze-gingen-op-zondag-na-de-koffie-gearmd-de-tuin-door-kijken-hoe-planten-en-struiken-groeiden-a4890164)
3 - Waarom de zondag zo geschikt is om eens goed te bezinnen -- Rituelen kunnen helpen om te ontsnappen aan de ruis van alledag. Maar welke rituelen zijn nog over in deze hectische tijd? De zondag zou er eentje kunnen zijn: het ideale moment voor diepere reflectie. -- Als je Byung-Chul Han over straat zou zien lopen, en je zou nog nooit in je leven van Byung-Chul Han gehoord hebben, zou je naar alle waarschijnlijkheid alsnog denken: kijk, die meneer is vast een Duits-Koreaanse filosoof!
Het is de vibe. Op elke foto draagt hij zwarte kleding, altijd een lange slanke shawl. Haar in een knotje. Je zou ook kunnen denken dat hij een schilder is die alleen monochroom non-figuratief werkt, of een restaurant heeft waar elk gerecht van algen is gemaakt.
De kans is overigens groter dat je hem niet over straat zou zien lopen, want Han (1959) leeft notoir teruggetrokken. Hij werkt ’s nachts in zijn appartement in Berlijn, slaapt overdag. Hij schrijft maar drie zinnen per dag en besteedt zijn tijd het liefst aan zijn planten. Tenminste, dat is het weinige dat hij over zijn leven vertelt in zijn zeldzame interviews (https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2025/essay-pleidooi-voor-een-zondag~v1366873/)
Toch grappig dat juist op zondag een interview met een filosoof te voorschijn komt. Filosofie vind ik zelf meer iets voor de maandag. Religieus of niet. Zondag is voor iedereen. Maandag ook, trouwens.
Reacties